Οι γυναίκες σπεύδουν να βοηθήσουν τους γύρω τους που το έχουν ανάγκη κι η συμπεριφορά αυτή συνδέεται με το… DNA τους, σύμφωνα με έρευνα επιστημόνων του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου.
Μελετώντας περίπου 1.000 ζεύγη ταυτόσημων και μη ταυτόσημων διδύμων οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η τάση βοήθειας των άλλων στις μεν γυναίκες μπορεί να αποδοθεί σε ποσοστό περίπου 50% στα γονίδια (το υπόλοιπο στην ανατροφή και το περιβάλλον), ενώ στους άνδρες το αντίστοιχο ποσοστό δεν ξεπερνά το 20%.
Οι επιστήμονες θεωρούν ότι το εύρημα αυτό ενισχύει την άποψη πως ορισμένοι άνθρωποι από μικρά παιδιά έχουν έμφυτη μια κοινωνική τάση. Η νέα έρευνα δείχνει ότι οι γυναίκες, περισσότερο από τους άνδρες, έχουν εκ γενετής την τάση να είναι γενναιόδωρες και να βοηθούν άλλους ανθρώπους στο βαθμό που έχουν πάρει παράλληλα και την κατάλληλη ανατροφή.
Στην επιστημονική κοινότητα υπάρχει μια έντονη διαμάχη κατά πόσο οι άνθρωποι είναι έμφυτα αλτρουιστές. Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι εξελιχτήκαμε να είμαστε αλτρουιστές ανεξάρτητα από εξωτερικές επιδράσεις και άλλοι θεωρούν ότι κατά βάση είμαστε εγωιστές και χρειαζόμαστε το κατάλληλο εξωτερικό περιβάλλον για να δείξουμε τον «καλό» εαυτό μας στους άλλους. Η νέα μελέτη, όπως είπε ο επικεφαλής της έρευνας, «δείχνει ότι στον κόσμο υπάρχουν διαφορετικοί τύποι ανθρώπων. Για μερικούς είναι εύκολο να δείχνουν συμπεριφορές υπέρ της κοινωνίας, ενώ άλλοι χρειάζονται βοήθεια για αυτό».
Οι ερευνητές ζήτησαν από τα ζεύγη διδύμων να απαντήσουν σε ορισμένα ερωτήματα, όπως αν θα ήταν πρόθυμοι να παραστούν σε ένα δικαστήριο ως μάρτυρες μετά από ένα τροχαίο ατύχημα τρίτου προσώπου ή αν θα ήταν διατεθειμένοι να πληρώσουν υψηλότερους φόρους οι ίδιοι, προκειμένου να χρηματοδοτηθούν από το κράτος υψηλοτέρου επιπέδου υπηρεσίες υγείας για άλλους ανθρώπους. Οι επιστήμονες σύγκριναν τις απαντήσεις τόσο μεταξύ των δύο φύλων, όσο και μεταξύ των ταυτόσημων διδύμων (που μοιράζονται εξίσου γονίδια και ανατροφή) και των μη ταυτόσημων διδύμων (που έχουν κοινή μεν την ανατροφή των γονέων, αλλά όχι όλα τα γονίδια).
Οι ερευνητές μπόρεσαν να βγάλουν συμπεράσματα για τον ξεχωριστό ρόλο των γονιδίων και του περιβάλλοντος στα δύο φύλα, ανάλογα με τον τύπο της προσωπικότητας. Συμπέραναν ότι σε μια προσωπικότητα που είναι ανοιχτή στους άλλους ανθρώπους και πρόθυμη να τους συμπαρασταθεί, στις μεν γυναίκες παίζει ισχυρό ρόλο ο γενετικός παράγων (εξίσου με τον περιβαλλοντικό), ενώ στους άνδρες πολύ λιγότερο, καθώς κυριαρχεί η επίδραση του περιβάλλοντος.
