Ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της ανθρωπότητας κατά τον 20ο αιώνα ήταν, σίγουρα, το διαστημικό πρόγραμμα Απόλλων, το οποίο μετέφερε δώδεκα άνδρες στο φεγγάρι και τους επέστρεψε με επιτυχία στο σπίτι τους στη Γη. Μια από τις πιο χαρακτηριστικές εικόνες του επιτεύγματος, τα αποτυπώματα των παπουτσιών των αστροναυτών του προγράμματος στο φεγγάρι, με τα 12 ζευγάρια βημάτων αποτελούν απόδειξη της αποφασιστικότητας της ανθρωπότητας να εξερευνήσει και να φτάσει σε νέους κόσμους, αναφέρει το grunge.com. Αλλά για πόσο καιρό ακόμη οι πατημασιές του πληρώματος θα παραμείνουν στη Σελήνη;

Σύμφωνα με το Space, και όσα αναφέρει το grunge.com, λόγω της έλλειψης σεληνιακής ατμόσφαιρας -μαζί με την έλλειψη νερού και ηφαιστείων- οι πατημασιές του Νιλ Άρμστρονγκ και του υπόλοιπου πληρώματος θα μπορούσαν δυνητικά να διαρκέσουν όσο το ίδιο το φεγγάρι. Πράγματι, η μεγαλύτερη απειλή για τη μακροζωία αυτών των αποτυπωμάτων είναι οι μετεωρίτες και η επιστροφή των ανθρώπων στις επόμενες δεκαετίες ή αιώνες σε αυτό.

Αυτές οι πατημασιές, λοιπόν, δεν υποβάλλονται στους ανέμους και τα αεράκια που εξαφανίζουν απαλά τα ίχνη εδώ στη Γη. Αντιθέτως, κάθονται ήρεμα στο κενό του χώρου και δεν κινδυνεύουν να εξαφανιστούν λόγω της διάβρωσης του νερού αφού αυτό απαιτεί τρεχούμενο νερό, το οποίο δεν υπάρχει στο φεγγάρι. Επίσης, δεν υπάρχει ηφαιστειακή δραστηριότητα, οπότε η σεληνιακή επιφάνεια θα παραμείνει έτσι κι αλλιώς αμετάβλητη.

Ο μόνος τρόπος με τον οποίο το τοπίο του φεγγαριού αλλάζει πραγματικά είναι μέσω του ηλιακού ανέμου και των μετεωριτών. Το πρώτο προέρχεται από φορτισμένα σωματίδια που εκτοξεύονται από τον ήλιο, τα οποία δημιουργούν διάβρωση παρόμοια με αυτή στη Γη, αλλά μέσω μιας εξαιρετικά αργής διαδικασίας, αναφέρει το grunge.com.

Από την άλλη, οι μετεωρίτες είναι πολύ πιο πιθανό να καταστρέψουν τις πατημασιές, καθώς το φεγγάρι «βομβαρδίζεται» συνεχώς από ιπτάμενα διαστημικά βράχια λόγω της έλλειψης ατμόσφαιρας. Ένας ακατάλληλος μετεωρίτης θα μπορούσε να βγάλει τα ίχνη ενός αστροναύτη και ίσως να το έχει ήδη κάνει. Ωστόσο, οι πιθανότητες ενός άμεσου χτυπήματος είναι χαμηλές, πράγμα που σημαίνει ότι αυτά τα μικρά βήματα για τον άνθρωπο και τα γιγαντιαία άλματα για την ανθρωπότητα πιθανότατα θα διατηρηθούν για χιλιετίες.