Στις 11 Φεβρουαρίου 1929, η Συνθήκη του Λατερανού καθιέρωσε ότι το Βατικανό δεν ήταν πλέον μέρος της Ιταλίας αλλά μια ανεξάρτητη πόλη-κράτος με επικεφαλής τον Πάπα, αναφέρει το grunge.com, σύμφωνα με το Rome.us. Έκτοτε, με έκταση 100 στρέμματα (0,44 τετραγωνικά χιλιόμετρα), το Βατικανό έγινε η μικρότερη χώρα στον κόσμο.

Μια βόλτα στους πολυσύχναστους δρόμους του Βατικανού, λοιπόν, είναι αρκετή για να συνειδητοποιήσει κανείς ότι οι τουρίστες της πόλης- κράτους, είναι σίγουρα περισσότεροι από τους μόνιμους κατοίκους του. Η χώρα δέχεται περίπου 5 εκατομμύρια επισκέπτες ετησίως, 20.000 σε μία μόνο καλοκαιρινή μέρα, ενώ κάθε μέρα σχεδόν 2.500 Ιταλοί εισέρχονται στην πόλη για να εργαστούν σε μουσεία και ταξιδιωτικά γραφεία. Ωστόσο, το Βατικανό έχει μόνο 800 κατοίκους, από τους οποίους μόνο οι 450 διαθέτουν την ιθαγένεια του Βατικανού, αναφέρει το Vatican City Tours. Επιπλέον, οι πολίτες της δεν γεννήθηκαν στη χώρα, καθώς δεν υπάρχουν νοσοκομεία στην ευρύτερη περιοχή.

Αξίζει να γνωρίζετε, επίσης, ότι η λήψη άδειας διαμονής στο Βατικανό είναι σχεδόν αδύνατη. Αποτελεί προνόμιο που δίνεται μόνο στον κλήρο και στους Ελβετούς Φρουρούς που είναι υπεύθυνοι για την ασφάλεια του πάπα από τον 16ο αιώνα.

Πώς είναι να ζεις στη μικρότερη χώρα του κόσμου

Ως ανεξάρτητη χώρα, η πόλη του Βατικανού έχει τις δικές της σφραγίδες, πινακίδες κυκλοφορίας και διαβατήρια. Η Αγία Έδρα είναι υπεύθυνη για την οικονομική διαχείριση της χώρας και το μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματός της προέρχεται από τον τουρισμό και δωρεές, καθώς δεν υπάρχουν φόροι για την εισαγωγή ή την εξαγωγή προϊόντων.

Το Βατικανό χωρίζεται από τη Ρώμη με ένα τείχος, με τις πύλες του να κλείνουν κάθε βράδυ. Η ασφάλεια του πάπα αποτελεί προτεραιότητα όλων και υπάρχουν 300 κάμερες στη χώρα. Το να ζει κανείς, όμως, στο Βατικανό σημαίνει ότι ένα άτομο μπορεί να βλέπει τον πάπα αρκετά συχνά. «Περπατώντας στους κήπους του Βατικανού, οι κόρες μου και εγώ συναντάμε τον Πάπα», δήλωσε, σύμφωνα με το grunge.com, η Μαγκνταλένα Βολίνσκα- Ρίντι, Πολωνή δημοσιογράφος που είναι παντρεμένη με Ελβετό φρουρό και ζει στη χώρα.

Όπως πολλά άλλα θρησκευτικά μέρη, οι κάτοικοι δεν μπορούν να περπατήσουν στο Βατικανό φορώντας κοντά ρούχα ή με έξω τους ώμους. «Δεν μπορούμε να κάνουμε φασαρία αργά το βράδυ ή να κάνουμε μεγάλα πάρτι όπου οι επισκέπτες χορεύουν και τραγουδούν μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Είμαστε στο σπίτι, αλλά ταυτόχρονα, βρισκόμαστε μέσα σε αρχαία τείχη, στη σκιά του Αποστολικού Παλατιού», εξηγεί η Βολίνσκα- Ρίντι.