Χθες το βράδυ, καθόμασταν με τη γυναίκα μου στο τραπέζι και όπως βλέπαμε τις βραδυνές ειδήσεις για ένα θέμα ευθανασίας που έχει προκύψει πρόσφατα στην Ιταλία με μία κοπέλα, αρχίσαμε να μιλάμε για την ευθανασία.
Στο θέμα της επιλογής μεταξύ ζωής και θανάτου, της είπα:
«Μην μ’ αφήσεις ποτέ να ζω σαν φυτό και σε αυτή την απαίσια κατάσταση, να εξαρτώμαι από μία μηχανή και να ταΐζομαι από το υγρό μιας μπουκάλας.
Εάν ποτέ, χτύπα ξύλο, με δεις σε τέτοια κατάσταση, αποσύνδεσε σε παρακαλώ άμεσα τα μηχανήματα που με κρατάνε στη ζωή».
Οπότε η γυναίκα μου σηκώθηκε από το τραπέζι, τράβηξε την πρίζα για την τηλεόραση, έσβησε τον υπολογιστή και πέταξε τη μπύρα μου!
Μην με παρεξηγείτε, την αγαπάω την γυναίκα μου, αλλά όταν θέλει να τονίσει κάτι γίνεται μεγάλη σκύλα…
