Ένας άντρας από το Κονέκτικατ που ισχυρίζεται ότι αγαπά την πίτσα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στον κόσμο, τα τελευταία έξι χρόνια τρώει τουλάχιστον ένα κομμάτι την ημέρα.
Και όλα ξεκίνησαν τυχαία.
«Δούλευα σε μια εταιρεία που φροντίζει συστήματα θέρμανσης και ψύξης. Ο συνάδελφός μου και εγώ ήμασταν στο δρόμο όλη μέρα και το πιο γρήγορο πράγμα για μένα για να φάω ήταν μια πίτσα», είπε πρόσφατα ο Kenny Wildes στον Guardian.
«Μια μέρα, είπε: “στοιχηματίζω ότι δεν θα μπορούσες να τρως πίτσα κάθε μέρα για μια εβδομάδα”. Αντιμετώπισα την πρόκληση με ευκολία. Στη συνέχεια επέκτεινα το στοίχημα για ένα μήνα. Στο τέλος, ένιωσα ότι μπορούσα να το κάνω για πολύ περισσότερο», είπε ο Wildes.
Ο άνδρας, του οποίου ο πατέρας κάποτε είχε μια πιτσαρία, ορκίζεται ότι δεν έχει παραλείψει ούτε μια μέρα να καταναλώσει πίτσα, αν και πολλές φορές θα φάει μόνο ένα κομμάτι.
Κατά τη διάρκεια των διακοπών, όταν οι τοπικές πιτσαρίες είναι κλειστές, πηγαίνει με το αυτοκίνητο στα καζίνο κοντά στο σπίτι του στο ανατολικό Κονέκτικατ για να βρει το αγαπημένο του φαγητό, ενώ τη μέρα του γάμου του, παρήγγειλε πίτσες για τους καλεσμένους του.
Και είτε το πιστεύετε είτε όχι, καταφέρνει να διατηρείται σε εξαιρετική φόρμα.
«Είμαι στην πραγματικότητα αρκετά αδύνατος», αναφέρει. «Υποθέτω ότι μπορώ να ευχαριστήσω τον μεταβολισμό μου για αυτό. Μερικές φορές οι άνθρωποι εκφράζουν τις ανησυχίες τους σχετικά με την υγεία μου, αλλά είμαι σε φόρμα και υγιής».
Ο Wildes δημιούργησε έναν λογαριασμό στο Instagram για να τεκμηριώσει το συνεχιζόμενο πείραμά του, από τον οποίο ήρθε έφερε σε επαφή με μια εταιρεία πίτσας που του πρόσφερε εργασία πλήρους απασχόλησης ως πωλητής.
«Είναι η τέλεια δουλειά για μένα, καθώς μπορώ να ταξιδέψω και να δοκιμάσω πίτσες από όλη τη χώρα», είπε.
«Φέτος την άνοιξη, έφαγα πίτσα σε 10 διαφορετικές πολιτείες των ΗΠΑ. Πήγα επίσης στο Λας Βέγκας για ένα συνέδριο πίτσας. Η αγαπημένη μου κρούστα είναι το παχύ, τραγανό και λαστιχωτό στυλ από το New Haven. Η πόλη έχει την καλύτερη πίτσα που έχω δοκιμάσει ποτέ. Λατρεύω να τρώω σε ένα μέρος που ονομάζεται Sally’s Apizza, το οποίο είναι ανοιχτό από το 1938. Η σάλτσα δεν μοιάζει με τίποτα άλλο και ο φούρνος με κάρβουνο κάνει το τέλειο ψήσιμο στην κρούστα.»
Ο Wildes συναντά περιστασιακά τον πρώην συνάδελφό του, αυτόν που του έκανε την πρόκληση από την οποία ξεκίνησε ολόκληρο το ταξίδι του.
«Γελάει και με λέει τρελό, αλλά εντυπωσιάζεται που το συνέχισα όλα αυτά τα χρόνια», είπε.
«Νομίζω ότι οι άνθρωποι δυσκολεύονται να καταλάβουν γιατί το κάνω και πόσο μου αρέσει η πίτσα, αλλά είναι απλό. Θα συνεχίσω το σερί μου όσο είμαι ακόμα ενθουσιασμένος με την πίτσα και χαίρομαι που απολαμβάνω το νόστιμο ταξίδι μου, με μια μπουκιά κάθε φορά», λέει ο Wildes.
