Ανάμεσα σε αποθήκες, κατεβασμένα σιδερένια ρολά και βιομηχανίες λίγα μέτρα από την Ιερά Οδό, στο Αιγάλεω, το βλέμμα σου πέφτει στα θεόρατα αγάλματα αρχαίων Ελλήνων θεών, τις Καρυάτιδες, τις μυθικές φιγούρες και τα θηρία που στέκονται εκεί αγέρωχα.
Μπαίνοντας στο εργαστήρι του κ. Χαράλαμπου Γκούμα μία αίσθηση θαυμασμού και μεγαλοσύνης σε κυριεύει.
Στο βάθος στέκονται οι Μούσες, πιο πέρα μία Αθηνά, ένας Ποσειδώνας, ένας Δίας, ένα άλογο, ένας ζητιάνος, γρύπες, σφίγγες, κυανόκαρανα, φουρούσια, κεφάλια ταύρων, ο Όμηρος, ο Σωκράτης, ο Διονύσιος Σολωμός.
Ο κ. Χαράλαμπος Γκούμας είναι γλύπτης και κεραμοποιός και εδώ και 67 χρόνια φτιάχνει με το χέρι του μοναδικά έργα που κοσμούν σημαντικά κτίρια, ξενοδοχεία, σπίτια και υπαίθριους χώρους σε Ελλάδα και εξωτερικό. Έμπνευσή του τα νεοκλασικά του Τσίλλερ.
Αυθεντικός, εργατικός, ένας γλυκός άνθρωπος μπορεί να σου μιλάει με τις ώρες για τα «παιδάκια» του -όπως αποκαλεί τα δημιουργήματά του- ενώ δεν σταματάει να τα χαϊδεύει με τρυφερότητα, λες και είναι αληθινά.
«Δεν υπάρχει κάτι που να μην έχω φτιάξει. Κάποια βέβαια είναι και παραγγελίες. Από τους θεούς του Ολύμπου, μέχρι τις Καρυάτιδες, όλες τις μορφές της μυθολογίας μας, ακόμα κι έναν λυράρη για τον Βασίλη Σκουλά αλλά κι ένα μπουζούκι για τον Μανώλη Καραντίνη» μου λέει.
«Αυτός ο αετός έγινε το 2004 που έγιναν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Έλειπε από την αρχαία Ολυμπία, τον έφτιαξα και τον αντικατέστησαν. Τώρα γίνεται ένα μουσείο στην Παλλήνη που πρέπει να μπούνε δύο αετοί. Φτιάχνω δύο αλλά στον δεύτερο γυρίσαμε το κεφάλι ανάποδα για να είναι ζευγάρι και να κοιτάνε ο ένας τον άλλο. Θα μπουν στις γωνίες. Μπαίνουνε τέσσερις τους δύο τους έχουν πάρει».
Ως το δέκατο από δώδεκα παιδιά, ο κ. Γκούμας έχει περάσει αμέτρητες ώρες σε αυτόν εδώ το χώρο που αγόρασε ο πατέρας του το 1950 αρχικά για να φτιάχνει είδη υγιεινής.
«Το πατρικό μας σπίτι είναι στην Ακαδημία Πλάτωνος. Μόλις γεννήθηκα ο πατέρας μου πήρε αυτόν εδώ το χώρο και ήρθαμε εδώ».
Όλα τα αγόρια της οικογένειας εργάστηκαν εκεί για κάποια χρονική περίοδο, και μάλιστα ο καθένας είχε και από 2-3 βοηθούς. Όλοι αντιμετωπίζουν αναπνευστικά προβλήματα λόγω της φύσης του επαγγέλματος. Τώρα μόνο εκείνος εξακολουθεί να «παλεύει» με τον πηλό και κάπου κάπου έρχεται και ο αδερφός του ο Παναγιώτης και δουλεύουν παρέα.
«Είναι δύσκολη δουλειά. Θέλει να την αγαπάς και την σέβεσαι». Τον ρωτάω πόσα έργα έχει φτιάξει: «Είναι αμέτρητα, δεν τα μετράω δεν με ενδιαφέρει κιόλας. Μου αρέσουν κυρίως τα τεράστια αγάλματα και οι μινιατούρες. Και την γυναίκα μου έχω φτιάξει. Είναι αρχιτέκτονας».
Μία μέρα πριν τη συνέντευξή μας είχε τα γενέθλιά του, τα οποία γιόρτασε, πού αλλού στο εργαστήριό του, παρέα με τους διάσημους και μη, φίλους του:
«Χθες είπα ότι είναι τα τελευταία μου γενέθλια εδώ μέσα. Προσπαθώ να βρεθεί ένας τρόπος να μείνει είτε ως μουσείο για το Αιγάλεω αλλά και σχολή γλυπτικής για μικρούς και μεγάλους».
Πολλοί σπουδαίοι άνθρωποι και καλλιτέχνες, κάποιοι από αυτούς είναι στη ζωή και κάποιοι έχουν φύγει αλλά είναι λες και ακόμα τριγυρνούν ανάμεσα σε αυτά τα κομμάτια πολιτισμού, έχουν περιηγηθεί σε αυτούς τους χώρους. Για κάποιους είναι το αγαπημένο τους στέκι και συνεχίζουν να μαζεύονται εκεί.
Η Ειρήνη Παππά, η Αλίκη Βουγιουκλάκη, η Μαρίζα Κωχ, ο Δημήτρης Πιατάς, ο Νίκος Κούνδουρος, ο Θόδωρος Ρουμπάνης, Γιώργος Μαρίνος, Πάνος Κοκκινόπουλος, αλλά και πολλοί ακόμα είναι θαυμαστές αλλά κυρίως «φίλοι», όπως τους αποκαλεί, ο κ. Γκούμας.
Η Αλίκη Βουγιουκλάκη τον εμπιστεύτηκε για την διακόσμηση του αγαπημένου της εξοχικού στον Θεολόγο, το σπίτι που λάτρευε: «Η Αλίκη υπήρξε πάνω απ’ όλα φίλη, δεν θα την ξεχάσω ποτέ όσο ζω».
Πολλά αγάλματά του έχει δώσει στην Ειρήνη Παππά, στον Γιώργο Μαρίνο και σε άλλους. Για όλους μιλάει με λόγια αγάπης, για όλους έχει να πει για το πόσο αξιόλογοι και ωραίοι άνθρωποι ήταν δείχνοντάς μου φωτογραφίες στο κινητό του τραβηγμένες πολλά χρόνια πίσω.
Ο χώρος στο Αιγάλεω ενέπνευσε και πολλούς σκηνοθέτες που επέλεξαν να κάνουν γυρίσματα στο εργαστήρι του κ. Γκούμα. Εδώ γυρίστηκαν πολλά από τα επεισόδια του «Κόκκινου κύκλου», της «Ανατομίας ενός Εγκλήματος», η «Πρόβα νυφικού» ενώ αγάλματά του έδωσε και στους «Δέκα Μικρούς Μήτσους».
Επίσης και στο «Καφέ της Χαράς» υπάρχει η υπογραφή του καλλιτέχνη αφού έφτιαξε το άγαλμα του του Μένιππου, το οποίο θα στηνόταν στο Κολοκωτρονίτσι ενώ έδωσε κι ένα κρεβάτι που κοιμόταν η «Χαρά» την οποία υποδυόταν η Ρένια Λουϊζίδου.
«Έχω φτιάξει ένα σπίτι κι ένα εργαστήρι στην Ακράτα το οποίο θα γίνει και μουσείο και σχολή. Αλλά θέλω να μείνει κι αυτός ο χώρος στο Αιγάλεω γιατί ο πατέρας μου έφυγε από τη ζωή το 1977 και ακόμα κάνει βόλτες εδώ μέσα. Οι άνθρωποι δεν φεύγουν, μόνο όταν τους ξεχνάμε φεύγουν» μου λέει.
