Ρουμανία, 1959: ένα ταξί γεμάτο με πέντε νεαρούς ανθρώπους του πνεύματος σταματά με στραβοτιμονιά μπροστά στην Εθνική Τράπεζα, δίπλα στο βανάκι της χρηματαποστολής που ξεφορτώνει το μετρητό. Η κομπανία αποβιβάζεται από το αμάξι, ένας υψώνει μια κινηματογραφική μηχανή και φωνάζει «Πάμε!». Με το σκηνοθετικό παράγγελμα να σκίζει τη συνήθη κανονικότητα της ημέρας, οι υπόλοιποι εξαναγκάζουν με την απειλή όπλων τους φρουρούς να αδειάσουν το περιεχόμενο της χρηματαποστολής στο αμάξι διαφυγής τους και μέσα σε λίγα λεπτά όλα παίρνουν τέλος. Το σύντομο τέλος έρχεται βέβαια μέσα στα θερμά χειροκροτήματα των παριστάμενων, αφού μόλις έγιναν μάρτυρες μιας θεσπέσιας κινηματογραφικής σκηνής. Το λέει εξάλλου η πινακίδα «Γύρισμα σε Εξέλιξη» που στήθηκε στα γρήγορα, αν και σε μια προσεκτικότερη ματιά λείπει ο συνήθης εξοπλισμός των συνεργείων: τα φώτα, τα σκηνικά, το μπουμ, το πολυπληθές συνεργείο κ.λπ. Κάτι δεν πήγαινε καλά με το εν λόγω γύρισμα της σκηνής δράσης. Όσο για την ίδια τη δράση, δεν ήταν παρά η μεγαλύτερη ληστεία που είχε μόλις εκτυλιχθεί στα «κόκκινα» χρονικά και δη στη Χρυσή Εποχή του Κομμουνισμού! Η σπείρα ονομαζόταν «Συμμορία Ιοανίντ» και δεν ήταν παρά έξι νεαροί εβραίοι διανοούμενοι που κατάφεραν να υφαρπάξουν κάπου 250.000 δολάρια (1,6 εκατ. ρουμάνικα λέι) από την Εθνική Τράπεζα της Ρουμανίας. Ο σκοπός των ιστορικών στελεχών του Κομμουνιστικού Κόμματος δεν ήταν να ξεσκεπάσουν τη ζοφερή φάρσα που κρυβόταν κάτω από τον κομμουνιστικό μανδύα του δεσποτικού ζυγού ούτε να καταγγείλουν το καθεστώς. Ήθελαν απλώς να ζήσουν μέσα στη χλιδή και την πολυτέλεια και τα κίνητρά τους ήταν εντελώς ιδιοτελή, όπως ήθελε τουλάχιστον το ρουμανικό καθεστώς να πιστέψει ο κόσμος.
Η προϊστορία
Η διαβόητη ληστεία που συγκλόνισε τον κομμουνιστικό κόσμο
Τα μεθεόρτια