Η ορεινή Ελλάδα έχει την τιμητική της τον χειμώνα, όταν ντύνεται στα λευκά και περιμένει τον ταξιδιώτη να τον μυήσει στα θέλγητρά της.
Κι αν κάτι Πήλιο, Ζαγοροχώρια, Μέτσοβο, Λίμνη Πλαστήρα, Περτούλι, Αράχωβα και Καρπενήσι είναι στα στόματα όλων, υπάρχει και ένα χωριό που είναι must για τους μυημένους.
Για τη Σμίξη των Γρεβενών ο λόγος, γνωστό θέρετρο λόγω του χιονοδρομικού σε κείνη τη γωνιά της Ελλάδας, σχεδόν άγνωστο όμως σε όλους τους υπόλοιπους. Εκτός κι αν είναι κανείς λάτρης του σκι και ξέρει απέξω και ανακατωτά τη Βασιλίτσα.
Το φυσικό κάλλος της Σμίξης, με τις οξιές να την πνίγουν και τα πεύκα να καλύπτουν τις πλαγιές των βουνών, αλλά και τα φαράγγια και τα γεφύρια, όλα συμβάλλουν στο γραφικό της υπόθεσης.
Το βλαχοχώρι των Γρεβενών προσφέρει και συγκινήσεις εντελώς ντόπιες, όπως το κυνήγι των μανιταριών και το trekking φυσικά μέσα στην παρθένα φύση της Πίνδου.
Η Σμίξη παρέχει φυσικά και πλούσιο τσιμπούσι στο ζεστά εστιατόριά της, από σούπες και πίτες μέχρι και άγρια μανιτάρια.
Το χιονοδρομικό της Βασιλίτσας έδωσε πνοή στους ορεινούς οικισμούς των Γρεβενών και πρωτίστως τη Σαμαρίνα, τα τελευταία χρόνια όμως έκανε δυναμική είσοδο και η Σμίξη, με νέους ξενώνες και ταβέρνες.
Το τσιπουράκι στη Σμίξη και το αγνάντι είναι επιβεβλημένο, όπως και οι μανιταροβόλτες στα πυκνά δάση.
Και όταν η πείνα σε κατακλύσει, ο «Θεοχάρης» είναι εδώ, στην κεντρική πλατεία του χωριού, για απίθανη χορτόπιτα, άγρια μανιτάρια και μαστοριά στο κρέας, όπως το χοιρινό κοντοσούβλι και το αρνάκι σούβλας.
