Το δεύτερο ψηλότερο βουνό της Πελοποννήσου εκτείνεται στο μεγαλύτερο μέρος του στον νομό Κορινθίας. Η ψηλότερη κορυφή του φτάνει στα 2.374 μέτρα.
Δεν είναι άλλο από την όμορφη Ζήρεια ή Κυλλήνη. Σύμφωνα με μια εκδοχή, η ονομασία Ζήρεια προέρχεται από τη σλάβικη λέξη ζήρι, που σημαίνει βελανίδι.
Το βουνό χωρίζεται στη Μικρή και τη Μεγάλη Ζήρεια κι ανάμεσά τους σχηματίζεται η ενταγμένη στο δίκτυο Natura 2000 κοιλάδα της Φλαμπουρίτσας, τοπίο εξαιρετικής ομορφιάς. Εκεί πηγάζει ο ποταμός Σύθας που καταλήγει στο Ξυλόκαστρο. Φιλόξενη και γενναιόδωρη, η κοιλάδα είναι καταφύγιο για πολλά πουλιά και ζώα. Τα πυκνά δάση πλατάνων και κωνοφόρων κρύβουν πλούσια και σπάνια χλωρίδα με δεκάδες είδη φυτών. Πεύκα και έλατα φτάνουν μέχρι τα 1.800 μέτρα ενώ οι κορυφές του βουνού είναι κατά κύριο λόγο γυμνές.
Στα βόρεια της Μεγάλης Ζήρειας βρίσκεται ο λεγόμενος «Κάμπος», ένα μεγάλο οροπέδιο περίπου στα 1600 μέτρα, όπου σχηματίζονται και εποχικές λίμνες. Η γνωστότερη είναι η λίμνη του Δάσιου.
Οι όμορφες πεζοπορικές διαδρομές και το δίκτυο δασικών δρόμων έχουν αναδείξει τη Ζήρεια σε δημοφιλές χειμερινό θέρετρο. Οι διαδρομές για την ψηλότερη κορυφή ξεκινούν από τα Άνω Τρίκαλα Κορινθίας, τον Κάμπο ή την Γκούρα, στον Φενεό. Για τη Μικρή Ζήρεια, η ανάβαση γίνεται συνήθως από το Κεφαλάρι.
Ο μύθος λέει πως στη Ζήρεια γεννήθηκε ο Ερμής, και μάλιστα σε σπήλαιο στη δυτική πλευρά της κοιλάδας της Φλαμπουρίτσας, σε υψόμετρο 1.700 μέτρων.
