Ο πρώτος που αντίκρισε το πανέμορφο σπήλαιο Κάψιας ήταν ο γάλλος αρχαιολόγος Γουστάβος Φουζέρ, το 1887, όταν πραγματοποιούσε ανασκαφές στην αρχαία Μαντινεία.
Η δημοσίευση της μελέτης του για το σπήλαιο και της καταβόθρες της περιοχής σε γαλλικό επιστημονικό περιοδικό το 1911φέρνει το σπήλαιο σε παγκόσμια δημοσιότητα.
Βρέθηκαν ίχνη παλιάς πλημμύρας και πλήθος από θραύσματα ανθρώπινων οστών, σκεπασμένα από λάσπη που καλύπτει το δάπεδο του σπηλαίου. Ακόμη βρέθηκαν λυχνάρια που πιθανόν να ανήκουν στους ύστερους ελληνικούς χρόνους.
Στην αίθουσα των «Θαυμασίων» παρουσιάζονται οι σπανιότεροι χρωματισμοί λιθωματικού υλικού από κάθε άλλο γνωστό ελληνικό σπήλαιο.
Κόκκινα της φωτιάς, κίτρινα της ώχρας και πρασινο-γάλαζα, ανάμικτα με το κατάλευκο των σταλακτιτών, προσφέρουν ένα μοναδικό θέαμα φυσικής τέχνης…
