Το Πάσχα στο Αγρίνιο σημαίνει «χαλκουνοπόλεμος». Είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά πασχαλινά έθιμα της Ελλάδας, που λαμβάνει χώρα το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής.
Ειδικότερα, μετά την περιφορά του επιταφίου κάθε ενορίας, οι «χαλκουνάδες» βγαίνουν στους δρόμους και καταλήγουν στην κεντρική πλατεία της πόλης για να ξεκινήσει ο παραδοσιακός «χαλκουνοπόλεμος».
Η ιστορία του εθίμου χάνεται στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, όταν οι Αγρινιώτες τα άναβαν κατά την περιφορά του Επιταφίου για να απομακρύνουν τους αλλόθρησκους.
Η κατασκευή των χαλκουνιών συνεχίστηκε και μετά την απελευθέρωση της χώρας, ως έθιμο πια, με τη δημιουργία δύο βασικών «ομάδων χαλκουνοπόλεμου»: την ομάδα του Αγίου Χριστοφόρου της Αγίας Τριάδας και Αγίου Γεωργίου και την ομάδα του Αγίου Δημητρίου της Παναγίας και της Ευαγγελιστρίας.
Η προετοιμασία για τα χαλκούνια ξεκινά μερικούς μήνες πριν από το Πάσχα. Πρόκειται για αυτοσχέδιες κατασκευές που γεμίζονται με ένα μίγμα μπαρουτιού και έχουν ένα φυτίλι στο άκρο.
Το έθιμο αυτό θυμίζει με τον τρόπο του, τους «μπουρλοτιέρηδες» του 1821, διατηρώντας με έναν πολύ ξεχωριστό τρόπο την παράδοση της συμμετοχής στον Αγώνα της Απελευθέρωσης της περιοχής του Αγρινίου.
