Τα μοναδικά τοπία που συναντά κανείς στα Ζαγοροχώρια, οι δυνατές εμπειρίες μέσα στη φύση, οι εικόνες με την χαρακτηριστική τοπική αρχιτεκτονική και οι τοπικές παραδοσιακές γεύσεις είναι εμπειρίες που σίγουρα θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στη μνήμη όποιου τα επισκέπτεται.
Και μια από τις πιο έντονες συγκινήσεις μπορεί κανείς να τη βιώσει στο χωριό- στολίδι της περιοχής που, κατά κοινή ομολογία, θεωρείται ένα από τα πιο όμορφα, γραφικά και παραδοσιακά μέρη που θα συναντήσει κανείς.
Αυτό δεν είναι άλλο από το Δίλοφο, χτισμένο στις πλαγιές της Τύμφης και σε απόσταση 30 χλμ. από τα Ιωάννινα, που έχει ανακηρυχθεί και ως παραδοσιακός οικισμός αποτελώντας δείγμα εξαιρετικής ζαγορίτικης αρχιτεκτονικής. Το ατμοσφαιρικό σκηνικό του αποτελείται από καλοδιατηρημένα πέτρινα σπίτια και υπέροχα αρχοντικά, στενά λιθόστρωτα δρομάκια, πέτρινες βρύσες και μια παραμυθένια κεντρική πλατεία.
Σημείο αναφοράς του χωριού, που συναντάται σε υψόμετρο 860 μέτρων, ο τεράστιος πλάτανος της πλατείας του, ο οποίος μετρά τέσσερις αιώνες ζωής και αποτελεί φυσικό μνημείο, καθώς και το αρχοντικό Μακρόπουλου, το ψηλότερο σπίτι σε ολόκληρο το Ζαγόρι, με ύψος 13,5 μέτρων.
Μέχρι το 1920, ο οικισμός ονομαζόταν Σωπετσέλι ή Σο(μ)ποτσέλι, ονομασία που στα σλάβικα και βλάχικα σημαίνει «τόπος με πολλά νερά». Η ονομασία Δίλοφο αντανακλά την πραγματική τοποθεσία του χωριού, που είναι χτισμένο πάνω σε δύο λόφους.
