Ο ακριτικός νομός Φλωρίνης, εκτός από τις πανέμορφες και μελαγχολικές λίμνες με τα υπέροχα φυσικά τοπία ολόγυρά τους, κρύβει και μικρούς θησαυρούς, που αξίζει κανείς να ανακαλύψει. Ο λόγος για τα μικροσκοπικά χωριά του νομού, άγνωστα στους περισσότερους, το καθένα με τη δική του ιστορία και πορεία στο χρόνο.
Ανάμεσά τους και το χωριό Μηλιώνας, με την παλαιότερη ονομασία του, Μέδοβον, να έχει ήδη ξεχαστεί, βορειοανατολικά της Μικρής Πρέσπας. Η ιστορία του χωριού δεν διαφέρει πολύ από αυτή τον υπόλοιπων της ευρύτερης περιοχής.
Οι κάτοικοί τους πλήρωσαν βαρύ το τίμημα του Εμφυλίου Πολέμου και κατά τη μετεμφυλική περίοδο, καθώς, ένας λόγος παραπάνω αυτός, ήταν όλοι σλαβόφωνοι και αρκετοί από αυτούς βγήκαν στα βουνά ελπίζοντας σε μια ανεξάρτητη Μακεδονία.
Στην απογραφή του 1940 το χωριό μετρούσε 209 κατοίκους, ενώ σε εκείνη του 1951 κανέναν και κατά το 1991 και το 2011 μόλις δύο! Οι κάτοικοί του το εγκατέλειψαν είτε για να αποφύγουν τις συνέπειες του εμφύλιου είτε γιατί θέλησαν να ζήσουν πίσω στη Γιουγκοσλαβία ή άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης.
Αξίζει να αναφερθεί ότι μεταξύ του Μηλιώνα και του χωριού Λαιμού κατά την διάνοιξη του δρόμου ανακαλύφθηκαν τέσσερις κιβωτιόσχημοι τάφοι, οι οποίοι χρονολογούνται από την παλαιοχριστιανική εποχή.
Σήμερα, ο επισκέπτης του χωριού το μόνο που θα παρατηρήσει είναι ερημιά, μικρά τούβλινα σπίτια εγκαταλελειμμένα και αφημένα στο έλεος του καιρού, με το αίσθημα της νοσταλγίας και μιας γλυκιάς μελαγχολίας να είναι απλωμένο παντού στο χωριό.
