Δεν υπάρχει κάποιος που να μη γνωρίζει τον Αχέροντα και την ιστορία που κουβαλάει αιώνες τώρα. Ο πιο διάσημος ποταμός της χώρας μας, που υμνήθηκε από αρχαίους ποιητές και τραγωδούς, αλλά και στη σύγχρονη εποχή ενέπνευσε σπουδαίους ζωγράφους.
Στην αρχαιότητα ήταν το ποτάμι της λύπης και μία εκδοχή θέλει το όνομά του να προέρχεται από τη λέξη άχος και να σημαίνει ο ποταμός των στεναγμών. Άλλωστε, ο Αχέροντας (ή Αχέρων) υπήρξε ο προθάλαμος του Κάτω Κόσμου, η τελευταία διαδρομή των ανθρώπινων ψυχών, πριν τις παραδώσει ο ψυχοπομπός Ερμής στον βαρκάρη Χάροντα για να τις οδηγήσει στον Άδη.
Η πεδιάδα του Αχέροντα πιστεύονταν ότι ήταν ο τόπος όπου κατοικούσαν οι ψυχές των νεκρών, ενώ στο σημερινό χωριό Μεσοπόταμος υπήρχε το νεκρομαντείο, όπου οι ζωντανοί μπορούσαν να επικοινωνήσουν με τις ψυχές των νεκρών. Και αυτό το μυστήριο που κουβαλάει αιώνες τώρα στα ορμητικά νερά του, σε συνδυασμό με το φυσικό κάλλος δημιουργούν μία απόκοσμη ομορφιά.
Τα κρυστάλλινα νερά του Αχέροντα είναι προσβάσιμα το καλοκαίρι, αλλά τον χειμώνα γίνονται πολύ ορμητικά, σχηματίζουν φαράγγια και περνούν ανάμεσα από στενούς επιβλητικούς βράχους, που μοιάζουν να φρουρούν τη ροή του. Η βλάστηση κοσμεί τα περάσματα του ποταμού και πλούσια πανίδα ζει στους φιλόξενους κόλπους του, αναδεικνύοντάς τον σε τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, που προστατεύεται από το δίκτυο Natura 2000.
Γεωγραφικά, ο Αχέροντας διασχίζει τρεις νομούς: Ιωαννίνων, Θεσπρωτίας και Πρέβεζας. Από τις πολλές πηγές του – οι πρώτες είναι στο βουνό Τόμαρος των Ιωαννίνων, σε υψόμετρο σχεδόν 2.000 μέτρων – μέχρι τις εκβολές του στο Ιόνιο, στην Αμμουδιά της Πρέβεζας, σχηματίζει αλλού ήρεμα νερά κι αλλού χαράδρες και ορμητικά περάσματα.
Τον μυθικό ποταμό της Ηπείρου επισκέπτονται κάθε χρόνο χιλιάδες ταξιδιώτες, οι οποίοι βιώνουν μία μοναδική εμπειρία. Και είναι πράγματι να απορεί κανείς πώς ένα τόσο όμορφο τοπίο, γεμάτο ζωή, συνδέθηκε στην αρχαιότητα με τον θάνατο.
