Ένας από τους κρυφούς άσσους της Πρέβεζας είναι η Λίμνη Ζηρού, από τα πιο άγνωστα, αλλά εξίσου εντυπωσιακά, φυσικά τοπία στο νομό. Η ηρεμία που αποπνέουν τα κρυστάλλινα νερά της, που σε αυτά καθρεφτίζεται το μεγαλείο της φύσης ολόγυρά της, δημιουργούν την εντύπωση ότι έχει ανακαλύψει κανείς τον επίγειο παράδεισό του.
Η Λίμνη Ζηρού, που συναντάται κοντά στη Φιλιππιάδα, είναι στην κυριολεξία ένα μαγικό τοπίο που καθηλώνει και δημιουργεί την ψευδαίσθηση αν όντως αυτό που αντικρίζει κανείς είναι αληθινό ή ψεύτικο.
Μόλις βρεθεί κανείς εδώ, όμως, θα ανακαλύψει και ιδίοις όμμασι ότι ο συγκεκριμένος τόπος είναι πέρα για πέρα αληθινός. Πρόκειται για έναν προορισμό, μάλιστα, που ικανοποιεί και με το παραπάνω τους λάτρεις της φύσης και όσους απολαμβάνουν διάφορες δραστηριότητες σε αυτή.
Παρόλο που πρόκειται για μία σχετικά άγνωστη λίμνη της Ελλάδας, οι συγκινήσεις που επιφυλάσσει στους επισκέπτες της η λίμνη Ζηρού είναι μεγάλες. Παραδομένη στην «αγκαλιά» ενός πυκνού, παραλίμνιου δάσους, συναντάται σε απόσταση περίπου 2 χλμ. από την παλαιά εθνικό οδό Άρτας- Φιλιππιάδας- Ιωαννίνων, κοντά στην κοινότητα Παντάνασσας Άρτας, στη σκιά των Θεσπρωτικών βουνών και κοντά στον ποταμό Λούρο, με τον οποίο υπάρχει υπόγεια επικοινωνία.
Στο περιβάλλον της λίμνης συναντά κανείς βελανιδιές, λεύκες, ιτιές και πλατάνια, ενώ η περιοχή είναι φιλόξενη για διάφορα πουλιά που ζουν γύρω από την λίμνη όπως γερακίνες, φιδαετοί, κορμοράνοι, πετρίτες καθώς και τσαλαπετεινοί και αλκυόνες, ενώ κατά την διάρκεια της άνοιξης, η περιοχή δέχεται δεκάδες πελαργούς που χτίζουν τις φωλιές τους πάνω σε στύλους.
Πώς δημιουργήθηκε η λίμνη
Για τη δημιουργία της λίμνης Ζηρού οι γεωλόγοι εκτιμούν ότι κάποτε ήταν σπήλαιο, η οροφή του οποίου κατέρρευσε πριν από πάρα πολλά, έως και χιλιάδες, χρόνια. Η έκτασή της υπολογίζεται περίπου στα 900 επί 600 μέτρα και το μέγιστο βάθος της αγγίζει τα 70 μέτρα.
Στη νότια πλευρά της υπάρχει ρηχή αμμουδιά, ενώ η τροφοδοσία της πραγματοποιείται όχι από ποταμούς, αλλά από υπόγειες λίμνες στο βόρειο τμήμα της. Για την ονομασία της εικάζεται πως έχει σλάβικη προέλευση, από τη λέξη «οζέρο» που στα σλάβικα σημαίνει λίμνη.
