Οι περισσότεροι έχουν συνδυάσει την Κορώνη με την περίφημη φράση «Έχει μπάρμπα στην Κορώνη». Μια φράση που υποδηλώνει ότι κάποιος διαθέτει τα μεγάλα μέσα και τις κατάλληλες γνωριμίες για να πετύχει στο στόχο του.
Ωστόσο, το γραφικό παραθαλάσσιο χωριό της Μεσσηνίας είναι γνωστό και για το Κάστρο του, ένα από τα καλύτερα οχυρωμένα και ισχυρότερα της Πελοποννήσου.
Πρόκειται για το μοναδικό κάστρο του νομού που κατοικείται μέχρι σήμερα, ενώ αποτελεί ένα από τα κομψότερα δείγματα της βενετσιάνικης φρουριακής αρχιτεκτονικής και κυριεύει με τον όγκο του σχεδόν ολόκληρο το ακρωτήριο Ακρίτας, στο νότιο άκρο του Μεσσηνιακού Κόλπου.
Με το «δίδυμο αδελφάκι» του, το κάστρο της Μεθώνης, αποτελούσαν «Τα μάτια της Βενετίας» στη Μεσόγειο, καθώς από τον 13ο μέχρι τον 17ο αιώνα αποτελούσαν λιμάνια- «κλειδιά» για το εμπόριο από και προς την Ανατολή.
Χτίστηκε από τους Ενετούς τον 13ο αιώνα και ενισχύθηκε από τους Οθωμανούς τον 16ο αιώνα. Κάποια τμήματα του κάστρου παρέμειναν σε στρατιωτική χρήση μέχρι τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ ο κυκλικός οθωμανικός προμαχώνας του χρησιμοποιήθηκε από τους Γερμανούς ως αποθήκη πυρομαχικών, η οποία ανατινάχθηκε το 1944.
Μέσα στο κάστρο υπάρχει ένας μικρός οικισμός με σύγχρονες, ιδιωτικές κατοικίες. Η πρόσβαση εδώ πραγματοποιείται από την βόρεια πλευρά του κάστρου -βρίσκεται στο συγκεκριμένο σημείο στην προσπάθεια των κατοίκων του να προφυλαχθούν από τις επιδρομές των κατακτητών και των πειρατών- όπου εντοπίζεται και η κύρια είσοδός του.
Στον εσωτερικό χώρο του κάστρου διακρίνονται και ο βυζαντινός ναός της Αγίας Σοφίας, χτισμένος πάνω στα ερείπια αρχαίου ναού αφιερωμένου στον Απόλλωνα, καθώς και μια παλαιοχριστιανική βασιλική. Άξιος αναφοράς και ο ναός του Αγίου Χαραλάμπους, μια παλιά καθολική εκκλησία, που επί Τουρκοκρατίας μετατράπηκε σε τζαμί και σήμερα λειτουργεί ως ορθόδοξη.
Από την βόρεια και νότια πλευρά του κάστρου η απρόσκοπτη θέα στη θάλασσα είναι μαγική, ενώ τα απότομα βράχια στη νότια πλευρά του -γνωστά και ως βράχια του Ρεσάλτου- οδηγούν σε μία μικρή ακρογιαλιά.
