Ένα από τα λιγότερο γνωστά χαρακτηριστικά σημεία του αρχαιολογικού χώρου Μάτσου Πίτσου, η γέφυρα Inca αποτελεί τη μυστική είσοδο στην Ακρόπολη.
Χτισμένη σε ένα εντυπωσιακό μονοπάτι που κατευθύνεται δυτικά του Μάτσου Πίτσου, κατά μήκος μιας κάθετης πλαγιάς του βουνού σε ύψος περίπου 600 μέτρων με την άβυσσο να απλώνεται κάτω από τα πόδια του παράτολμου που θα επιχειρήσει να τη διασχίσει, η απλή γέφυρα από σανίδες μπορούσε πολύ γρήγορα να αφαιρεθεί, ώστε να αποτρέψει την είσοδο στο χώρο τυχόν ανεπιθύμητων αφίξεων.
Η γέφυρα αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της αρχιτεκτονικής των Ίνκας και απέχει 25- 30 λεπτά με τα πόδια από το κέντρο του αρχαιολογικού χώρου, καλύπτοντας μια απόσταση 6 μέτρων στο επικίνδυνο μονοπάτι στο χείλος του γκρεμού. Πρόκειται για μια απλή γέφυρα από σανίδα και ξύλο η οποία μπορούσε πολύ εύκολα να αποσυντεθεί προκειμένου να δυσκολέψει το εγχείρημα των εχθρών για εισβολή στο χώρο. Ποιος, άλλωστε, θα τολμούσε να διασχίσει αυτό το επικίνδυνο μονοπάτι με τους υπερασπιστές τοξοβόλους και ένοπλους με σφεντόνες και πέτρες του Μάτσου Πίτσου στο άλλο άκρο να στοχεύουν απευθείας πάνω τους;
Για λόγους ασφαλείας, σήμερα η γέφυρα Inca δεν είναι προσβάσιμη στο κοινό, αλλά μπορεί κανείς να απολαύσει άφθονη θέα σε αυτή και την σχεδόν κάθετη βουνοπλαγιά στην οποία μοιάζει να είναι «γαντζωμένη» από το μονοπάτι. Το μονοπάτι στην άλλη πλευρά της γέφυρας καταρρέει σε μερικά τμήματα, εν μέρει επειδή τυχόν προσπάθειες αποκατάστασης θα ήταν δαπανηρές και, σίγουρα, άκρως επικίνδυνες.
Γέφυρες αυτού του τύπου ήταν χρήσιμες καθώς οι άνθρωποι των Ίνκας δεν χρησιμοποιούσαν τροχοφόρα μέσα μεταφοράς -η κυκλοφορία περιοριζόταν στους πεζούς και τα ζώα- και συχνά χρησιμοποιούνταν από τους δρομείς Chasqui που μετέφεραν διάφορα μηνύματα σε όλη την Αυτοκρατορία των Ίνκας.
