Σκαρφαλωμένο σε υψόμετρο 840 μέτρων, το Δυρράχιο είναι ένα ιστορικό χωριό στο Αρκαδικό τμήμα του Ταΰγετου, στα όρια των νομών Αρκαδίας, Λακωνίας και Μεσσηνίας.
Σε κοντινή απόσταση τόσο από τη Μεγαλόπολη, όσο και από την Καλαμάτα, 36 και 34 χλμ. αντίστοιχα το χωρίζουν από τις πόλεις της Πελοποννήσου, έχει χαρακτηριστεί ως παραδοσιακός οικισμός, με την παρουσία του, βάσει ιστορικών, να χρονολογείται από τον 6ο αι. μ.Χ.
Ταυτόχρονα, υπάρχουν αδιάσειστα ιστορικά τεκμήρια που πιστοποιούν την ύπαρξη και τη συμμετοχή του χωριού σε ιστορικής σημασίας γεγονότα κατά το πέρασμα των αιώνων.
Το 1818 το χωριό λειτούργησε ως έδρα μυήσεως της Φιλικής Εταιρείας, με τους κατοίκους του να δίνουν έντονα το παρών σε διάφορες μάχες κατά την Επανάσταση του 1821 και άλλους εθνικούς αγώνες. Κατά την Γερμανική κατοχή υπήρξε κέντρο εθνικής Αντίστασης, ενώ υπέστη αρκετά δεινά από τους κατακτητές και τις μετέπειτα συνέπειες του Ελληνικού Εμφυλίου.
Το χωριό αποτελείται από τέσσερις συνοικίες, οι οποίες χωρίζονται μεταξύ τους από ρέματα και ενώνονται με γεφύρια και δρόμους. Η κεντρική πλατεία του βρίσκεται στη συνοικία Λιθάρι -το όνομά της οφείλεται στο μεγάλο λιθάρι που άλλοτε συναντούσε κανείς εδώ-, ενώ στα σημαντικότερα αξιοθέατά του το σχολείο του χωριού, ένα στολίδι- κτίσμα, που χρονολογείται από το 1925.
Σήμερα ο επισκέπτης του χωριού θαμπώνεται από την πλούσια φύση του Ταΰγετου που το περιβάλλει, το μεγαλείο της οποίας μπορεί να ανακαλύψει μέσα από τα όμορφα, δασικά μονοπάτια.
