Μια βόλτα στο Παλιό Λιμάνι των Χανίων, είναι αρκετή για να μεταφερθεί κανείς στο παρελθόν και πιο συγκεκριμένα στην εποχή της Ενετοκρατίας, με τα αρχιτεκτονικά της σημάδια να είναι εμφανή και να κυριαρχούν σε πολλά σημεία της πόλης μέχρι και σήμερα.
Ένα από αυτά και τα ενετικά νεώρια, γνωστά και ως Αρσενάλια, τα οποία κοσμούν το γραφικό και πανέμορφο Παλιό Λιμάνι της κρητικής πόλης από τον 16ο αιώνα, όταν ο στόλος των Ενετών κυριαρχούσε στη Μεσόγειο.
Κατασκευασμένα με σκοπό σε αυτά να πραγματοποιείται η επισκευή αλλά και η ναυπήγηση νέων πλοίων του βενετσιάνικου στόλου κατά την περίοδο του χειμώνα, πρόκειται για μεγάλες πέτρινες, στενόμακρες κατασκευές με αψιδωτή πρόσοψη μήκους 50, πλάτους 9 και ύψους 10 μέτρων.
Ανοικτά προς τη θάλασσα, έτσι ώστε να επιτυγχάνεται εύκολα η είσοδος των πλοίων σε αυτά -σήμερα η θαλάσσια πρόσβαση δεν είναι εφικτή μετά την κατασκευή της προκυμαίας στην αρχή του 20ου αιώνα-, έκλειναν με ξύλινες πόρτες, ενώ επικοινωνούσαν μεταξύ τους με τοξωτά ανοίγματα στους εσωτερικούς τους τοίχους.
Επί Ενετοκρατίας, μέχρι το 1599, είχαν κατασκευαστεί συνολικά 23 νεώρια χωρισμένα σε δύο συγκροτήματα: 15 στο βόρειο τμήμα του λιμανιού και 7 στο ανατολικό. Σήμερα, ο επισκέπτης των Χανίων μπορεί να διακρίνει μια «ομάδα» από τα 7 χαρακτηριστικά πέτρινα κτίσματα και ένα ακόμη λίγο δυτικότερα, γνωστό και ως το Μεγάλο Αρσενάλι όπου σήμερα φιλοξενείται το Κέντρο Αρχιτεκτονικής της Μεσογείου, καθώς και δύο νεώρια από το συγκρότημα του Μόρο (η ονομασία τους εμπνευσμένη από τον υπεύθυνο Γενικό Προβλεπτή), στο μυχό του λιμανιού.
Κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας μετατράπηκαν σε αποθήκες, ενώ μεταγενέστερα λειτούργησαν ως χριστιανικό σχολείο, θέατρο, δημοτικό νοσοκομείο, ακόμη και Δημαρχείο.
