Από μακριά, το Pamukkale μοιάζει με χιονοδρομικό κέντρο, με έναν καταρράκτη από λαμπερές λευκές πλαγιές και τουρίστες στην κορυφή, που φαίνεται να ετοιμάζονται να κάνουν σλάλομ στην κοιλάδα από κάτω.
Αλλά, πώς είναι δυνατόν να μην λιώνει, ενώ οι θερμοκρασίες του καλοκαιριού φτάνουν τους 37 βαθμούς Κελσίου;
Επειδή αυτό το ασυνήθιστο και όμορφο θαύμα, που βρίσκεται βαθιά στους λόφους της νοτιοδυτικής Τουρκίας, δεν είναι χιόνι. Στην πραγματικότητα, το νερό από το οποίο σχηματίζεται μερικές φορές αναβλύζει από το έδαφος σε σημείο βρασμού.
Και αυτοί οι επισκέπτες που περιφέρονται στις πιο ψηλές περιοχές του δεν πρόκειται να πάνε πουθενά γρήγορα. Οι περισσότεροι βρίσκονται εδώ για να απολαύσουν το εξαιρετικό θέαμα και να χαλαρώσουν σε μερικές από τις πιο δημοφιλείς, φυσικές πισίνες του πλανήτη.
Πύλη προς την κόλαση
Αλλά αυτό το μέρος, ωστόσο, ήταν επίσης δημοφιλές -χιλιάδες χρόνια πριν από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης– καθώς πρώτα οι Έλληνες και στη συνέχεια οι Ρωμαίοι συνέρρεαν εδώ για τα ιαματικά λουτρά και για να αποτίσουν φόρο τιμής σε αυτό που τιμούσαν ως πύλη προς την Κόλαση.
Σήμερα, το Pamukkale και η αρχαία πόλη της Ιεράπολης, η οποία εκτείνεται στο οροπέδιο πάνω από αυτό, αποτελούν μέρος ενός μνημείου παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO που προσελκύει πλήθος επισκεπτών με πούλμαν. Συνήθως, πολλοί τα επισκέπτονται για μερικές ώρες, αλλά αξίζει να περάσετε τουλάχιστον μια μέρα σε αυτή τη γεωλογική και ιστορική «παιδική χαρά».
Στην πραγματικότητα, ο χώρος της Ιεράπολης και του Pamukkale είναι τεράστιος, οπότε χρειάζεται λίγος χρόνος για να φτάσετε στα καλά πράγματα (μπορείτε να νοικιάσετε αμαξίδια γκολφ για όσους πραγματικά πιέζονται από το χρόνο ή δεν μπορούν να περπατήσουν τις αποστάσεις εδώ). Αλλά αυτό σημαίνει, επίσης, ότι η μεγάλη αποκάλυψη, όταν έρθει, είναι ακόμη καλύτερη.
Μετά από 10 λεπτά περιπάτου σε πλακόστρωτα μονοπάτια από την πύλη, η γραμμή των δέντρων που σηματοδοτεί την άκρη του οροπεδίου έρχεται στο οπτικό πεδίο. Ακόμα κι αν ξέρετε τι σας περιμένει, εξακολουθεί να υπάρχει ο παράγοντας «ουάου» όταν τελικά φτάνετε εκεί και αποκαλύπτεται το θέαμα αυτού του λευκού τοπίου.
Με την πάροδο χιλιετιών, ο ασβεστίτης που εναποτέθηκε από το ιαματικό νερό που αναβλύζει από το έδαφος έχει αναδιαμορφώσει αυτή την πλαγιά, δημιουργώντας λευκά επίπεδα που δίνουν στην περιοχή το όνομά της –Pamukkale σημαίνει κάστρο από βαμβάκι στα τουρκικά.
Αυτά τα διαφορετικά επίπεδα κάποτε φιλοξενούσαν μυριάδες φυσικά σχηματισμένες μπλε πισίνες. Οι περισσότερες από αυτές είναι πλέον άδειες από νερό και εκτός ορίων, με αποτέλεσμα να υπάρχουν παράπονα ότι η περιοχή δεν ανταποκρίνεται πλέον στις φωτογραφίες των περασμένων χρόνων.
«Είναι όμορφο, αλλά δεν υπάρχει τόσο πολύ νερό όσο περίμενα», λέει στο CNN Travel η Mary Huang, τουρίστρια από το Guangzhou της νότιας Κίνας, ποζάροντας για μια φωτογραφία στην άκρη μιας από τις πισίνες. «Η θέα όμως είναι πανέμορφη».
Γαλήνιες, φυσικές πισίνες
Υπάρχει ακόμα μια εντυπωσιακή σειρά από γαλήνιες, φυσικές πισίνες, οι οποίες «ρέουν» αρμονικά κατά μήκος της πλαγιάς. Ο βράχος, αν και σε ορισμένα σημεία είναι άβολος και ολισθηρός, δεν εμποδίζει την πρόσβαση. Η διαδρομή προς την πρώτη από τις λίμνες είναι σύντομη, και εκεί οι επισκέπτες μπορούν να νιώσουν τα δάχτυλα των ποδιών τους να βυθίζονται απαλά στο απαλό ίζημα που καλύπτει τον πυθμένα.
Οι πισίνες στην κορυφή είναι οι πιο πολυσύχναστες, αλλά για εκείνους που είναι πρόθυμοι να κατέβουν χαμηλότερα, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να βρουν μια αποκλειστικά για τον εαυτό τους!
Για μια πιο ολοκληρωμένη εμπειρία σπα, υπάρχει η Antique Pool, περίπου πέντε λεπτά με τα πόδια από την κορυφή των πισινών. Εδώ, με μια μικρή επιπλέον χρέωση, οι επισκέπτες έχουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν τα αποδυτήρια και να κολυμπήσουν σε κρυστάλλινα ιαματικά νερά πάνω από τα ερείπια ενός αρχαίου ναού του Απόλλωνα.
Καθώς πλησιάζει κανείς στην πηγή του νερού, σε μια γωνία της πισίνας, αναβλύζουν μικροσκοπικές φουσκάλες -σαν να κολυμπάτε σε ζεστή σαμπάνια ή σόδα! Το νερό φημολογείται ότι παρέχει ανακούφιση από δερματικές, καρδιολογικές και ρευματικές παθήσεις.
