Το φθινόπωρο είναι εδώ και για τους «φθινοπωράκηδες» του τόπου – ελπίζουμε να είστε πολλοί – οι σύντομες αποδράσεις στη φθινοπωρινή ελληνική φύση, είναι κάτι σαν… must. Και ψάχνετε τον ιδανικό προορισμό για μια ήσυχη απόδραση, ώστε να φορτίσετε τις μπαταρίες σας.
Νομίζουμε πως δεν υπάρχει πιο ιδανική επιλογή από την ορεινή Αρκαδία και δη τα Λαγκάδια. Ένας γραφικός και πανέμορφος προορισμός παραδομένος στο μεγαλείο της αρκαδικής φύσης. Το παραδοσιακό χωριό απλώνεται σε υψόμετρο από 500-1.000 μέτρα -από τον κάτω στον πάνω μαχαλά, οι οποίοι χωρίζονται από τον κεντρικό δρόμο που περνάει μέσα από το χωριό- στις πλαγιές του Μαινάλου και είναι γνωστά και ως το «κρεμαστό» χωριό της Πελοποννήσου. Ο λόγος;
Το γεγονός ότι τα σπίτια του είναι αμφιθεατρικά χτισμένα, δίνοντας την εντύπωση ότι σχεδόν αιωρούνται στην απότομη πλαγιά όπου εντοπίζονται πάνω από το φαράγγι του ποταμού Τουθόα, σε απόσταση 66 χλμ. από την Τρίπολη. Η θέα που απολαμβάνει κανείς από το χωριό είναι συγκλονιστική, με τις εικόνες από το πλούσιο φυσικό περιβάλλον στον ορεινό όγκο του νομού στην κυριολεξία να μαγεύουν.
Ένα άλλο στοιχείο που κάνει τα Λαγκάδια τόσο ιδιαίτερα, είναι και η αρχιτεκτονική που διακρίνει τα κτίριά του, με τους κατοίκους του χωριού να φημίζονται ιδιαιτέρως ως χτίστες, αρχιτέκτονες και μάστορες της πέτρας.
Η φήμη τους εξαπλώθηκε γρήγορα, κυρίως μετά την απελευθέρωση, με αποτέλεσμα να γίνουν περιζήτητοι και να κατασκευάζουν σχολεία, σπίτια, βρύσες, γεφύρια και εκκλησίες σε όλη την Πελοπόννησο.
Περνώντας μια περίοδο μεγάλης ανάπτυξης, μάλιστα, τα Λαγκάδια έγιναν ακόμη και η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Αρκαδίας (μετά την Τρίπολη), αριθμώντας περί τους 7.000 κατοίκους τη δεκαετία του 1890.
Πέτρινα αρχοντικά με σκαλιστές εξώπορτες και σκεπαστές αυλές, λιθόστρωτα σοκάκια, πέτρινα μονοπάτια, τοξωτά γεφύρια και παλιές εκκλησίες συνθέτουν το φωτογραφικό κολάζ του χωριού, που σίγουρα δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο.
