Ένα ερευνητικό έργο για την κατασκευή ενός ρομπότ που θα σιδερώνει τέλεια τα ρούχα, ξεκίνησε από την αείμνηστη Μαρία Πέτρου, αυθεντία διεθνούς κύρους σε θέματα τεχνητής νοημοσύνης.

Το τριετές ευρωπαϊκό έργο έχει την ονομασία CloPeMa και έχει ως αντικείμενο τη ρομποτική διαχείριση «παραμορφώσεων» στα υφάσματα (π.χ. σε τσαλακωμένα ρούχα)!

Η έμπνευση είχε δοθεί όταν η θεία της Μαρίας Πέτρου, την ώρα που οι δυο τους έβλεπαν τηλεόραση στη Θεσσαλονίκη, φέρεται να αναρωτήθηκε -σιδερώνοντας μπροστά στην οθόνη- γιατί ουδείς σκέφτηκε να σχεδιάσει κάτι τόσο χρήσιμο, όσο ένα ρομπότ που σιδερώνει τα ρούχα! Κατά τα φαινόμενα, η Μαρία Πέτρου θεώρησε τη σκέψη της θείας ως πρόκληση, ξεκινώντας το διαγωνισμό, που εξελίχθηκε σε ερευνητικό έργο χρηματοδοτούμενο από το 7ο πρόγραμμα πλαίσιο της ΕΕ.

Σήμερα, το ρομπότ που σιδερώνει τέλεια σε οικιακή χρήση μπορεί να απέχει ακόμη χρόνια από το να γίνει πραγματικότητα, αλλά τα πρώτα «παιδιά» αυτού του έργου κάνουν ήδη τα πρώτα τους βήματα.

Όπως εξηγεί στο ΑΜΠΕ ο δρ Σωτήρης Μαλασιώτης, ερευνητής Β’ Βαθμίδας τού Ινστιτούτου Πληροφορικής και Τηλεματικής (Ι.Π.ΤΗΛ) του Εθνικού Κέντρου Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ), με έδρα τη Θεσσαλονίκη, στη λήξη του έργου CloPeMa, τον ερχόμενο Ιανουάριο, θα υπάρχουν έτοιμα δύο ενδιαφέροντα δοκιμαστικά προϊόντα (demos).

«Το πρώτο demo αφορά τη διαλογή των ρούχων, που το ρομπότ μπορεί -μεταξύ άλλων- να ξεχωρίζει σε σκουρόχρωμα ή ανοιχτόχρωμα, ανθεκτικά ή ευαίσθητα, χάρη και σε μια ενσωματωμένη ειδική κάμερα, που βλέπει τις ίνες του υφάσματος από πολύ κοντά. Το δεύτερο demo έχει να κάνει με τη δυνατότητα επιλογής ενός τυχαίου υφάσματος, το οποίο ξεδιπλώνεται, τοποθετείται σε μια επιφάνεια και ξαναδιπλώνεται», σημειώνει ο δρ Μαλασιώτης, εξηγώντας ότι η δυσκολία στο να φτιαχτεί το ρομπότ που σιδερώνει τόσο τέλεια όσο ένας… δεξιοτέχνης άνθρωπος, έγκειται κυρίως στο θέμα των χεριών.

«Τα ανθρώπινα χέρια είναι ένα εξαιρετικά πολύπλοκο εργαλείο, γι’ αυτό και θεωρώ ότι συγκεκριμένες λεπτές κινήσεις, όπως το κούμπωμα ενός πουκαμίσου, είναι δύσκολο να εκτελεστούν από ρομπότ για την επόμενη δεκαετία», υπογραμμίζει, υπενθυμίζοντας ότι στη βιομηχανική χρήση υπάρχουν ρομπότ που σιδερώνουν με συνδρομή ανθρώπων (ο εργάτης τοποθετεί το ύφασμα σε μια επιφάνεια ώστε το ρομπότ να το σιδερώσει), οπότε το επιδιωκόμενο προς δημιουργία ρομπότ προβλέπεται για οικιακή χρήση.

Στο έργο CloPeMa συμμετέχουν ως εταίροι -εκτός από το ΙΠΤΗΛ- φορείς, πανεπιστήμια και εταιρείες από τις εξής χώρες: Ιταλία (Universita Degli Studi di Genova), Τσεχία (Ceske Vysoke Uceni Technicke V Praze και εταιρεία Neovision Sro) και Σκοτία (University of Glasgow). Μάλιστα, η ερευνητική ομάδα βρίσκεται ήδη σε επαφή με παραγωγική εταιρεία ένδυσης στην Ιταλία, προκειμένου να διερευνηθεί το ενδεχόμενο εμπορικής αξιοποίησης της ικανότητας του ρομπότ να παίρνει ρούχα ακουμπισμένα σε μία επιφάνεια και να τα διπλώνει.

Ο κ. Μαλασιώτης παρουσίασε το CloPeMa, με αφορμή επιστημονικό εργαστήριο, που διοργανώνεται σήμερα στη Θεσσαλονίκη, από το ΕΚΕΤΑ και τους ερευνητές του ΙΠΤΗΛ, στη μνήμη της Μαρίας Πέτρου, η οποία -μεταξύ άλλων- είχε παραλάβει για το έργο της τα κλειδιά της πόλης του Λονδίνου το 2010.