Είτε για βιολογικό σώμα πρόκειται, είτε για μηχανικό σώμα, οι άνθρωποι ερεθίζονται, όταν αγγίζουν -ή πρόκειται να αγγίξουν- ένα ευαίσθητο σημείο του, π.χ. τα γεννητικά όργανα ή τα οπίσθια. Αυτό διαπίστωσε μια νέα επιστημονική έρευνα, η οποία δείχνει ότι στον μελλοντικό κόσμο όπου τα ρομπότ θα ζουν γύρω μας, οι άνθρωποι θα συνεχίζουν να νιώθουν τις ίδιες ντροπές – αν όχι τους ίδιους πειρασμούς.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Στάνφορντ των ΗΠΑ, με επικεφαλής τον Τζέιμι Λι του Τμήματος Επικοινωνίας, θα παρουσιάσουν την μελέτη τους στο ετήσιο συνέδριο της Διεθνούς Ένωσης Επικοινωνίας στην Ιαπωνία.

Τα πειράματα πραγματοποιήθηκαν με το ανθρωπόμορφο ρομπότ ΝΑΟ της εταιρείας Aldebaran Robotics. Εθελοντές κλήθηκαν να αγγίξουν το ρομπότ σε διάφορα σημεία, από τα συνήθη (χέρια, ώμους κ.α.) έως τα πιο ευαίσθητα και προσωπικά.

Οι αντιδράσεις των ανθρώπων καταγράφονταν από ειδικό αισθητήρα (Affectiva Q-Sensor), που βρισκόταν προσαρτημένος στα δάχτυλά τους και μετρούσε αφενός την ηλεκτρική αγωγιμότητα του δέρματος, μια κλασική ένδειξη για τον βαθμό ερεθισμού, και αφετέρου τον χρόνο αντίδρασής τους.

Όταν οι εθελοντές καλούνταν να αγγίξουν το ρομπότ σε περιοχές του σώματος που οι άνθρωποι δεν αγγίζουν (είτε επρόκειτο για τα οπίσθια, είτε για τα μάτια), ένιωθαν μεγαλύτερη βιολογική και συναισθηματική διέγερση. Επιπλέον, όσο πιο «ευαίσθητη» ήταν η περιοχή, τόσο οι άνθρωποι δίσταζαν να την αγγίξουν και εμφάνιζαν μεγαλύτερο χρόνο αντίδρασης στην εντολή που τους δινόταν.

Οι έως τώρα έρευνες έχουν επιβεβαιώσει ότι το άγγιγμα παίζει σημαντικό ρόλο στις ανθρώπινες σχέσεις και στο «χτίσιμο» εμπιστοσύνης, λειτουργώντας ως κοινωνική «κόλλα». Η νέα μελέτη δείχνει ότι το άγγιγμα ανάμεσα σε έναν άνθρωπο και σε ένα ρομπότ είναι ένα πεδίο που χρειάζεται περαιτέρω μελέτη και το οποίο έχει έως τώρα υποτιμηθεί σε σχέση με άλλα θέματα, όπως η εμφάνιση και το σχήμα ενός ρομπότ.

«Η έρευνά μας δείχνει ότι οι άνθρωποι αντιδρούν στα ρομπότ με έναν πρωτόγονο κοινωνικό τρόπο. Οι κοινωνικές συμβάσεις σχετικά με το άγγιγμα των πιο προσωπικών περιοχών ενός ανθρώπου, ισχύουν και στην περίπτωση του σώματος των ρομπότ. Η διαπίστωση αυτή δεν μπορεί παρά να έχει επιπτώσεις τόσο στον σχεδιασμό των ρομπότ, όσο και στη θεωρία των συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης», δήλωσε ο Λι.