Το σκοράρισμα θεαματικών γκολ, με μακρινά βολέ και κεφαλιές στα ουράνια, ήταν το σήμα κατατεθέν του.

Ο διάδοχος του μεγάλου Γιόχαν Κρόιφ, τόσο συμβολικά όσο και πραγματικά, αφού έκανε το ντεμπούτο του στον Άγιαξ τον Απρίλιο του 1982 αντικαθιστώντας ουσιαστικά τον Ιπτάμενο Ολλανδό, έμελλε να αφήσει το σημάδι του βαθιά χαραγμένο στο ποδόσφαιρο.

Παγκοσμίου φήμη μπαλαδόρος και κανονιέρης από τους λίγους, θανατερά επικίνδυνος τόσο με το αριστερό όσο και το δεξί, εξίσου ικανός στη δημιουργία φάσεων όσο και στο τελείωμά τους, έδειχνε πάντα την κλάση του στα ματς που τον χρειάζονταν περισσότερο, στους μεγάλους τελικούς δηλαδή, με την απόδοσή του να κρίνεται το λιγότερο εκπληκτική!

Ένας από τους κορυφαίους στράικερ όλων των εποχών, 3 φορές κάτοχος του Χρυσού Παπουτσιού, ο άνθρωπος που έβαζε πεντάρες και εξάρες μόνος του σημείωσε 128 γκολ σε 133 ματς για τον Άγιαξ, γράφοντας ταυτοχρόνως ρεκόρ στο Champions League, όταν τον Νοέμβριο του 1992 έγινε ο πρώτος παίκτης που σκόραρε 4 γκολ σε ένα ματς! Μοιραία εκείνη τη χρονιά ο 28χρονος κατέκτησε τον τίτλο του Ευρωπαίου Ποδοσφαιριστή της Χρονιάς για τρίτη φορά στην καριέρα του, γινόμενος μόλις ο τρίτος παίκτης -μετά τους Μισέλ Πλατινί και Γιόχαν Κρόιφ- που το κατάφερνε αυτό.

Και είναι απορίας άξιο πώς ένας παίκτης τέτοιου βεληνεκούς, που έκανε κυριολεκτικά ό,τι ήθελε στα ευρωπαϊκά σαλόνια, δεν μέτρησε διακρίσεις σε παγκόσμιες διοργανώσεις! Παρά τη δεκαετή του θητεία στις τάξεις των Οράνιε (προσκλήθηκε επισήμως τον Σεπτέμβριο του 1983, αφού απέκτησε την πρώτη του φήμη στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ελπίδων του Μεξικού εκείνης της χρονιάς), παρά τις επιτυχίες στα Ευρωπαϊκά (ποιος μπορεί να ξεχάσει το απίστευτο γκολ που σκόραρε κατά της ΕΣΣΔ στον τελικό του Ευρωπαϊκού του 1988 στα γήπεδα της Γερμανίας;), ο Μάρκο φαν Μπάστεν έμελλε να παίξει μόλις σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο στην καριέρα του!

Ήταν στα γήπεδα της Ιταλίας το 1990 όταν οι Ολλανδοί θα εγκατέλειπαν νωρίς τη διοργάνωση, στη φάση των 16, έπειτα από την πικρή ήττα με 2-1 από τους μακροχρόνιους αντιπάλους και τροπαιούχους τελικά της συγκεκριμένης διοργάνωσης Γερμανούς.

Κι έτσι ο γκολτζής-καταπέλτης έμελλε να μη σκοράρει ποτέ σε παγκόσμιο θεσμό, παρά το γεγονός ότι τόσο αυτός όσο και οι συμπατριώτες του στη Μίλαν, Ρουντ Γκούλιτ και Φρανκ Ράικαρντ, είχαν δημιουργήσει υψηλές προσδοκίες για την πορεία τους σε εκείνο το Μουντιάλ.

Ο φαν Μπάστεν αποσύρθηκε επισήμως το 1995, έχοντας βέβαια παίξει το τελευταίο του ματς για τη Μίλαν το 1993, με τον τραυματισμό του να του κουτσουρεύει πρόωρα μια ακόμα μεγαλύτερη καριέρα…