Ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται και κάθε μέρα που περνάει ο αριθμός των θυμάτων μεγαλώνει, με τους Ουκρανούς να ζουν τις χειρότερες στιγμές τους και να προσπαθούν να αντιδράσουν με οποιονδήποτε τρόπο. Ακόμη και με δηλώσεις με βαρείς χαρακτηρισμούς κατά του Βλαντιμίρ Πούτιν, όπως έκανε ο Αντρέι Σεφτσένκο μιλώντας στην ιταλική εφημερίδα La Repubblica.
Ο πρώην επιθετικός των Ντιναμό Κιέβου, Μίλαν και Τσέλσι είναι από τους πιο αναγνωρίσιμους Ουκρανούς σε όλο τον πλανήτη και μιλώντας στο ιταλικό Μέσο αναφέρθηκε στο δράμα που ζει η πατρίδα του.
«Έχουμε ανάγκη από δωρεές, από τροφή και φάρμακα. Εγώ από τις 24 Φεβρουαρίου προσπαθώ να μιλάω στον κόσμο για αυτό, να του μεταφέρω τι συνέβη. Είναι παράλογη αυτή η εισβολή. Ο αθλητισμός μπορεί να κάνει πολλά, έχει μία απίστευτη δύναμη. Ευχαριστώ την Ιταλία για τη στήριξή της», είπε αρχικά ο Σεφτσένκο και συνέχισε: «Αυτό που συμβαίνει είναι απάνθρωπο, δεν πρέπει να σταματήσουμε να μιλάμε. Έχουμε ανάγκη να ακούμε τη στήριξη της διεθνούς κοινότητας κάθε στιγμή. Συμβαίνουν τρομακτικά πράγματα στη χώρα μου, αρχικά χτύπησαν τα αεροδρόμια, έπειτα τις στρατιωτικές βάσεις».
«Δολοφόνος ο Πούτιν, ποιος έχει σειρά μετά από εμάς;»
Από εκεί και πέρα, ερωτηθείς για τους συγγενείς του και ειδικά για τη μετέρα του, ο πρώην προπονητής της εθνικής Ουκρανίας είπε τα εξής: «Η μητέρα μου μένει πολύ κοντά σε αεροδρόμιο, με πήρε τηλέφωνο στις 4 το πρωί, άκουσε την έκρηξη και έτρεμε όλο το σπίτι της. Την ακούω κάθε 20 λεπτά όπως και την αδερφή μου. Η θεία μου, η αδερφή της μητέρας μου, έμεινε κάτω από τη Γη για 4 ημέρες χωρίς να βγει. Την έβγαλε λίγο έξω ο ξάδερφός μου, την πήγε στη μητέρα μου. Προσπάθησα να τις φέρω εδώ στην Ιταλία, αλλά δεν θέλουν να εγκαταλείψουν το Κίεβο, αυτό είναι το ουκρανικό πνεύμα. Οι άνθρωποι βοηθούν ο ένας τον άλλον, οργανώνονται καλά. Υπάρχει μία ισχυρή ένωση, έχουμε έναν δυνατό πρόεδρο».
Τέλος, εξαπέλυσε επίθεση στον Πούτιν, λέγοντας: «Ο Πούτιν είναι δολοφόνος. Τώρα είμαστε εμείς στο στόχαστρο, που συνορεύουμε με την Ρωσία. Αλλά μετά από εμάς, ποια χώρα έχει σειρά; Κάθε πρωί ξυπνώ και σκέφτομαι τι μπορώ να κάνω για τη χώρα μου. Είμαι υπερήφανος για το λαό μου, αγωνίζεται για την ελευθερία του, για τα εδάφη μας, για τα δικαιώματα».
