Κάθε φορά που θα κληθείς να διαπιστώσεις την πραγματική αξία κάποιου, αναζήτησε τη συμπεριφορά του στα δύσκολα. Και εάν αυτό αφορά τον αθλητισμό, ερεύνησε το άλλοθί του στην ήττα. Εφόσον όμως το “αντικείμενο” του… πόθου σου είναι ο Ζινεντίν Ζιντάν, προετοιμάσου για ένα συμπέρασμα διαφορετικό απ’ ό,τι θα περίμενες για έναν προπονητή που κάθεται στον πάγκο της Ρεάλ Μαδρίτης. Ολοι, μα όλοι οι προκάτοχοί του. Από τον Ζοσέ Μουρίνιο, έως τον Ράφα Μπενίτεθ, ακόμα και ο πιο διπλωματικός Κάρλο Αντσελότι, είχαν από μία δικαιολογία σκαρταρισμένη για τα δύσκολα. Οχι όμως ο Ζιζού!
Το προσωπό του παραμένει αναλλοίωτο στις χαρές και στις λύπες. Η παλέτα των χαρακτηριστικών του παρεκκλίνει απειροελάχιστα, κινούμενη μεταξύ ενός ελαφρού σκοτεινιάσματος και ενός γλυκού μειδιάματος. Τίποτα περισσότερο. Τίποτα λιγότερο. Ο Ζιντάν είναι για τους δημοσιογράφους ο πιο “ξενέρωτος” τύπος. Ούτε mind games, ούτε έξυπνες ατάκες, ούτε το ελάχιστο ξέσπασμα. Εάν για κάποιους λοιπόν η ηρεμία είναι βαρετή, τότε ο Γάλλος κόουτς είναι ότι πιο αδιάφορο έχει περάσει ποτέ από τις συνεντεύξεις τύπου της Βασίλισσας.
Τον Γενάρη, καθώς η ομάδα του αποκλειόταν αδιανόητα από την Αλκογιάνο που έπαιζε δύο κατηγορίες χαμηλότερα, άπαντες περίμεναν να τον δουν θυμωμένο, απογοητευμένο με τους παίκτες του. Πήραν όμως την πλέον απρόσμενη απάντηση ενός εντελώς πράου ανθρώπου, ο οποίος δεν ζάρωσε καν το μέτωπό του: «Ξέρετε, η μαγεία του ποδοσφαίρου είναι αυτή. Δεν χάσαμε εμείς. Εκείνοι μας νίκησαν. Και δεν μπορούμε επειδή είμαστε λυπημένοι, να τους αρνηθούμε την αναγνώριση της σπουδαίας επιτυχίας τους»!
Εάν μελετήσεις την πορεία του στον έναν και μοναδικό πάγκο που έχει καθίσει, αυτόν των Μερένγκες, θα μπερδευτείς. Υπάρχει αυτή η παγκόσμια απορία που πλανάται πάνω από τον “υπόκοσμο” της μπάλας. Τελικά πόσο καλός προπονητής είναι ο Ζιντάν; Μία και μοναδική απάντηση όμως δεν υπάρχει για να δοθεί με βεβαιότητα. Τι σημαίνει καλός προπονητής στ’ αλήθεια; Είναι εκείνος που δημιούργησε ένα νέα είδος παιχνιδιού; Εκείνος που έχτισε από το τίποτα; Ισως εκείνος που διαχειρίστηκε ιδανικά ένα λαμπερό ρόστερ από κακομαθημένους σούπερ σταρ. ‘Η μήπως ένας που πήρε όλες τις κούπες, δίχως να τον απασχολούν οι σκοπιμότητες;
Σε αυτά τα λίγα προπονητικά χρόνια του, η Ρεάλ δεν σε θάμπωσε ποτέ με το παιχνίδι της. Υπήρξαν μάλιστα φορές που δεν καταλαβαίνεις τι ακριβώς εμφανίζει στο χορτάρι και αυτό δεν αποτελεί μία αρνητική υπερβολή, αλλά μία ενίοτε άκομψη πραγματικότητα. Τι σημασία έχει όμως τελικά αυτό, όταν το αποτέλεσμα είναι τόσο επιτυχημένο, ώστε να γράφει μία ιστορία που δεν έχει ματαδεί ο φαντασμαγορικός κόσμος του Champions League; Με τον Ζιντάν στο τιμόνι τους, οι Μαδριλένοι έχουν βρεθεί σε 15 νοκ άουτ φάσεις του θεσμού. Σε αυτό το διάστημα μετρούν έναν μόλις αποκλεισμό (πέρσι από τη Μάντσεστερ Σίτι στους “16”). Δηλαδή εκείνος τους έχει οδηγήσει σε τρεις κατακτήσεις και έναν ημιτελικό σε πέντε διοργανώσεις!
Το περασμένο καλοκαίρι, ο Φλορεντίνο Πέρεθ που έριξε όλο το χρήμα στην ανακαίνιση του”Σαντιάγτο Μπερναμπέου”, τον άφησε χωρίς καμία μεταγραφική ενίσχυση. Και η περσινή επένδυση όμως του Εντέν Αζάρ βρίσκεται μόνιμα στα πιτς. Κάπως έτσι έφτασε η στιγμή να παίξει μαζεμένα τα πιο δύσκολα παιχνίδια του. Ατλέτικο, Λίβερπουλ και ενδιάμεσα το Clasico με τη Μπαρτσελόνα. Χωρίς τον Σέρχιο Ράμος, χωρίς τους καλύτερους αμυντικούς του (σ.σ.: μέσα μόνο ο πραγματικό εκπληκτικός Μεντί). Το αποτέλεσμα; 14 αγώνες δίχως ήττα σε όλες τις διοργανώσεις (11 νίκες), στο -1 από την κορυφή της La Liga και παρουσία στον 30ό ημιτελικό της ιστορίας του club.
Το φοβερό όμως είναι ότι μέχρι και τον Φεβρουάριο, η κουβέντα γύρω από το όνομά του δεν περιλάμβανε αποθέωση, μα ωμή προπονητοφαγία. Στα καθημερινά δημοσιεύματα για τους υποψήφιους διαδόχους του, ο ίδιος απαντούσε απλά ατάραχος. Μιλούσε για ποδόσφαιρο, εξηγούσε πως ήταν ήρεμος και ότι δεν φοβόταν για τη θέση του, έχοντας πάντα πίστη στους παίκτες του. Τελικά εκείνοι του την έχουν ανταποδώσει και με το παραπάνω. Ο Ζιντάν έχει ένα τρομερό δέσιμο μαζί τους. Η συγκεκριμένη παρέα είναι που σήκωσε τα πάντα. Οσο λοιπόν τα πόδια του Μόντριτς αντέχουν, όσο ο Μπενζεμά κάνει αλάνθαστη χρονιά αντάξια “Χρυσής Μπάλας” και όσο οι κάθε Νάτσο, Μιλιτάο, Βαλβέρδε, Λούκας Βάθκεθ καταθέτουν την ψυχή τους, τότε η Ρεάλ δεν έχει να φοβηθεί τίποτα.
Το ίδιο ακριβώς δηλαδή που έκαναν και πέρσι. Και πάλι μέχρι τον Δεκέμβριο ο Γάλλος ήταν για απόλυση. Η επιστροφή στα γήπεδα μετά την πανδημία έγινε με το Clasico. Η Ρεάλ ήταν έναν βαθμό πίσω. Πήρε το ντέρμπι και τρέχοντας αήττητο 10 αγωνιστικών με έξι clean sheets, πήρε και τη La Liga με διαφορά κιόλας επτά βαθμών. Εάν είναι επομένως, κάτι ξεκάθαρο στην ομάδα του, είναι ότι οι παίκτες αυτοί παίζουν πάνω απ’ όλα για εκείνον. Και αυτό ίσως να είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα για έναν προπονητή.
Ο Ζιζού επιδεικνύει μία διαφορετική συμπεριφορά. Είναι αυτό το πονηρό γελάκι του στο “Ανφιλντ”, τη στιγμή της κοκορομαχίας του Καζεμίρο, με τον Ρόμπερτσον, επειδή γνωρίζει ότι ο Βραζιλιάνος είναι φουλ ενεργοποιημένος και 100% προσηλωμένος στον στόχο. Είναι η αγκαλιά του στον Μόντριτς, όταν ο τελευταίος τη… λέει στον Πικέ με τη λήξη του Clasico. Είναι η πίστη και η έκφραση αγάπης προς τον Βινίσιους, όταν άπαντες τον αποκαλούν χασογκόλη.
Ο Γάλλος αναμφίβολα έχει σοβαρές προπονητικές αδυναμίες. Ωστόσο, διαθέτει έναν καταπληκτικό τρόπο να αναδεικνύει τα προτερήματά του. Για εκείνον σίγουρα ισχύει το: «Μάθε να κρύβεις τις ελλείψεις σου και να δείχνεις την ικανότητά σου». Το πετυχαίνει κάθε μέρα στο γήπεδο. Διαθέτει μία υπέροχα ακατανίκητη και ανερμήνευτη γοητεία, την οποία πάνω απ’ όλους ασκεί στους ίδιους τους παίκτες και τους οπαδούς.
«Η Ρεάλ είναι το καλύτερο πράγμα που μου έχει συμβεί, τόσο ως ποδοσφαιριστής, όσο και ως άνθρωπος γενικότερα», είχε δηλώσει σε ανύποπτο χρόνο, προσθέτοντας βέβαια με ειλικρίνεια: «Ελπίζω να μην το ακούσει αυτό η γυναίκα μου». Ετσι όπως εξελίσσεται η σχέση του με τη Βασίλισσα της μπάλας, είναι δεδομένο ότι κι εκείνος οδεύει στο να εξελιχτεί σε ότι καλύτερο έχει τύχει και σε εκείνη.
Και εάν δεν είμαστε σίγουροι για το πόσο καλός προπονητής είναι τελικά, ας πάψουμε να αναρωτιόμαστε πλέον κι ας τον αποδεχτούμε γι’ αυτό που πραγματικά αντιπροσωπεύει: Επειδή ο Ζινεντίν Ζιντάν στην πραγματικότητα είναι ένας γρίφος, με περιτύλιγμα μυστηρίου, μέσα σε ένα αίνιγμα, που απλά δεν μπορείς να λύσεις…
Πηγή: gazzetta.gr