Ο Γκιγιόμ Σιζερόν, ο οποίος έχει παρτενέρ στο καλλιτεχνικό πατινάζ την ελληνικής καταγωγής Γκαπριέλα Παπαδάκη, έκανε κάτι που δε είχε κανείς.
Συγκεκριμένα, έγινε ο πρώτος εν ενεργεία Γάλλος αθλητής που δηλώνει δημοσίως ότι είναι ομοφυλόφιλος. Και το δήλωσε με την παρακάτω επιστολή προς την εφημερίδα L’Equipe.
«Δεν θέλω να πω μόνο ότι είμαι ομοφυλόφιλος, αλλά θέλω επίσης να συμβάλω και στην εκπαίδευση του κόσμου. Είσαι αγόρι ή κορίτσι; Αυτό με ρωτούσαν όταν ήμουν παιδί. Ακολουθούσαν γέλια και πειράγματα. Από πολύ νεαρή ηλικία αναρωτιόμουν για την ταυτότητά μου. Θυμάμαι που έλεγα στη μητέρα μου: Μαμά, είμαι αγόρι ή κορίτσι;
Ήμουν διαφορετικός από τα άλλα παιδιά και τρομοκρατημένος από την ιδέα ότι γεννήθηκα σε λάθος σώμα. Με την πάροδο του χρόνου δεν ήξερα ότι η πιθανότητα να είμαι ομοφυλόφιλος είναι μια πιθανότητα, απλά καταλάβαινα ότι κάτι δεν μου πήγαινε.
Δεν θέλω να ενισχύσω τα στερεότυπα, αλλά πάντα είχα την τάση να παίζω με τις κούκλες και μου άρεσε το μακιγιάζ. Πολύ γρήγορα κατάλαβα ότι τ’ αγόρια «δεν πρέπει» να παίζουν με την Barbie. Στο δημοτικό ήμουν πολύ μόνος, δεν ήθελα να παίξω ποδόσφαιρο με τα αγόρια
Ήμουν ένα εξαιρετικά ντροπαλό και εξαιρετικά ευαίσθητο αγόρι, σχεδόν ποτέ δεν απάντησα σε προσβολές. Οι προσβολές ήταν μέρος της καθημερινής μου ζωής και σύντομα έγιναν αυτή η ανθυγιεινή μικρή μελωδία στο παρασκήνιο των σκέψεών μου
Ακόμα και σήμερα βρίσκομαι μερικές φορές να λογοκρίνω κάποιες από τις πράξεις μου, τις εκφράσεις του προσώπου ή τα λόγια μου, από αμηχανία ή από φόβο μην προκαλέσω δυσαρέσκεια. Προσπαθώ εδώ και αρκετά χρόνια να κάνω αυτήν την εσωτερική διεργασία που συνίσταται στην ανακάλυψη και αποδοχή των μερών που έπρεπε να κρύψω, να θάψω, να διαγράψω.
Κάθε άνθρωπος έχει ένα μέρος αρρενωπότητας και θηλυκότητας είτε του αρέσει είτε όχι. Προσωπικά, καλλιεργώ και γιορτάζω και τα δύο, τόσο στη ζωή όσο και στον πάγο. Οι δύο ενέργειες είναι πολύ συμπληρωματικές και διασκεδάζω να βρίσκομαι στο ένα ή το άλλο ανάλογα με τους ρόλους που χορεύω στον πάγο.
Σε έναν ιδανικό κόσμο, κανείς δεν θα χρειαστεί να δικαιολογήσει τις σεξουαλικές του προτιμήσεις. Όπως μου είπε κάποιος με αγαπά κάποτε: «Αξίζεις ν’ αγαπιέσαι. Απλώς επειδή υπάρχεις». Όλοι αξίζουν αγάπη και αξιοπρέπεια, είτε προσδιορίζονται ως άνδρας, γυναίκα, είτε όχι, είτε έλκονται από έναν άνδρα, μια γυναίκα ή και τα δύο. Θέλουμε απλώς να μας επιτραπεί να ζούμε ειρηνικά, με το σεβασμό, την αγάπη και τα δικαιώματα που μας αξίζουν.
Όμως, περιμένοντας να υπάρξει αυτός ο κόσμος, θα ήθελα οι άνθρωποι που αναγνωρίζουν τον εαυτό τους διαβάζοντας τα λόγια μου να γνωρίζουν ότι δεν είναι μόνοι. Ο τρόπος με τον οποίον μας αντιμετωπίζουν δεν χρειάζεται να καθορίσει τους εαυτούς μας και την επιτυχία μας. Η διατήρηση της αξιοπρέπειας σας και η καλλιέργεια του εσωτερικού σας πλούτου είναι τα κλειδιά».
