Μεγάλα αστέρια του ποδοσφαίρου, εγκατέλειψαν τα γήπεδα καθώς η σχέση τους με το ποτό ήταν πολύ πιο δυνατή από ότι η αθλητική τους φιλοδοξία. Στην Αγγλία το πρόβλημα ήταν εντονότερο από οπουδήποτε αλλού.
Ο Σόκρατες είναι ένα από τα πιο πρόσφατα θύματα, ο κατάλογος όμως είναι μακρύς. Ο Τόνι Άνταμς της Άρσεναλ και ο Πολ Γκασκόιν της Νιουκάστλ και Τότεναμ είναι δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα, της περασμένης δεκαετίας.
Ο Τόνι Άνταμς τα κατάφερε και είναι από τους λίγους. Μάλιστα όταν έχασε τη θέση του στην ομάδα για να μπει σε κλινική το 1998, πήρε ένα πολύ γερό μάθημα. Απεξαρτήθηκε και άνοιξε ο ίδιος κλινική αποτοξίνωσης για αθλητές.
Ο Γκασκόιν το 1998 αποκλείστηκε από το Μουντιάλ γιατί έγινε πρωτοσέλιδο αγκαλιά με ένα μπουκάλι ουίσκι. Η ζωή του είχε έρθει πολλές φορές στο επίκεντρο της επικαιρότητας καθώς έπινε, χρησιμοποιούσε βία εναντίον της γυναίκας του και έπαιρνε κοκαϊνη για να συνέλθει από το αλκοόλ που είχε καταναλώσει πριν τους αγώνες, όπως έλεγε. Νοσηλεύτηκε και σε κλινική αποτοξίνωσης αλλά δυστυχώς έχασε μια για πάντα το ταλέντο του.
Πρόσφατα οι τεχνικοί της Λίβερπουλ προειδοποίησαν τον Άντι Κάρολ, να σταματήσει τις καταχρήσεις. Ο Μάλκομ Μακντόναλντ, παίχτης που έγραψε ιστορία τη δεκαετία του 1970, βρέθηκε σπίτι του σε κομματώδη κατάσταση λόγω αλκοόλ.
Ο Τζόρτζ Μπεστ σταμάτησε την καριέρα του στα 27 του χρόνια, τη στιγμή μάλιστα που είχε αγγίξει την κορυφή της Ευρώπης ως παίχτης εθίστηκε στο ποτό και πήρε την κάτω βόλτα. Ο ίδιος έχει παραδεχτεί ότι ξόδεψε όλα του τα λεφτά σε γυναίκες, ποτό και αυτοκίνητα. Τελικά πέθανε το 2005.
Ο Πολ Μέρσον από τους βασικότερους της Εθνικής Αγγλίας τη δεκαετία του ’90, έχει καταλήξει να ζει σήμερα στην κόψη του ξυραφιού. Από το ποτό πέρασε στην κοκαίνη λέγοντας ότι δεν μπορεί να αντέξει τη δημοσιότητα και πριν από λίγο καιρό είχε ένα σοβαρό τροχαίο ενώ βρισκόταν σε κατάσταση μέθης.