Ξεκινά το ματς και λες, δεν υπάρχει περίπτωση, ο Ολυμπιακός θα τους καταπιεί. Η ομάδα τρέχει, είναι παντού πρεσάρει, κάνει ευκαιρίες. Πριν ακόμα συμπληρωθεί το 5λεπτό οι ερυθρόλευκοι μετράνε δυο σημαντικές στιγμές, δυο μπάλες για γκολ, στα αντίπαλα καρέ. Το γύρισμα του Ανσαριφάντ στον Σισοκό, το σουτ του τελευταίου φεύγει κόρνερ, για να ακολουθήσει η τεράστια ευκαιρία του Ιρανού που σώζει ο Γλύκος! Μέχρι το 20ο λεπτό ο ΠΑΟΚ δεν έχει περάσει την σέντρα. Μοιάζει με φουκαρά ντυμένο με χειμωνιάτικά ρούχα κατακαλόκαιρο . Ασφυκτιά, ιδρώνει, είναι έτοιμος να σκάσει. Αλλά την γλιτώνει…. Ο αιφνιδιασμός του Ολυμπιακού δεν κεφαλαιοποιείται! Η προσπάθεια του Ανσαριφάντ να κρεμάσει τον Γλύκο πριν συμπληρωθεί το τέταρτο του παιχνιδιού, απλά κλείνει τον πρώτο κύκλο εργασιών στο ντέρμπι. Το γεγονός ότι οι ερυθρόλευκοι δεν καταφέρνουν να πετύχουν τέρμα στην αρχή του παιχνιδιού, ότι δεν κατάφεραν να πιάσουν στον ύπνο τον Δικέφαλο, είναι ένα πολύ καλό μάθημα για την συνέχεια. Γιατί στα ντέρμπι αν την μισή ευκαιρία βρεις τρόπο να την κάνεις γκολ, γράφεις ιστορία και ξεμπερδεύεις, αν όχι τότε πρέπει να βρεις άλλο τρόπο για την συγγραφή της. Αλλά το έχω ξαναπεί. Ο Ολυμπιακός ο πρόσφατος, του δευτέρου γύρου, δεν έχει την πολυτέλεια να τιμωρεί τον αντίπαλο με …μισή φάση. Δεν είναι ομάδα με κυνική συμπεριφορά. Μετά το 20λεπτό το σκηνικό αλλάζει! Φτάνει μια καλή στιγμή για τον ΠΑΟΚ να έρθουν … όλα τούμπα. Οι κανόνες που έλεγαν οι παλιοί, οι ξεπερασμένοι! Ότι δηλαδή τα ντέρμπι τα κερδίζουν οι ψυχωμένοι. Δεν μετράνε μόνο τα συστήματα , οι στρατηγικές οι κομπίνες και τα μαρκαρίσματα αλλά η θέληση, το πάθος, η παλικαριά, το ποιος φτάνει πρώτος πάνω στην μπάλα και ποιος καταθέτει εκτός από μυαλό και ψυχή! Ο ΠΑΟΚ πήρε κουράγιο, φόρτωσε από δυο φάσεις στο διάστημα 30-35 και πέρασε στην αντεπίθεση. Έβαλε μαγκιά έβαλε πείσμα, έβαλε τις πρώτες ύλες για να κερδίσει ένα ντέρμπι! Και πάνω απ’ ’όλα ήξερε τι θέλει μέσα στο γήπεδο και πώς να το κάνει! Από εκεί και μετά ο Ολυμπιακός παρακολουθεί! Δεν υπάρχει καμία πρόθεση να κράξω τον Μπέντο. Δεν μου αρέσει να κράζω προπονητές, δεν είναι λύση αυτή! Και στο τέλος ποιος είμαι εγώ που θα κρίνω ένα προπονητή καλό, κακό, στραβό, κουτσό, ανάποδο, που κάνει την δουλειά του! Ούτε έχω γράψει ποτέ μου, ούτε και θα γράψω αν ο Μπέντο κάνει ή δεν κάνει για τον Ολυμπιακό. Αυτό είναι δουλειά άλλων. Ο καθένας σπέρνει και θερίζει τα δικά του χωράφια. Αυτά για να εξηγούμαστε! Γράφω αυτά που βλέπω! Αυτά που βλέπει και ο περισσότερος κόσμος, ο κόσμος που θέλει να δει! Και ο κόσμος θυμάται ότι ο Ολυμπιακός δέχθηκε και στο Καραϊσκάκη πρώτος γκολ, αλλά το ματς κατάφερε να το γυρίσει! Είχε όμως δημιουργία στο παιχνίδι του και ηρεμία. Η ηρεμία πηγάζει από την αυτοπεποίθηση και την σιγουριά. Την σιγουριά ότι ξέρω τι κάνω, που πατώ και που βρίσκομαι! Λίγοι θα θυμούνται ότι στο ματς του πρώτου γύρου έπαιζε βασικός ο Βιάνα! Ότι ο Ντομίνγκες, ο Ελαμπντελαουί, ο Καμπιάσο και ο Καρντόσο ήταν στον πάγκο. Αλλά οι ερυθρόλευκοι κέρδισαν! Αρα δεν είναι μόνο οι παίκτες. Γιατί οι παίκτες που έχει ο Ολυμπιακός του φτάνουν και του περισσεύουν για να κάνει αξιοπρεπείς παρουσίες και νίκες! Πολλοί επίσης θα πουν ότι η ομάδα έμεινε γυμνή, ότι η διοίκηση άφησε να φύγουν παίκτες δεν πήρε άλλους ισάξιους ότι ο Ολυμπιακός αποδυναμώθηκε. Να συμφωνήσω μαζί τους ειλικρινά, αλλά δεν είναι μόνο αυτό! Αν ο Μιλιβόγιεβιτς έφυγε και μαζί με τον Ιντέγε άφησαν πίσω τους τεράστια κενά, τότε μιλάμε για άλλη ομάδα! Και αυτή η ομάδα δεν μπορεί να συνεχίζει να αγωνίζεται με τον ίδιο τρόπο που αγωνιζόταν όταν ‘ήταν αυτοί μέσα. Δεν μπορεί ο Ολυμπιακός να έχει την ίδια αγωνιστική συμπεριφορά και λειτουργία όταν τώρα στο κέντρο παίζουν ο Ρομαό και Ανδρούτσος που λίγες παραστάσεις έχουν από ντέρμπι στην Τούμπα, όπως όταν έπαιζαν Μάρτινς και Μιλιβόγιεβιτς! Γιατί τότε ακυρώνουμε την έλλειψη του Σέρβου! Άρα η ομάδα θα πρέπει να γίνει πιο συμπαγής, πιο κλειστή, πιο οχυρωμένη! Δεν γίνεται να δέχεται γκολ από στημένη και να φταίει μόνο ο Λεάλι! Όταν αμύνεσαι σε στατική φάση φταίνε όλοι! Κι αυτός που δεν πήρε την κεφαλιά και αυτοί που αδράνησαν μετά την κακή εκτίμηση του τερματοφύλακα. Δεν το είδαμε; Μετά πως είναι δυνατόν στο δεύτερο γκολ του ΠΑΟΚ ο αντίπαλος να κόβει σαν το βούτυρο τον Ολυμπιακό; Με τρεις πάσες από διαφορετικές πλευρές και χώρους, χωρίς ένας παίκτης των ερυθρολεύκων να έχει ακουμπήσει την ριμάδα την μπάλα! Αυτό τι δείχνει, για να καταλάβω. Ότι η ομάδα είναι συμπαγής; Ότι έχει αυτοσυγκέντρωση; Ότι ελέγχει τον ρυθμό, ότι ελέγχει την κατάσταση; Ο Ολυμπιακός λοιπόν πέρα απ’ αυτούς που ξενιτεύτηκαν και κούνησαν μαντήλι θα πρέπει ακριβώς λόγω των… απουσιών να λειτουργήσει σαν ομάδα! Σαν ομάδα που γνωρίζει τις αδυναμίες της και ξέρει να τις καλύψει! Αν το κάνει θα δώσει χώρο και στις αρετές! Γιατί υπάρχουν παίκτες ικανοί! Αν όχι τότε θα συνεχίσει να παιδεύεται και να παιδεύει! Θα συνεχίσουμε επίσης να ακούμε γενικόλογα και αφηρημένα σχόλια του τύπου: «Χάσαμε την ψυχραιμία μας και την αυτοσυγκέντρωση μας!» Λες και αυτές οι έννοιες είναι ουδέτερες, αυθύπαρκτες και δεν πηγάζουν από συγκεκριμένες αιτίες! Το άρθρο του Μιχάλη Λεάνη δημοσιεύτηκε στο gazzetta.gr
