«Σαράντα χρόνια έχουνε περάσει και το μυαλό μου δεν λέει να ξεχάσει». Παραφράζοντας ένα παλιότερο σύνθημα των οπαδών του Παναθηναϊκού, το www.sport-fm.gr σας φέρνει πιο κοντά στη μεγαλύτερη επιτυχία του ελληνικού ποδοσφαίρου σε συλλογικό επίπεδο. Την ημέρα που το «τριφύλλι» (2/6/1971) αντιμετώπισε τον Άγιαξ στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών και μπορεί να έχασε 2-0 στο θρυλικό «Γουέμπλεϊ», έμαθε όμως στους Ευρωπαίους τι θα πει Panathinaikos!
Μοναδικό ενθύμιο της εποχής η συγκλονιστική περιγραφή του Γιάννη Διακογιάννη στο τρίτο γκολ του Καμάρα, αφού κόπια με ελληνικό σπικάζ του τελικού που ακολούθησε δεν κατάφερε να βρει μια θέση στο αρχείο της ΕΡΤ…
Αν δεν κάνω λάθος, το 1991 με αφορμή -τότε- τη συμπλήρωση 20 ετών από το «Έπος του Γουέμπλεϊ», ο Αντώνης Αντωνιάδης αντί οτιδήποτε άλλου, ευχήθηκε σύντομα να βρεθεί μια ομάδα –αν είναι δυνατόν ο Παναθηναϊκός- που θα έφερνε μια ακόμη μεγαλύτερη επιτυχία σε συλλογικό επίπεδο. Μια ομάδα που θα κατακτούσε ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο και θα μας έκανε να σταματήσουμε απλά να μετράμε τα χρόνια που πέρασαν από το ’71 και μετά. Το «τριφύλλι», σε πείσμα όσων θέλησαν να συνδέσουν την αξεπέραστη εκείνη επιτυχία με τη χούντα των συνταγματαρχών, έφτασε μια ανάσα από την επανάληψη ενός αντίστοιχου θριάμβου, στα ημιτελικά της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης τόσο το 1985, όσο και το 1996, όταν στην κυβέρνηση βρισκόταν το… σοσιαλιστικό ΠΑΣΟΚ, αναγκάζοντας τους κακεντρεχείς να αποδώσουν εκείνες την επιτυχίες στα άστρα, την τύχη, σε παγκόσμιες συνομωσίες… Σε οτιδήποτε άλλο εκτός από την ικανότητα των ποδοσφαιριστών που αγωνίζονται με το τριφύλλι στο στήθος.