Τέσσερις παίκτες μοιράστηκαν το χρυσό παπούτσι. Από πού ξεκίνησαν και πώς εξελίχθηκε η καριέρα τους μέχρι εδώ; Διαβάστε το προφίλ των «κανονιών» του Μουντιάλ.
Τόμας Μίλερ
Ο Γερμανός μέσος «ξεπήδησε» από το πουθενά στην αρχή της περασμένης σεζόν και μέσα σε μία χρονιά έχει καταφέρει να απογειώσει την καριέρα του σε επίπεδα που πολλοί προσπαθούν ολόκληρα χρόνια να φτάσουν και οι περισσότεροι δεν τα καταφέρνουν! Είναι πραγματικά απίστευτο αυτό που συνέβη, καθώς μέχρι πέρυσι κανείς δεν τον γνώριζε. Μέσα σε μία βραδιά, αυτός και ο Μπαρντσούμπερ πήραν το χρίσμα από τον Λουίς Φαν Χάαλ και έγιναν μέρος της πρώτης ομάδας της Μπάγερν.
Το κάκιστο ξεκίνημα της ομάδας της Βαυαρίας ήταν λογικό να αποτελέσει λόγο για σκληρή κριτική στις επιλογές της διοίκησης και της προπονητικής ηγεσίας, όμως ο Μίλερ βρέθηκε στο απυρόβλητο, καθώς οι εμφανίσεις του από την πρώτη μέρα ήταν υψηλού επιπέδου.
Παρά το …άχαρο κορμί που διακρίνει κάποιος στον αγωνιστικό χώρο στο ξεκίνημα μιας αναμέτρησης, μόνο τέτοιος δεν είναι… Πολύ καλή τεχνική κατάρτιση, πολύ όρεξη για μπάλα, κάτι που του δίνει δύναμη ώστε να βρίσκεται από τη μία πλευρά του γηπέδου στην άλλη σε χρόνο …dt.
«Πολυεργαλείο» στη μεσαίας γραμμή, καθώς μπορεί να αγωνιστεί με την ίδια επιτυχία σε όλες τις θέσεις, ενώ η μετριοπάθειά του είναι αξιομνημόνευτη, και είναι αυτή που του επιτρέπει στην «τρυφερή» ηλικία των 21 ετών να αγωνίζεται λες και έχει φάει τα γήπεδα με το …κουτάλι. Αν ρίξετε μία ματιά όμως στα στατιστικά του θα διαπιστώσετε ότι σε επαγγελματικό επίπεδο ο νεαρός άσος έχει αγωνιστεί 38 φορές με τη Μπάγερν και έχει πετύχει και 3 γκολ. Μία περίπτωση μοναδική στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο τα τελευταία χρόνια με ακόμη πιο λαμπρό μέλλον μπροστά του.
Ντιέγκο Φορλάν
Τα πρώτα χρόνια του Ουρουγουανού επιθετικού στην Ευρώπη ήταν απλά …εφιαλτικά! Έγινε σύνθημα στα χείλη των οπαδών της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ , όχι για την απόδοσή του στους αγωνιστικούς χώρους, αλλά ως ανέκδοτο. Ξεκινώντας την καριέρα του στην Αργεντινή και την Ιντεπεντιέντε, έδειξε κάποια από τα στοιχεία που θαυμάζουμε σήμερα, όχι μόνο στο Μουντιάλ, αλλά και στην Πριμέρα Ντιβιζιόν.
Ο Σερ Άλεξ τον ξεχώρισε και προχώρησε στην απόκτησή του τον Ιανουάριο του 2002 έναντι τότε 10 εκατ ευρώ περίπου. Ο Φορλάν κατάφερε να πετύχει 37 γκολ σε 80 παιχνίδια στην Αργεντινή, μία επίδοση καθόλου άσχημη. Η παραμονή του στο Μάντσεστερ όμως, τα πράγματα ήταν τελείως διαφορετικά…
Κανένας δεν μπορεί να κατηγορήσει τον Σκωτσέζο τεχνικό των «Κόκκινων Διαβόλων» ότι δεν του έδωσε τις ευκαιρίες να αποδείξει την αξία του. Προφανώς το ποδόσφαιρο και η ζωή εκεί δεν του ταίριαζε. Ειλικρινά, δεν μπορεί να υπάρξει άλλη εξήγηση, μία απόδειξη ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο υπολογισμοί και τίποτα δεν είναι σίγουρη.
Οι φίλαθλοι της Αγγλικής ομάδας έπρεπε να περιμένουν 8 μήνες μέχρι της στιγμή που θα πετύχει το πρώτο του γκολ με τη φανέλα της Αγγλικής ομάδας, και μάλιστα με πέναλτι απέναντι στη Μακάμπι Χάιφα! Ναι, καλά διαβάσατε… 8 ολόκληρους μήνες. Τα πράγματα μετά το πρώτο του γκολ κάπως έφτιαξαν, όμως το γυαλί είχε ραγίσει…
Το καλοκαίρι του 2004 πήρε μεταγραφή για τη Βιγιαρεάλ έναντι περίπου 4 εκατ ευρώ και άρχισε να ξαναβρίσκει τον εαυτό του. Πρώτη χρονιά και πέτυχε μαζεμένα όλα τα γκολ που δεν κατάφερε να πετύχει στην Αγγλία! Πέτυχε 25 γκολ σε 31 παιχνίδια και κατέκτησε τον τίτλο του πρώτου σκόρερ στην Ισπανία και την Ευρώπη, ενώ τις επόμενες χρονιές εξελίχθηκε σε έναν από του μεγαλύτερους «μπόμπερ» του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Με τη φανέλα της Βιγιαρεάλ αγωνίστηκε σε 114 παιχνίδια και σκόραρε 57 φορές.
Το καλοκαίρι του 2007 στα πλαίσια των αλλαγών που λάμβαναν χώρα στο «Μαδριγάλ» άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο στην καριέρα του, καθώς αποχώρησε με προορισμό τη Μαδρίτη και την Ατλέτικο έναντι περίπου 25 εκατ ευρώ, ενώ είναι παράδοξο το γεγονός ότι μεγαλύτερες ομάδες είτε δεν ενδιαφέρθηκαν για την περίπτωσή του, είτε θεώρησαν τα χρήματα που ζητούσε η Βιγιαρεάλ πολλά. Κακό του κεφαλιού τους…
Με τους «Ροχιμπλάνκος» έχει να επιδείξει 123 εμφανίσεις και 74 γκολ μέχρι σήμερα, ενώ και η τιμή του έχει εκτοξευθεί στα ύψη. Τη σεζόν 2008 – 2009 βρέθηκε ξανά στην κορυφή του πίνακα των σκόρερς στην Ευρώπη με 32 γκολ και έγινε ο πρώτος που κατάφερε να κατακτήσει το «Χρυσό Παπούτσι» με δύο διαφορετικές ομάδες από το 1996, όταν καθιερώθηκε το σημερινό σύστημα βαθμολόγησης, και έπειτα, καθώς μόνο ένας ποδοσφαιριστής ακόμη κατάφερε να κατακτήσει τον συγκεκριμένο τίτλο δύο φορές, ο Τιερί Ανρί, όμως με την ίδια ομάδας, την Άρσεναλ, τις σεζόν 2003 – 2004 και 2004 – 2005.
Ο Φορλάν ο οποίος θα πρέπει να αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση. Δε σταμάτησε ποτέ να δουλεύει, βελτίωσε κατά πολύ το σουτ του, δούλεψε πολύ το αριστερό του πόδι, σε σημείο πια να το χρησιμοποιεί εξίσου καλά με το δεξί, ενώ με τα χρόνια δούλεψε πολύ και στις στημένες φάσεις. Ένας «δολοφόνος» που δεν μπορείς σε καμία περίπτωση να περιορίσεις και ίσως ο πιο ολοκληρωμένος, και με το μεγαλύτερο ρεπερτόριο κινήσεων, στον κόσμο…
Νταβίντ Βίγια
«Το παιδί» είναι το παρατσούκλι που κουβαλάει από την παιδική του ηλικία ο Ισπανός επιθετικός από την Αστούρια. Από νωρίς έδειξε την εκτελεστική του ικανότητα, όμως στη Βαλένθια ήταν που κατάφερε πραγματικά να φτάσει σε κορυφαίο επίπεδο. Ξεκίνησε την καριέρα του από τη Σπόρτινγκ Χιχόν και το 2001 προωθήθηκε στην πρώτη της ομάδα, όπου και μέχρι το 2003 κατέφερε να πετύχει 38 τέρματα σε 80 εμφανίσεις στη δεύτερη και στην Τρίτη κατηγορία της Ισπανίας.
Το καλοκαίρι του 2005 οι ιθύνοντες της Σαραγόσα τον ξεχώρισαν και δαπάνησαν περίπου 6 εκατ ευρώ για να τον κάνουν κάτοικο «Ρομαρέδα», κάτι που δε μετάνιωσαν. Με τη Σαραγόσα πραγματοποίησε δύο εξαιρετικές σεζόν, όπου και πέτυχε συνολικά 32 γκολ, όντας ο καλύτερος και πιο σταθερός επιθετικός της ομάδας.
Παρά τις καλές του εμφανίσεις, δεν έδειχνε ότι διαθέτει τα απαραίτητα προσόντα προκειμένου να ξεχωρίσει σε μία από τις μεγάλες ομάδες της Ισπανίας. Αρκετά από τα γκολ του προέρχονταν από το σημείο του πέναλτι, ενώ δε διέθετε την πληθώρα κινήσεων που βλέπουμε σήμερα. Πάντως, τα τελειώματά του ήταν το ίδιο εξαιρετικά και εντυπωσιακά με αυτά που θαυμάζουμε τα τελευταία τρία χρόνια.
Η Βαλένθια ήταν εκείνη που του έδωσε τη μεγάλη ευκαιρία να αγωνιστεί σε πολύ υψηλό επίπεδο, δαπανώντας το καλοκαίρι του 2005 το ποσό των 14 εκατ ευρώ περίπου, μία μεταγραφή που σχολιάστηκε τότε αρνητικά από την πληθώρα του ισπανικού τύπου.
Με το …καλημέρα, ο Βίγια απέδειξε ότι μόνο τυχαίος παίχτης δεν είναι και σιγά – σιγά καθιερώθηκε σε έναν από τους ποιοτικότερους επιθετικούς του κόσμου. Μέχρι το φετινό καλοκαίρι, όταν η Μπαρτσελόνα δαπάνησε περίπου 40 εκατ ευρώ για να τον κάνει δικό της, ο Βίγια έχει 107 γκολ σε 166 εμφανίσεις με τις «Νυχτρίδες»!
Ο 28χρονος επιθετικός είναι γνωστός για την εκτελεστική του δεινότητα. Δε συμμετέχει τόσο πολύ στην ανάπτυξη της ομάδας του, όμως τη …μισή ευκαιρία θα την κάνει γκολ. Χρησιμοποιεί και τα δύο πόδια με την ίδια ευχέρεια, είναι καλός στο ψηλό παιχνίδι, όμως δεν είναι το στυλ που του αρέσει, ενώ με τα χρόνια έχει εξελιχθεί σε έναν εξαιρετικό εκτελεστή στημένων φάσεων. Είναι ταχύτατος και διαθέτει πολύ καλή ντρίμπλα πάνω στην κίνηση, ενώ πάντα ψάχνει το εντυπωσιακό. Παίχτης που η Μπαρτσελόνα επιδιώκει να αντικαταστήσει τον Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς μόνο τυχαίος δε μπορεί να είναι…
Γουέλσεϊ Σνέιντερ
Ο Ολλανδός μέσος μετά την περυσινή του χρονιά στην Ιταλία και την Ίντερ, φαίνεται ότι επιτέλους έχει απαλλαχθεί από το άγχος που τον διακατείχε τα προηγούμενα χρόνια να αποδείξει πόσο μεγάλος παίχτη είναι. Μία ανασφάλεια που του είχε δημιουργήσει πολλά προβλήματα στον τομέα της αυτοπεποίθησης και δεν τον άφηνε να ξεδιπλώσει το τεράστιο ταλέντο του.
Ξεκίνησε την καριέρα του από τον Άγιαξ, όπου από το 2002 έως και το 2007 ήταν ένα από το βαρόμετρα του «Αίαντα» και μία από τις μεγαλύτερες ελπίδες της Ολλανδίας για το μέλλον. Με τη φανέλα της Ολλανδικής ομάδας αγωνίστηκε 127 φορές σε όλες τις διοργανώσεις και πέτυχε και 44 γκολ.
Το καλοκαίρι του 2007 η Ρεάλ δαπάνησε περίπου 27 εκατ ευρώ για την απόκτησή του, όμως στη Μαδρίτη δεν πίστεψαν ποτέ στο ταλέντο του. Αγωνίστηκε μόλις 52 φορές, πέτυχε 11 γκολ, όμως δεν κατάφερε να κάνει τη διαφορά στη μεσαία γραμμή των «Μερένχες». Πέρυσι αποχώρησε με προορισμό το Μιλάνο και την Ίντερ έναντι περίπου 20 εκατ ευρώ και ήταν από τους βασικούς συντελεστές της μεγάλης επιτυχίας των «Νερατζούρι» στην πορεία προς το Τρεμπλ.
Εκπληκτικό σουτ, σε δύναμη και ευστοχία, πολύ καλή κάθετη πάσα, ενώ συμμετέχει ενεργά σε όλους τομείς του παιχνιδιού είναι στοιχεία που τον καθιστούν υπερπολύτιμο για την ομάδα στην οποία αγωνίζεται, είτε αυτή είναι η Ίντερ, είτε η Εθνική ομάδα της Ολλανδίας.
Πηγή: gazzeta.gr
