Ο Ράφα Ναδάλ, ένας από τους μεγαλύτερους θρύλους στην ιστορία του τένις, ετοιμάζεται για το τελευταίο τουρνουά της τεράστιας καριέρας του και ο μεγαλύτερος αντίπαλός του και φίλος του, ο Ρότζερ Φέντερερ, δεν έκρυψε τη συγκίνησή του.

Ο Ελβετός είχε αποσυρθεί πριν λίγα χρόνια με τον Ισπανό να είναι δίπλα του και αμφότερους να μην μπορούν να συγκρατήσουν τα δάκρυά τους. Τώρα, λοιπόν, ήρθε η ώρα να… κρεμάσει τη ρακέτα του ο Ναδάλ και ο Φέντερερ απευθύνθηκε σε αυτόν μέσω ενός γράμματος που ανέβασε στα social media και στο οποίο αναφέρει τα εξής…

«Vamos Rafa!

Καθώς ετοιμάζεσαι να αποσυρθείς από το τένις, έχω κάποια πράγματα να μοιραστώ πριν συγκινηθώ. Ας αρχίσουμε από το προφανές: Στο χώμα με νίκησες, πολύ. Περισσότερο από ό,τι νίκησα εγώ εσένα. Με προκάλεσες έτσι όπως δεν μπορούσε κανένας. Ένιωθα σαν να μην στην αυλή σου και με έκανες να πρέπει να δουλεύει πιο σκληρά από ό,τι πίστευα ποτέ ώστε να κρατήσω το έδαφός μου. Με έκανες να αναθεωρήσω το παιχνίδι μου, τόσο πολύ ώστε να αλλάξω το μέγεθος της ρακέτας μου.

Δεν είμαι πολύ προληπτικός αλλά εσύ το πήγες στο επόμενο επίπεδο. Ολη η διαδικασία σου, όλες αυτές οι τελετουργίες. Το να τοποθετείς τα μπουκάλια με νερό σαν να είναι στρατιώτες σε παράταξη, το να φτιάχνεις τα μαλλιά σου, το να φτιάχνεις το εσώρουχό σου… Όλα αυτά με την μέγιστη ένταση. Κρυφά, μου άρεσε όλο αυτό. Γιατί ήταν μοναδικό, όπως και εσύ.

Και, το ξέρεις Ράφα, με έκανες να απολαύσω το παιχνίδι ακόμη περισσότερο. Εντάξει, ίσως όχι στην αρχή. Μετά το Australian Open 2004 ανέβηκα στο Νο1 της κατάταξης για πρώτη φορά. Ένιωθα ότι ήμουν στην κορυφή του κόσμου. Και ήμουν, μέχρι που δύο μήνες μετά, όταν μπήκες στο court του Μαϊάμι με το κόκκινο αμάνικο φανελάκι σου, με νίκησες πειστικά. Όλος αυτός ο θόρυβος που άκουγα για σένα, για αυτόν τον σπουδαίο νέο παίκτη από τη Μαγιόρκα, ένα τρομερό ταλέντο που κατά πάσα πιθανότητα θα κατακτούσε σημαντικούς τίτλους μια μέρα, δεν ήταν απλά λόγια, υπερβολές.

Ήμασταν και οι δύο στην αρχή του ταξιδιού και τελικά το διανύσαμε μαζί. Είκοσι χρόνια μετά, Ράφα, πρέπει να πω: Τι υπέροχο ταξίδι είχαμε, συμπεριλαμβανομένων 14 γαλλικών Open. Ιστορικό! Έκανες την Ισπανία υπερήφανη, έκανες όλο το τένις υπερήφανο.

Συνεχίζω να σκέφτομαι τις αναμνήσεις που μοιραστήκαμε. Το να διαφημίζουμε μαζί το άθλημα. Το να παίζουμε σε χορτάρι και σε χώμα. Το να σπάμε το ρεκόρ όλων των εποχών παίζοντας μπροστά σε 50.000 θεατές στο Κέιπ Τάουν, στη Νότια Αφρική. Πάντα τσακίζοντας ο ένας τον άλλον. Να μαχόμαστε μέχρι τελικής πτώσης στο court και μετά, μερικές φορές, υποβασταζόμενος ο ένας στον άλλο κατά τη διάρκεια των απονομών.

Είμαι ακόμη ευγνώμων επειδή με κάλεσες στη Μαγιόρκα για τα εγκαίνια της ακαδημίας Ράφα Ναδάλ το 2016. Βασικά, μάλλον προσκάλεσα μόνος τον εαυτό μου. Ήξερα ότι ήσουν πολύ ευγενικός για να επιμείνεις να είμαι εκεί, οπότε δεν ήθελα να το χάσω. Πάντα ήσουν πρότυπα για τα παιδιά σε όλο τον κόσμο και η Μίρκα και εγώ είμαστε χαρούμενοι που τα παιδιά μας έχουν προπονηθεί στην ακαδημία σου. Πέρασαν υπέροχα και έμαθαν τόσα πολλά, όπως και χιλιάδες άλλοι νέοι παίκτες. Αν και πάντα ανησυχούσα ότι τα παιδιά μου θα επιστρέψουν σπίτι και θα παίζουν τένις με το αριστερό χέρι.

Και μετά, υπήρχε το Λονδίνο, το Laver Cup το 2022. Το τελευταίο μου παιχνίδι. Σήμαινε τα πάντα για μένα το γεγονός ότι ήσουν δίπλα μου, όχι ως αντίπαλός μου αλλά ως συμπαίκτης μου. Το να μοιραστώ το court μαζί σου εκείνη τη βραδιά, το να μοιραστούμε εκείνα τα δάκρυα, θα είναι για πάντα μια από τις πιο ξεχωριστές στιγμές της καριέρας μου.

Ράφα, ξέρω ότι είσαι συγκεντρωμένος στο τελευταίο βήμα της επικής καριέρας σου. Θα μιλήσουμε όταν τελειώσει. Προς το παρόν, θέλω να συγχαρώ την οικογένεια σου και την ομάδα σου επειδή όλοι τους έπαιξαν τεράστιο ρόλο στην επιτυχία σου. Και θέλω να ξέρεις ότι ο παλιός φίλος σου σε υποστηρίζει πάντα και θα συνεχίσει να σε υποστηρίζει σε ό,τι κι αν κάνεις μετά».