Η αντίστροφη μέτρηση ώστε να βρεθεί εκ νέου ενώπιον της Δικαιοσύνης ο 70χρονος σήμερα πρώην ντράμερ των Πυξ Λαξ που καταδικάστηκε το 2019, σε πρώτο βαθμό, σε κάθειρξη 12 ετών για την αποπλάνηση 8χρονου κοριτσιού έχει φτάσει. Την Τρίτη (17/5) ξεκινά η δίκη του στο Εφετείο για την υπόθεση που αφορά την 16 ετών σήμερα κοπέλα ενώ την Τετάρτη (18/5) ο μουσικός θα απολογηθεί στην 14η ανακρίτρια για την υπόθεση των πολλών θυμάτων που προέκυψε μετά τη δημοσιοποίηση της πρώτης περίπτωσης.
Οι καταγγελίες σε βάρος του ντράμερ που συμμετείχε για χρόνια στους Πυξ Λαξ πήραν τη μορφή καταιγίδας μόλις η υπόθεση της 16χρονης σήμερα κοπέλας που έπεσε θύμα του για περίπου 1,5 έτος είδε το φως της δημοσιότητας. Έτσι και άλλα θύματά του απευθύνθηκαν στις Αρχές και κατήγγειλαν ότι τις πλησίασε και τις κακοποίησε.
Σημειώνεται πως οι Πυξ Λαξ έχουν τοποθετηθεί αρκετές φορές μετά τη δημοσιοποίηση των καταγγελιών που έχουν σοκάρει το πανελλήνιο λέγοντας πως έχουν εδώ και χρόνια σταματήσει να συνεργάζονται με τον κατηγορούμενο.
Στην ανακοίνωσή τους οι Πυξ Λαξ υπογραμμίζουν πως η συνεργασία τους με τον Γιώργο Γιαννόπουλο έχει διακοπεί εδώ και χρόνια και το ότι παντού αναφέρεται ως πρώην ντράμερ τους έχει αρνητικό αντίτυπο στους ίδιους, στην υπόληψή τους αλλά και στην καλλιτεχνική δραστηριότητά τους.
«Έφτασε η ώρα να μιλήσουν οι καθ΄ύλην αρμόδιοι, οι φυσικοί και λαϊκοί δικαστές»
«Η ώρα για να μιλήσουν οι καθ΄ύλην αρμόδιοι, οι φυσικοί και λαϊκοί δικαστές, έχει φθάσει. Το θάρρος που επέδειξαν οι νεαρές αυτές γυναίκες και οι γονείς τους αποτελεί ήδη ένα παράδειγμα, ένα σημείο αναφοράς για την αποτελεσματική θυματολογική προσέγγιση που χρειάζεται να διαμορφώσει το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης της χώρας μας, ειδικά όσον αφορά συνήθως στοχοποιούμενες από το βίαιο έγκλημα ομάδες θυμάτων, όπως οι ανήλικοι και οι γυναίκες» επισημαίνει στο Newsbeast ο ποινικολόγος και συνήγορος της οικογένειας της ανήλικης κοπέλας που έκανε την πρώτη καταγγελία Παναγιώτης Γ. Παπαϊωάννου.
«Η ευαισθησία με την οποία αντιμετωπίστηκαν απο τις αστυνομικές και δικαστικές αρχές θα πρέπει να γίνει γρήγορα ο κανόνας στο πώς υποδεχόμαστε και καταγράφουμε μια καταγγελία. Οι λεπτομέρειες που οι γυναίκες – θύματα του μουσικού κατέθεσαν προανακριτικά και επανέλαβαν κατά τη διαδικασία της Τακτικής Ανακρίσεως όχι μόνον εισφέρουν ισχυρότατες ενδείξεις για την κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση τέλεση γενετήσιων πράξεων σε βάρος ανηλίκων κοριτσιών από τον κατηγορούμενο σε εύρος χρόνου που αγγίζει την εικοσαετία, αλλά και κονιορτοποιούν τα υπερασπιστικά του ψευδεπιχειρήματα» υπογραμμίζει ο Παναγιώτης Γ. Παπαϊωάννου οποίος είναι και συνήγορος των υπόλοιπων νεαρών γυναικών που παρίστανται προς υποστήριξη της κατηγορίας.
«Έως και η άρνησή του ότι δήθεν δεν εκδιώχθηκε από δύο διαφορετικούς παραθεριστικούς χώρους, επειδή καταγγέλθηκε για τέτοιες πράξεις, ακόμη κι αυτή διαψεύδεται. Υπάρχουν, δε και περισσότερες περιπτώσεις θυμάτων, οι οποίες ενδεχομένως θα συγκροτήσουν και άλλες εις βάρος του ποινικές δικογραφίες, καθώς, όπως αναδεικνύεται από τα ίδια τα στοιχεία της επίδικης, επειγουσας δικογραφίας, πρόκειται για προσωπικότητα στην οποία κυριαρχεί και μάλιστα συνειδητά η σεξουαλική παραβατικότητα σε βάρος ανηλίκων κοριτσιών ηλικίας κατά κανόνα κάτω των 12 ετών. ”Όταν τον επόμενο χρόνο μεγάλωσα, δεν μου έδινε σημασία, παρά άρχισε να κάνει τα ίδια στην μικρότερη αδελφή μου”, κατέθεσε χαρακτηριστικά ένα από τα θύματα» επισημαίνει ο δικηγόρος.
«Η ανάπτυξη μεθοδολογίας για το πώς θα προσεγγίζει τα ανήλικα θύματα έχοντας πείσει τους γονείς τους ότι ”πρόθυμα θα τα επιτηρεί” και ”θα φροντίζει για την αναψυχή τους” είναι πραγματικά ανησυχητική για τον κάθε γονέα και τον μέσο έλληνα πολίτη εν γένει. Όπως χαρακτηριστικά κατέθεσε ένα από τα θύματα ”ακόμη και στα δέκα δευτερόλεπτα που δεν θα ήταν μπροστά οι γονείς μου, θα μου έκανε κάτι”» τονίζει ο Παναγιώτης Γ. Παπαϊωάννου.
«Πρόκειται για δράστη που κατά τα τελευταία είκοσι περίπου χρόνια κατατέθηκε από τα θύματά του ότι βρισκόταν σε διαρκή και αμείωτη ετοιμότητα να ασελγήσει σε βάρος ανηλίκων κοριτσιών. Είτε σε πολλά παιδιά και διαδοχικά, είτε απομονώνοντας ένα κάθε φορά, είτε περιστασιακά προς κάποια που είχε προσκαλέσει και καλοπιάσει, είτε εναλλάσσοντας ρόλους σε αυτά, είτε βρισκόταν σε απόσταση αναπνοής οι γονείς των κοριτσιών, είτε ήταν κυριολεκτικά μόλις μέτρα μακριά μέλη της δικής του οικογένειας. Η δικαστική κρίση έχει σαφώς τον τελευταίο λόγο, όμως διερωτάται κανείς, πότε, αν όχι στην περίπτωση αυτή, πληρούται αυτό που προβλέπει το αρ. 282 παρ. 2 περ. β) του Κ.Π.Δ., το ”αν αφεθεί ελεύθερος είναι πολύ πιθανόν να διαπράξει κι άλλα εγκλήματα”» δηλώνει στο Newsbeast ο δικηγόρος.
«Πόσο αποτελεσματικό είναι το σύστημά μας έχοντας αφήσει ελεύθερο τον συγκεκριμένο κατηγορούμενο με όρους από μια υπόθεση του 2011;»
«Φυσικά δεν λησμονούμε ότι υφίσταται ήδη μια προηγούμενη πρωτόδικη καταδίκη σε πολυετή κάθειρξη για ίδιο ακριβώς αδίκημα (ασέλγεια κατά ανήλικης κάτω των 12 ετών, η υπόθεση που δικάζεται σε δεύτερο βαθμό την Τρίτη, 17 Μαίου). Και είναι να διερωτάται ο οποιοσδήποτε: Πόσο αποτελεσματικό είναι το σύστημά μας όταν έχοντας αφήσει ελεύθερο τον συγκεκριμένο κατηγορούμενο με όρους από μια υπόθεση του 2011, του επέτρεψε στην ουσία να εξακολουθεί να δρα τελώντας, σύμφωνα με τις καταγγελίες, τα αυτά ή κι άλλα ομοειδή αδικήματα έως και το 2015;» τονίζει ο δικηγόρος.
«Αξιοσημείωτο είναι το ότι αξιοποιήθηκε η νέα διαδικασία κατάθεσης ανηλίκου θύματος – μια από τις πρώτες φορές μετά την Υπουργική απόφαση 7320/10-6-2019 και την ενσωμάτωση της Οδηγίας 2012/29/ΕΕ για την αρωγή των θυμάτων αξιόποινων πράξεων. Δηλαδή το ανήλικο θύμα κατέθεσε στον ειδικά διαμορφωμένο τόπο, σε εξειδικευμένο παιδοψυχολόγο και η κατάθεσή του βιντεοσκοπήθηκε και απομαγνητοφωνήθηκε. Εκπονήθηκε μάλιστα σύμφωνα με τα νέα πρωτόκολλα ενδελεχής Έκθεση Αντιληπτικής Ικανότητας και Έκθεση Ατομικής αξιολόγησης της ανήλικης, άρτιο δείγμα του πώς το σύστημα πλέον δουλεύει με τη δέουσα σπουδή, με σεβασμό προς το ανήλικο θύμα και εξυπηρετώντας το να διασφαλιστεί η αξιοπιστία της κατάθεσής του και να αποφευχθεί η δευτερογενής θυματοποίηση» συμπληρώνει.
«Τον λόγο έχει πλέον μόνον η δικαιοσύνη, η οποία καλείται σε μέρες γενικότερης αμφισβήτησης των θεσμών και ανασφάλειας του πολίτη, ο οποίος νιώθει ότι η απονομή της ποινικής δικαιοσύνης αργεί και όταν έρχεται προκυπτει συμβιβασμένη και χωρίς δικαίωση, να δώσει ένα διττό μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση: αφενός ότι δεν επιδεικνύουμε ως κοινωνία ανοχή στο να βλάπτεται με τόσο άρρωστο και ασύδοτο τρόπο η ανηλικότητα και αφετέρου ότι οι κρίνοντες διαθέτουν τα νομικά και επιστημονικά εφόδια να αντιμετωπίσουν δικαιοκρατικά την εκτεταμένη ζημιά και τον πόνο που προκαλούν τέτοιες εγκληματικές συμπεριφορές στο κοινωνικό σώμα» επισημαίνει κλείνοντας ο Παναγιώτης Γ. Παπαϊωάννου.
