Στις ώρες που προηγήθηκαν του θανάτου της Τζωρτζίνας και στα επεισόδια που υπέστη στο Παίδων Αγλαΐα Κυριακού αναφέρθηκε η ειδικευόμενη παιδίατρος, Δέσποινα Ταταριώτη καταθέτοντας ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου στη δίκη της υπόθεσης της Ρούλας Πισπιρίγκου.
Η μάρτυρας σημείωσε πως το παιδί ήταν σε «σταθερή γενική κατάσταση» και αναφέρθηκε σε σειρά εξετάσεων , μεταξύ των οποίων και το εγκεφαλογράφημα το οποίο «δεν ανέδειξε κάποια παθολογία». «Έγινε καρδιολογική εξέταση και δεν διαπιστώθηκε κάποιο καρδιολογικό πρόβλημα» κατέθεσε η γιατρός.
«Πήρα αναλυτικά το ιστορικό. Μου είπαν για τους αιφνίδιους θανάτους των δύο άλλων παιδιών. Το ένα με ηπατική ανεπάρκεια, που μου φάνηκε περίεγρο και το άλλο που έφυγε στο σπίτι, χωρίς να υπάρχει ιστορικό αιφνίδιων θανάτων στην οικογένεια. Εξέτασα το παιδί ήταν σε σταθερή κατάσταση, ήταν βέβαια ένα παιδί με εγκεφαλοπάθεια, με καλά ζωτικά σημεία και καλές εξετάσεις» κατέθεσε η γιατρός η οποία ήταν μεταξύ εκείνων που βρέθηκαν δίπλα στο παιδί όταν ειδοποιήθηκαν από τη Ρούλα Πισπιρίγκου ότι «κάτι κάνει το παιδί».
Οι γιατροί κατέγραψαν την παραμονή του θανάτου του παιδιού τέσσερα επεισόδια με παρόμοια χαρακτηριστικά ενώ η μάρτυρας ανέσυρε στη μνήμη της τη στιγμή που η κατηγορούμενη τους είπε ότι το μεγάλο επεισόδιο δεν έχει έρθει ακόμα. «Η μαμά μας είπε «το μεγάλο επεισόδιο με τη βραδυκαρδία δεν το έχει κάνει ακόμα , θα δείτε» . Μου έκανε εντύπωση αλλά δεν ασχολήθηκα παραπάνω» είπε η μάρτυρας η οποία όταν κλήθηκε να εξηγήσει απάντησε πως δεν μπορεί να γνωρίζει τι εννοούσε η κατηγορούμενη.
Η κ. Ταταριώτη περιέγραψε στο δικαστήριο και τις προσπάθειες των γιατρών όταν το παιδί υπέστη το μοιραίο επεισόδιο. Έδωσαν «μάχη» , σύμφωνα με τη γιατρό, για περισσότερο από μια ώρα για να κρατήσουν στη ζωή το παιδί κάνοντας ΚΑΡΠΑ αλλά δεν τα κατάφεραν .
«Τελευταία φορά που μπήκα ήταν μία και μισή. Ήταν όλα σταθερά και όλα εντάξει. Στη συνέχεια ολοκληρώσαμε και την επίσκεψη και στους θαλάμους άλλων παιδιών» περιέγραψε η μάρτυρας, εξηγώντας πως στη συνέχεια και συγκεκριμένα στις 2:30 ενώ μιλούσε με την επιμελήτρια της στο τηλέφωνο για το εξιτήριο άλλου παιδιού άκουσε την νοσηλεύτρια να φωνάζει. ..Ανέβηκα αμέσως στο 4ο, μπήκα μέσα στο θάλαμο της Τζωρτζίνας και είδα την επιμελήτρια μου και άλλους γιατρούς να κάνουν ΚΑΡΠΑ στο παιδί. Μπήκα και εγώ και βοήθησα. Κάναμε μεγάλη προσπάθεια για πάνω από μία ώρα. Στις 15:50 σταματήσαμε και έχει καταγραφεί ως ώρα θανάτου» περίγραψε και συνέχισε
«Συλλυπήθηκα τη μητέρα, με ευχαρίστησε σε μια κάπως τυπική διαδικασία» είπε η μάρτυρας αναφερόμενη στις στιγμές που ακολούθησαν με τη μητέρα που βρισκόταν έξω από το θάλαμο.
Η μάρτυρας αναφερόμενη στην αντίδραση της Ρούλας Πισπιρίγκου στο άκουσμα του θανάτου του παιδιού της ψύχραιμη. «Ήταν πολύ ψύχραιμη. Δεν έκλαιγε δεν φώναζε , δεν είχε κάποια αγωνία» είπε ενώ συμπλήρωσε ότι ούτε όταν τους ειδοποίησε για τα επεισόδια που προηγήθηκαν διαπίστωσε «κάποια ανησυχία ή αγωνία».
Πρόεδρος: Θυμάστε εάν σας είπε ή εάν ρωτήσατε την κατηγορουμένη για την
αιτία εισαγωγής της Τζωρτζίνας στο Καραμανδάνειο;
Μάρτυρας: Μου περιέγραψε πως έκανε ένα επεισόδιο σαν να τρέμει, σαν να ήταν σε πανικό.
Πρόεδρος: Πως σας ενημέρωσε ότι το παιδί «κάνει κάτι»; Φώναξε βοήθεια;
Μάρτυρας: Όχι ποτέ δε φώναξε βοήθεια.
Πρόεδρος: Το πως σας ενημέρωσε ήταν κάτι οξύ; Έντονο;
Μάρτυρας: Άνοιξε την πόρτα του θαλάμου, βγήκε και μας είπε ήρεμα, «ελάτε, κάτι κάνει το παιδί».
Πρόεδρος: Μήπως διαπιστώσατε εσείς κάποια ανησυχία της κατηγορουμένης;
Μάρτυρας: Όχι δεν μπορώ να πω ότι διαπίστωσα κάτι κάτι τέτοιο.
Πρόεδρος: Την ώρα της ανακοπής, θυμάστε την κατηγορούμενη;
Μάρτυρας: Θυμάμαι να της λένε να περάσει έξω και πέρασε.
Πρόεδρος: Θυμάστε εκεί την εικόνα της;
Μάρτυρας: Πολύ ψύχραιμη, δεν είχε αγωνία, δε φώναζε.
Πρόεδρος: Μήπως σας είπε κάτι; Για παράδειγμα «κάντε ότι μπορείτε για παιδί μου»
Μάρτυρας: Δεν άκουσα κάτι.
Η γιατρός , απαντώντας σε σχετική ερώτηση της υπεράσπισης, εξήγησε τους λόγους που φρόντισαν να κρατήσουν δείγματα αίματος του της Τζωρτζίνας από τις ημέρες της νοσηλείας της. «Μετά από αυτό το συμβάν και επειδή ήταν ένας αιφνίδιος θάνατος που δεν περιμέναμε να συμβεί επειδή το είχαμε εξετάσει πολλές φορές εκείνη την ημέρα το παιδί και η κατάσταση του ήταν σταθερή, αποφασίσαμε να γίνει ιατροδικαστική και τοξικολογική όπως είθισται σε αυτές περιπτώσεις και να πάρουμε τα αίματα και να τα κρατήσουμε μήπως τα ζητήσει κάποιος» ανέφερε η μάρτυρας.
