«Σκύλα, βρωμιάρα, φόνισσα» φώναζε το πλήθος στη Ρούλα Πισπιρίγκου την ώρα που με χειροπέδες στα χέρια οδηγούταν στην Ευελπίδων κατηγορούμενη για τον θάνατο της 9χρονης κόρης της Τζωρτζίνας. «Ομολόγησε για να λυτρωθείς» έλεγαν εξαγριωμένοι πολίτες ενώ λίγες ώρες αργότερα εκατοντάδες άνθρωποι είχαν συγκεντρωθεί έξω από το σπίτι της 33χρονης στην Πάτρα. Έγραψαν με σπρέι στα παράθυρα «θάνατος στους παιδοκτόνους» και τραβούσαν φωτογραφίες. Οργισμένοι ζητούσαν την τιμωρία της μητέρας όχι μόνο από τη Δικαιοσύνη αλλά από όλους.
Εάν μπορούσαν να την πλησιάσουν θα την είχαν λιντσάρει… Θα την είχαν λιθοβολήσει με τα ίδια τους τα χέρια, θα την είχαν κρεμάσει όπως φώναζαν. Ο όχλος θα μπορούσε να γίνει δικαστής, τιμωρητής, το πρόσωπο που θα αποφασίσει και θα εκτελέσει την ποινή κατά της Ρούλας Πισπιρίγκου φέρνοντας Δικαιοσύνη για τα νεκρά παιδιά στην Πάτρα.
Τι υποκινεί τον όχλο και γιατί οφείλουμε ως άνθρωποι να καταδικάσουμε τη βία από όπου κι αν προέρχεται; Η ψυχοθεραπεύτρια, σύμβουλος ψυχικής υγείας, Μαρία Κολοκυθά απαντά στις ερωτήσεις του Newsbeast αναφέροντας πως η οργή σε συνδυασμό με την έλλειψη παιδείας μπορεί να οδηγήσουν σε ολέθρια λάθη.
«Ο ανθρώπινος νους αδυνατεί να χωρέσει και μόνο στη σκέψη ότι μπορεί ένα παιδί να υποφέρει στα χέρια της μητέρας του. Η κοινή γνώμη παρακολουθούσε με κομμένη την ανάσα τις εξελίξεις στην υπόθεση από την πρώτη στιγμή, με χιλιάδες χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης να σχολιάζουν κάθε πληροφορία που έβλεπε το φως της δημοσιότητας, είτε μέσα από δημοσιεύματα είτε από τηλεοπτικές εκπομπές που καταπιάστηκαν με τον θάνατο των τριών παιδιών της οικογένειας Δασκαλάκη» υπογραμμίζει η Μαρία Κολοκυθά.
«Η σύλληψη της Ρούλας Πισπιρίγκου οδήγησε σε ένα ”ξέσπασμα” οργής. Χρησιμοποιώντας επίκαιρα hashtags οι περισσότεροι μιλούν για δικαίωση ενώ έξω από το σπίτι της Ρούλας Πισπιρίκου συγκεντρώθηκε πλήθος κόσμου. Στη γειτονιά επικράτησε μεγάλη αναστάτωση ενώ πολίτες περίμεναν υπομονετικά από το πρωί έξω από την Ευελπίδων να δουν την 33χρονη» επισημαίνει η ψυχοθεραπεύτρια – σύμβουλος ψυχικής Υγείας στο Newsbeast.
«Θα πρέπει να αναρωτιόμαστε όσο κι αν νιώθουμε πως μας πνίγει το δίκιο πόσο σωστό είναι μας υποκινεί τόσο μίσος. Πόσο σωστό είναι το ”λιντσάρισμα”; Πόσο σωστοί είμαστε εμείς στη ζωή μας και παίρνουμε το δικαίωμα της κατηγορίας;» επισημαίνει.
«Η έκτροπη συμπεριφορά είναι μία κοινωνικά προσδιορισμένη συμπεριφορά και μπορεί να οριστεί ως κάθε συμπεριφορά που θεωρείται μη προσδοκώμενη, μη ανεκτή και επιλήψιμη από μια κοινωνική ομάδα ή μια κοινωνία, ενώ μπορεί να θεωρηθεί και “έγκλημα”. Το πλήθος γίνεται υποχείριο δημαγωγών και δρα υπό την επίδραση συγκινησιακής φόρτισης. Ο άνθρωπος της μάζας, άβουλος, παράλογος, ετεροκίνητος, χειραγωγούμενος και υποτακτικός, αισθάνεται ότι έχει σκεφτεί ο ίδιος αυτές τις ιδέες τις οποίες τυφλά και άκριτα ενστερνίζεται» εξηγεί η Μαρία Κολοκυθά.
«Χρειάζεται ψυχραιμία και ευθυκρισία»
«Σ’ αυτόν τον κόσμο, υπήρχε πάντοτε μια υπέρτατη απειλή για όποιον άνθρωπο έπεφτε σε κάποιο κοινωνικό ολίσθημα ή ξέφευγε πολύ σε συμπεριφορά. Πρόκειται για την κοινωνική κατακραυγή. Όταν, δε, έπεφτε η βαριά κουβέντα ”τι θα πει ο κόσμος;”, τότε όλα τα επιχειρήματα εξαντλούνταν και όλες οι άλλες κουβέντες σταματούσαν.
Η κοινωνική κατακραυγή και καταδίκη ήταν και εξακολουθεί να είναι η πιο μεγάλη τιμωρία, αφού μπορεί όχι μόνο να περιθωριοποιήσει αλλά και να εξαφανίσει ανθρώπους και υπολήψεις. Πάντοτε; Όχι πάντοτε… και όχι πάντοτε για τους σωστούς λόγους. Καταδικάζουμε ή αθωώνουμε συμπεριφορές κρίνοντας βάση των δικών μας συναισθηματικών φορτίων αλλά και τα προσωπικά μας στερεότυπα» σημειώνει.
«Χρειάζεται ψυχραιμία και ευθυκρισία κυρίως όταν δε γνωρίζουμε ολόκληρη την ιστορία αλλά και την ψυχολογική κατάσταση του δράστη. Η λογοκρισία δεν είναι ποτέ σωστή. Οι πράξεις του όχλου δεν κατευθύνονται ούτε και ελέγχονται από τη λογική. Ο όχλος μεταμορφώνει την προσωπικότητα όσων τον αποτελούν. Ο ήπιος και ο βίαιος, ο άξεστος και ο ευγενής, αποκτούν όμοια κριτήρια, ίδιες αντιδράσεις. Δεν σκέφτεται, δεν αισθάνεται, στερείται μέτρου. Καταρρίπτει κάθε φραγμό, ξεσπώντας επί δικαίων και αδίκων» επισημαίνει.
«Οι εικόνες αυτές μόνο στον Μεσαίωνα παραπέμπουν»
«Το πιο τρομακτικό όλων, είναι ο όχλος, που βρίζει, επιτίθεται, τρομοκρατεί και μετατρέπεται σε δικαστή. Οι εικόνες αυτές έξω από το σπίτι της Ρούλας Πισπιρίγκου και έξω από την Ευελπίδων μόνο στον Μεσαίωνα παραπέμπουν. Η έλλειψη λογικής δομής και σκέψεων καθιστά τον όχλο αδύναμο για ορθολογικούς συλλογισμούς. Η σύνδεση των ιδεών δεν έχει καμιά λογική διαδοχή ούτε περιέχει κάποια αλήθεια.
Θα περίμενε κανείς ότι η μόρφωση είναι ένας επιπλέον σημαντικός παράγοντας διαμόρφωσης της κοινής γνώμης καθότι προστατεύει τα άτομα ώστε να μην παρασύρονται από τον όχλο, λόγω του ήθους και της κριτικής ικανότητας που αναπτύσσει» σημειώνει η ψυχοθεραπεύτρια, σύμβουλος ψυχικής υγείας συμπληρώνοντας πως «ο όχλος που βρίζει και επιτίθεται θα έπρεπε να μας φέρνει λύπη».
«Βρισκόμαστε σε μια εξαιρετικά κρίσιμη εποχή που από ότι φαίνεται, περισσότερο από ποτέ, χτίζεται ένας νέος κόσμος. Αυτό τον Κόσμο δικαιούμαστε και οφείλουμε να τον χτίσουμε συμμετέχοντας ενεργά με όσο το δυνατόν πιο αφυπνισμένη συνείδηση, όλοι» υπογραμμίζει κλείνοντας η Μαρία Κολοκυθά.
