Η διαφωνία που προέκυψε μεταξύ ενός νεαρού ζευγαριού για τον εμβολισμό του γιου τους ήταν ένας από τους λόγους που προκάλεσε ένταση στη σχέση τους και τελικά τους οδήγησε στο διαζύγιο, το 2017, δυο μόλις χρόνια μετά το γάμο τους. Η μητέρα φέρεται να ήταν οπαδός του κινήματος κατά των εμβολίων και για το λόγο αυτό δεν είχε φροντίσει για τον εμβολιασμό του παιδιού τα πρώτα δυο χρόνια της ζωής του.

Το θέμα των εμβολίων, μάλιστα, βρέθηκε στο επίκεντρο της αντιδικίας του πρώην ζευγαριού για την επιμέλεια του 4χρονου σήμερα γιου τους. Έτσι, το δικαστήριο κλήθηκε να αποφασίσει όχι μόνο για το ποιος από τους δυο γονείς θα έχει την επιμέλεια του αγοριού αλλά και τι θα γίνει με την ιατροφαρμακευτική του περίθαλψη λόγω της άρνησης της μητέρας να το εμβολιάσει.

Το Μονομελές Πρωτοδικείο αφού εξέτασε τις θέσεις και των δυο γονέων, οι οποίοι διεκδικούσαν την αποκλειστική επιμέλεια του αγοριού, αποφάσισε να την αναθέσει στην μητέρα η οποία ούτως ή άλλως φρόντιζε το παιδί από την ημέρα που αποφάσισε να μετακομίσει από το σπίτι, όπου διέμενε με το σύζυγό της, σε νέο.

Το Δικαστήριο απέρριψε την πρόταση του πατέρα για εκ περιτροπής ανάθεση της επιμέλειας του παιδιού και στους δυο γονείς θεωρώντας πως λόγω των τεταμένων σχέσεων μεταξύ τους η ρύθμιση αυτή θα είχε αρνητικό αντίκτυπο στην συναισθηματική σταθερότητα του 4χρονου. Έτσι, αποφάσισε να δώσει την επιμέλεια στη μητέρα ρυθμίζοντας παράλληλα την τακτική επικοινωνία με τον πατέρα ο οποίος πρέπει να καταβάλει διατροφή 500 ευρώ το μήνα. Ο πρόεδρος του Δικαστηρίου έκρινε πως το 4χρονο αγόρι βίωσε πρόσφατα τον χωρισμό των γονιών του και έχει ανάγκη σταθερού περιβάλλοντος διαβίωσης αν και σε καμία περίπτωση δεν αμφισβήτησε την αγάπη του πατέρα για το γιο του. Ωστόσο, το ενδιαφέρον στην συγκεκριμένη απόφαση εστιάζεται στο γεγονός ότι το δικαστήριο έθεσε ως προϋπόθεση να υπάρχει συναπόφαση των γονέων στα ζητήματα υγειονομικής περίθαλψης του παιδιού, λόγω της αρνητικής στάσης της μητέρας στον εμβολιασμό.

Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στο σκεπτικό της δικαστικής απόφασης το παιδί «λόγω και της πολύ μικρής ηλικίας του, έχει απόλυτη ανάγκη των μητρικών περιποιήσεων και της στοργής, αγάπης και θαλπωρής, που του παρέχεται από τη μητέρα του. Ενόψει των ανωτέρω, πιθανολογείται ότι πραγματικά είναι προς το συμφέρον του ανηλίκου, στο οποίο το Δικαστήριο αποβλέπει (άρθρο 1511 ΑΚ), να ανατεθεί προσωρινά αποκλειστικά στην αιτούσα μητέρα του η άσκηση της επιμέλειας του προσώπου αυτού, με την επισήμανση ότι σε ζητήματα που αφορούν την υγειονομική περίθαλψη του τέκνου (συνεπώς και του εμβολιασμού αυτού), ορίζεται ότι απαιτείται συναπόφαση των διαδίκων, λαμβανομένης υπόψη της άρνησης της αιτούσας να συναινέσει στον εμβολιασμό του τέκνου έως την ηλικία των δύο ετών».