«Φως» στη δράση των συλληφθέντων της διπλής ληστείας στο Βελβεντό Κοζάνης ρίχνει η «ανάγνωση» του usb, που βρέθηκε στο διαμέρισμα του Χαλανδρίου και μεταφέρθηκε στα εργαστήρια της ΕΛ.ΑΣ.
Όπως προέκυψε από την εξέταση της αστυνομίας, μέσα στο στικάκι υπήρχαν δύο κείμενα για την ανάληψη ευθύνης ισάριθμων εμπρηστικών επιθέσεων.
Το ένα κείμενο αφορούσε σε εμπρησμό οχημάτων εταιρείας στο Χαλάνδρι (24 Σεπτεμβρίου 2012) και το δεύτερο σε εμπρησμούς δύο αυτοκινήτων έξω από το σπίτι του Γιάννου Παπαντωνίου, στις 7 Δεκεμβρίου 2012.
Την ευθύνη για την πρώτη επίθεση είχε αναλάβει η «Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία – Φωτιές στον Ορίζοντα», ενώ για τη δεύτερη, στην οικία του πρώην υπουργού, η οργάνωση «Μαχόμενη Μειοψηφία».
Ακόμα, μέσα στο USB βρέθηκε και μία αφίσα με φωτογραφία από το χτύπημα των «Πυρήνων» στο Πρωτοδικείο Αθηνών, στις 30 Δεκεμβρίου του 2010.
Ο εκρηκτικός ωρολογιακός μηχανισμός που προκάλεσε την ισχυρότατη έκρηξη είχε τοποθετηθεί σε μοτοσικλέτα που ήταν σταθμευμένη στη νησίδα απέναντι από την είσοδο του Πρωτοδικείου.
Προφυλακιστέοι και οι τέσσερις συλληφθέντες
Προφυλακιστέοι κρίθηκαν, στο μεταξύ, οι τέσσερις συλληφθέντες για τη διπλή ληστεία της Κοζάνης, οι οποίοι αρνήθηκαν να απολογηθούν, λέγοντας ότι δεν αναγνωρίζουν οποιαδήποτε δικαστική εξουσία.
Μετά το πέρας της διαδικασίας, έκαναν κοινή δήλωση μέσω των συνηγόρων τους:
«Και οι τέσσερις χαιρετίζουμε τους αλληλέγγυους συντρόφους, που παρασταθήκανε στα δικαστήρια της Κοζάνης, τα συνθήματά τους ζέσταναν τις καρδιές μας. Έστω και νοητά, υψώνουμε τις γροθιές μας δίπλα τους. Ζήτω η αναρχία. Οι αναρχικοί Νίκος Ρωμανός, Ανδράς-Δημήτρης Μπουρζούκος, Γιάννης Μιχαηλίδης και Δημήτρης Πολίτης».
Νωρίτερα, οι τρεις από τους τέσσερις, δηλαδή οι Ρωμανός, Μπουρζούκος και Μιχαηλίδης δήλωσαν με κείμενό τους, που αναρτήθηκε σε ιστοσελίδα, ότι δεν πρόκειται να απολογηθούν ούτε να συνεργαστούν με τη δικαιοσύνη.
Στο κείμενο δηλώνουν αναρχικοί και σημειώνουν πως η ληστεία εντάσσεται στην επαναστατική τους δράση. Τονίζουν, δε, ότι ο βασανισμός που υπέστησαν από την αστυνομία δεν πρέπει να αποτελέσει σημείο θυματοποίησή τους, αλλά αφορμή για να μετουσιωθεί η οργή σε πράξη.
