Στις 5 το απόγευμα της 26ης Οκτωβρίου του 1971, το τετρακίνητο αεροσκάφος της Ολυμπιακής απογειώθηκε από το αεροδρόμιο του Ελληνικού με προορισμό τα Χανιά της Κρήτης.
Η επιβίβαση των 46 επιβατών είχε γίνει χωρίς προβλήματα. Το εννεαμελές πλήρωμα ακολουθούσε πιστά το πρόγραμμά του όταν, 10 λεπτά μετά την απογείωση κι ενώ το αεροσκάφος βρισκόταν πάνω από την Αίγινα, επικράτησε μεγάλη αναστάτωση. Ένας νεαρός επιβάτης σηκώθηκε από τη θέση του και με βήμα ταχύ βρέθηκε έξω από το πιλοτήριο. Ο επιβάτης άνοιξε την πόρτα και απειλώντας τους πιλότους, με ένα μαχαίρι που κρατούσε στο χέρι του, τους ζήτησε να αλλάξουν προορισμό και να κατευθυνθούν προς τη Ρώμη.
Ο πιλότος ψύχραιμος, του απάντησε πως αυτό δεν μπορεί να γίνει καθώς τα καύσιμα του αεροσκάφους δεν ήταν αρκετά για να φτάσουν μέχρι την Ιταλία. Τα λίγα λεπτά που ακολούθησαν ήταν κρίσιμα, με τον νεαρό να επιμένει… Η κίνηση, όμως, ενός από τα μέλη του πληρώματος άλλαξε τα δεδομένα. Ο άνδρας όρμησε πάνω στον επίδοξο αεροπειρατή και χτυπώντας του το χέρι κατάφερε να τον αφοπλίσει.
Στη συνέχεια, με τη βοήθεια και των υπόλοιπων μελών του πληρώματος, ακινητοποίησε τον νεαρό και τον έδεσε σε ένα κάθισμα. Το αεροσκάφος έκανε στροφή στον αέρα και αλλάζοντας προορισμό επέστρεψε στο Ελληνικό, όπου η αστυνομία περίμενε τον 21χρονο Κ.Θ.
Όλοι έμεινα άφωνοι όταν άκουσαν τον νεαρό να λέει στους αστυνομικούς, πως ζήτησε από τον πιλότο να αλλάξει προορισμό, γιατί δεν ήθελε να καταταγεί στον στρατό. Την προηγούμενη ημέρα, όπως είπε, είχε λάβει το χαρτί που τον καλούσε να παρουσιαστεί στην Κρήτη στις 26 Οκτωβρίου…
Στις 19 Δεκεμβρίου του 1972, ο επίδοξος αεροπειρατής κάθισε στο εδώλιο του Μικτού Κακουργιοδικείου Αθηνών με τους ψυχιάτρους που τον εξέτασαν, μετά από αίτημα των συνηγόρων υπεράσπισης, να καταθέτουν πως ο κατηγορούμενος είναι «άτομο με διανοητική καθυστέρηση, ανεύθυνο για τις πράξεις του». Τα μέλη του πληρώματος του αεροσκάφους ανέβηκαν στο βήμα του μάρτυρα περιγράφοντας με λεπτομέρειες, ενώπιον του δικαστηρίου, τα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν εκείνη την ημέρα. Και όταν ήρθε η ώρα των εξηγήσεων για τον κατηγορούμενο, εκείνος αρνήθηκε ότι πρόθεση του ήταν να κάνει αεροπειρατεία.
«Δεν έκανες τίποτα;» τον ρώτησε ο πρόεδρος, για να τον ακούσει να του απαντά: «Για να βρίσκομαι εδώ κάτι έκανα. Μια κουταμάρα έκανα…».
Ο 21χρονος ισχυρίστηκε πως, αυτό που τον οδήγησε στην πράξη του ήταν ο φόβος του για το στρατό. «Δεν μπορούσα μέχρι τότε να πάρω αναβολή για τη θητεία μου στο στρατό. Φοβόμουν να καταταγώ. Πίστευα πως δεν θα με καλέσουν, μέχρι την παραμονή της πράξης μου, όταν έλαβα ένα χαρτί που με υποχρέωνε να πάω στην Κρήτη. Γύριζα όλο το βράδυ σαν τρελός. Την άλλη μέρα το πρωί αγόρασα ένα μαχαίρι και πήγα για τα Χανιά. Μετάνιωσα γι’ αυτό που είχα σκεφτεί να κάνω. Θέλησα να παραδοθώ στην αστυνομία γι’ αυτό πήγα στην καμπίνα του κυβερνήτη. Δεν έσπασα την πόρτα, απλώς την έσπρωξα και μόλις άνοιξε μου επιτέθηκαν. Εάν είχα σκοπό να κάνω κακό θα το έκανα. Είμαι άνθρωπος βάρους 130 κιλών. Ποιος μπορούσε να με εμποδίσει;» είπε απολογούμενος.
- Πρόεδρος: Δε σκέφτηκες ότι μπαίνοντας με το μαχαίρι μέσα στην καμπίνα του πιλότου, ίσως να δημιουργούσες ανησυχία και φόβο στους κυβερνήτες του αεροσκάφους με αποτέλεσμα να χάσουν το έλεγχο και να θέσουν το αεροσκάφος σε απρόβλεπτους κινδύνους;
- Κατηγορούμενος: Δεν το είχα σκεφτεί τότε. Πάντως ήταν μια στιγμιαία παρόρμηση.
- Πρόεδρος: Πού βρήκες το μαχαίρι;
- Κατηγορούμενος: Το αγόρασα εκείνο το πρωί από την αγορά.
- Πρόεδρος: Το άλλο που βρέθηκε πάνω σου, το κρητικό με τις μαντινάδες;
- Κατηγορούμενος: Αυτό το είχα μέσα στο σπίτι. Το πήρα μαζί μου για να καθαρίσω κάτι μήλα.
Ο εισαγγελέας της έδρας, στην αγόρευση του, πρότεινε την ενοχή του κατηγορούμενου, ζητώντας από το δικαστήριο να δεχθεί ότι ο νεαρός ενήργησε με ελαττωμένο καταλογισμό και εισηγήθηκε να του αναγνωριστούν τα ελαφρυντικά του πρότερου έντιμου βίου και της μετεφηβικής ηλικίας.
Αντικρούοντας τις εκθέσεις των ψυχίατρων, οι οποίοι χαρακτήριζαν τον κατηγορούμενο πνευματικά καθυστερημένο, ο εισαγγελικός λειτουργός ήταν κατηγορηματικός πως «Η ακροαματική διαδικασία ανέδειξε ότι ο κατηγορούμενος δεν είναι ούτε βλάκας, ούτε ψυχασθενής».
Όπως τόνισε ο εισαγγελέας «Σκοπός μας είναι να τον προστατέψουμε και όχι να τον καταστρέψουμε. Πιστεύω ότι είναι καλό παιδί ο κατηγορούμενος. Δεν είχε σκοπό βέβαια να κάνει αεροπειρατεία, αλλά πρέπει να τιμωρηθεί για την πράξη του. Εάν εξαιτίας του φόβου του να καταταγεί στον στρατό ενήργησε με αυτό τον τρόπο, αυτό δεν αίρει τον καταλογισμό της πράξεως του».
Τελικά, το δικαστήριο καταδίκασε τον κατηγορούμενο σε φυλάκιση 3 ετών και 3 μηνών για το αδίκημα της διατάραξης ασφάλειας συγκοινωνιών. Οι δικαστές αποφάνθηκαν πως ο νεαρός ενήργησε «με ελαττωμένο καταλογισμό λόγω διαταράξεως της συνείδησης του εκ ψυχικής ορμής» και επιπλέον του αναγνώρισαν τα ελαφρυντικά του πρότερου έντιμου βίου και της μετεφηβικής ηλικίας.
