Με επιστολή τους προς τον υπουργό Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Ι. Ραγκούση οι Οικολόγοι Πράσινοι ανέλαβαν σήμερα μια πρωτοβουλία για εξεύρεση επείγουσας λύσης στο θέμα της απεργίας πείνας των 287 μεταναστών.
Τονίζουν ότι η απεργία πείνας δημιουργεί ανθρωπιστικά δεδομένα που δεν επιτρέπεται να αγνοήσουμε. Για το θέμα αυτό ζητούν επείγουσα συνάντηση με τον υπουργό, καταθέτοντας παράλληλα τέσσερις συγκεκριμένες προτάσεις που θεωρούν ότι θα μπορούσαν να συμβάλουν σε συμφωνία με τους απεργούς πείνας:
-Ανανέωση της άδειας παραμονής όλων όσοι είχαν κατά το παρελθόν νόμιμη άδεια.
-Επανεξέταση όσων αιτημάτων για άδεια παραμονής έχουν απορριφθεί για τυπικούς λόγους.
-Άδεια παραμονής τουλάχιστον 18 μηνών για ανθρωπιστικούς λόγους στους 287 απεργούς πείνας, ώστε να έχουν χρόνο να προχωρήσουν στις απαραίτητες διαδικασίες.
-Καταρχήν δέσμευση για ανασχεδιασμό της μεταναστευτική πολιτικής σε κατευθύνσεις αντίστοιχες με αυτές της Ισπανίας, όπου προβλέπονται δυνατότητες περιοδικής νομιμοποίησης για όσους συμπληρώνουν συγκεκριμένα χρόνια παραμονής χωρίς να έχουν διαπράξει αδικήματα.
Τα τελευταία χρόνια έχουν πολλαπλασιαστεί οι περιπτώσεις πιέσεων σε μετανάστες για εργασία χωρίς ασφάλιση, με αποτέλεσμα δεκάδες χιλιάδες νόμιμοι εργαζόμενοι να έχουν χάσει τη δυνατότητα να ανανεώσουν τις άδειες παραμονής και εργασίας τους από αδυναμία να συμπληρώσουν το νόμιμο αριθμό ενσήμων. Δημιουργείται έτσι σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα, τόσο για τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων όσο και για τους ανθρώπους που βρίσκονται ξαφνικά σε καθεστώς παρανομίας χωρίς δική τους υπαιτιότητα. Προβλήματα αυτής της μορφής στάθηκαν σε μεγάλο βαθμό αφορμή της ομαδικής απεργίας πείνας των 287 μεταναστών.
Όπως τονίζεται στην επιστολή προς τον υπουργό, «κατευθυντήρια γραμμή για τους Οικολόγους Πράσινους είναι ότι η κοινωνική ένταξη πρέπει να αποτελεί στόχο και όχι προαπαιτούμενο. Μια βιώσιμη μεταναστευτική πολιτική, βασισμένη στα ανθρώπινα δικαιώματα, που να συμφιλιώνει τα συμφέροντα Ελλήνων και μεταναστών, είναι απαραίτητο να συζητηθεί και να σχεδιαστεί με νηφαλιότητα. Παράλληλα όμως απαιτούνται και μια σειρά επείγουσες ενέργειες. Ο χρόνος πιέζει και οι λύσεις πρέπει να δοθούν άμεσα, πριν υπάρξουν απώλειες ζωής ή ανεπανόρθωτες βλάβες στην υγεία των απεργών πείνας».
