Mε ελλειπή μέτρα ασφαλείας λειτουργούν τα δικαστήρια,όπως κατήγγειλαν και οι ενώσεις δικαστών και δικαστικών υπαλλήλων με αφορμή το τελευταίο τρομοκρατικό χτύπημα στα Διοικητικά Δικαστήρια της Αθήνας. Το υπουργείο Δικαιοσύνης με χθεσινή ανακοίνωσή του ενημέρωνε πως έστω και ετεροχρονισμένα εγκρίθηκε κονδύλι για την τοποθέτηση καμερών στα Διοικητικά Δικαστήρια.

Σε ό,τι αφορά τη λειτουργία των άλλων δικαστηρίων της πρωτεύουσας τα μέτρα ασφαλείας είναι σχεδόν ανύπαρκτα. Μόνο στην είσοδο του Αρείου Πάγου τους τελευταίους 2-3 μήνες έχει τοποθετηθεί μηχάνημα ελέγχου των αποσκευών και ειδική πύλη ανίχνευσης μετάλλων . Στο διπλανό κτίριο του Εφετείου,αλλά και στο Ειρηνοδικείο που πρόσφατα μεταφέρθηκε στην οδό Λουκάρεως η εικόνα είναι διαφορετική. Στο Εφετείο, συγκεκριμένα στην κεντρική είσοδο που οδηγεί απευθείας στις αίθουσες που συνεδριάζουν τα δικαστήρια υπάρχει μεν ο τεχνικός εξοπλισμός,αλλά δεν έχει λειτουργήσει ποτέ. Όπως «σβησμένες» είναι και οι κάμερες που είναι τοποθετημένες σε εμφανή σημεία του δικαστικού μεγάρου. Στις άλλες εισόδους του Εφετείου, τόσο από την οδό Λουκάρεως, όσο και από την οδό Δέγλερη, που οδηγεί κατά κύριο λόγο σε γραφεία δικαστών και σε γραφεία, ο έλεγχος εξαντλείται με την παρουσία των αστυνομικών, οι οποίοι απλώς παρακολουθούν την είσοδο και την έξοδο του κτιρίου.

Στην Ευελπίδων,που κατά γενική ομολογία είναι και το μεγαλύτερο δικαστήριο, στην κεντρική είσοδο υπάρχει συσκευή ελέγχου αποσκευών και πύλη ανίχνευσης μετάλλων, αλλά πολλές φορές δεν λειτουργεί. ΄Στις άλλες δύο εισόδους των δικαστηρίων τα μέτρα είναι ακόμα πιο χαλαρά. Μπαίνοντας στο κεντρικό προαύλιο της Ευελπίδων τελειώνουν και τα μέτρα ασφαλείας ,καθώς μέσα στα κτίρια όπου γίνονται οι δίκες υπάρχουν με αστυνομικοί, αλλά δεν υπάρχουν κάμερες ασφαλείας.

Η ασφάλεια των δικαστηρίων είναι ένα από τα χρονίζοντα αιτήματα των δικαστικών υπαλλήλων και των δικαστών, επισημαίνοντας ότι το ζήτημα αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τη δική τους παρουσία στο χώρο των δικαστηρίων, αλλά και με την παρουσία χιλιάδων πολιτών που καθημερινά συναλλάσσονται με τη δικαιοσύνη. Το «αγκάθι» βέβαια είναι η έλλειψη κονδυλίων για την έγκριση και την τοποθέτηση τεχνικού εξοπλισμού, αλλά και η έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού που απαιτείται για το χειρισμό των μηχανημάτων.