Όταν ο μεγάλος γόης του Χόλιγουντ πέθανε αιφνιδίως στα 31 του, οι θαυμάστριές του καταλήφθηκαν από μανία και υστερία, με τις αυτοκτονίες να γίνονται κοινός τόπος.
Ο «αιώνιος λατίνος εραστής», ο «θεός του έρωτα» και άλλα τέτοια υπέροχα χρησιμοποίησε τη σεξουαλικότητα που ανάδιδε και το ωραίο του παρουσιαστικό για να βρει τη θέση του στη ζωή.
Ήδη από την πρώτη στιγμή που κατέφτασε στον Νέο Κόσμο ο ωραίος Ιταλός, έβαλε σε λειτουργία τα φυσικά του χαρίσματα, δουλεύοντας ως καβαλιέρος κυριών σε νυχτερινά κέντρα της Νέας Υόρκης και αργότερα ως συνοδός ηλικιωμένων γυναικών, ζιγκολό δηλαδή σωστός.
Τέτοιος ήταν όμως ο τρόπος του με τις γυναίκες, τόση αγάπη του είχε το ωραίο φύλο, που ο Βαλεντίνο το εκμεταλλεύτηκε αυτό στο έπακρο, καθώς με τη βοήθεια των γυναικείων επαφών του θα μεταπηδούσε στο σινεμά και θα γινόταν παγκόσμιο σύμβολο αρρενωπότητας, έχοντας πια όλες τις κυρίες του πλανήτη στα πόδια του!
Σαφώς λιγότερο γνωστός για τις υποκριτικές του ικανότητες και περισσότερο για τη σεξουαλικότητά του, ο Βαλεντίνο έχει καταγραφεί στη συλλογική μνήμη ως το πρώτο σύμβολο του σεξ της μεγάλης οθόνης, ένας μύθος του σινεμά δηλαδή που γιγαντώθηκε σίγουρα και από τον πρόωρο θάνατό του.
«Είμαι απλά ο καμβάς στον οποίο οι γυναίκες ζωγραφίζουν τα όνειρά τους», συνήθιζε να λέει το διαχρονικό αρσενικό, βλέποντας πια την υστερία των γυναικών με την πάρτη του να μεταπηδά και στους άντρες, καθώς όλοι ήθελαν να του μοιάσουν και να μάθουν τα μυστικά της ασύλληπτης επιτυχίας του στις γυναίκες!
Έβαλε ο Βαλεντίνο μπριγιαντίνη στο μαλλί; Άξαφνα οι πωλήσεις της εκτοξεύτηκαν, αφού όλοι ήθελαν το μαλλί του γόη! Άφηνε ο Βαλεντίνο μούσι; Οι κουρείς της Αμερικής κατέβαιναν σε απεργία γιατί έχαναν την πελατεία τους! Φόρεσε ο Βαλεντίνο για πρώτη φορά ρολόι χειρός; Επιτόπου σταμάτησε να αποτελεί γυναικείο εξάρτημα για τον καρπό και έγινε παγκόσμια αντρική μόδα! Έβγαινε ο Βαλεντίνο με νέα συνοδό; Αυτομάτως το γεγονός θα φιλοξενούνταν στον αυριανό Τύπο, αφού οι εφημερίδες τον ακολουθούσαν κατά πόδας για να παρακολουθούν την ξέφρενη ερωτική του ζωή.
Κι έτσι τα σκάνδαλα δεν έλειψαν, οι κατηγορίες για εκπόρνευση, ακόμα και οι φήμες για ομοφυλοφιλία, σε μια ζωή που έμοιαζε βγαλμένη από ταινία…
Πρώτα χρόνια
Ο Ροντόλφο Αλφόνσο Ραφαέλο Γκουλιέλμι γεννιέται στις 6 Μαΐου 1895 στην Ιταλία, μέσα σε οικογένεια της μεσοαστικής τάξης. Ο κτηνίατρος και αξιωματικός πατέρας του πέθανε όταν ο Ροντόλφο ήταν 11 ετών, εξασφαλίζοντας ωστόσο τη γαλλίδα σύζυγό του και τα 4 παιδιά.
Άτακτος, κακομαθημένος και περιπετειώδης από μικρός, ο Ροντόλφο δεν αγαπούσε τα γράμματα, γι’ αυτό και στάλθηκε σε γεωργική σχολή της Τζένοα, από την οποία μάλιστα κατάφερε να αποφοιτήσει παρά τις περιπέτειές του. Σε ηλικία 17 ετών θα βρεθεί στο Παρίσι (1912), σπαταλώντας τα χρήματα της φαμίλιας του με το άλλοθι ότι έψαχνε δουλειά. Εκεί και στο Μόντε Κάρλο που σύχναζε θα συνειδητοποιήσει για πρώτη φορά τον αντίκτυπό του στο άλλο φύλο, ένα πρώτης τάξεως «διαβατήριο» δηλαδή που θα χρησιμοποιήσει έκτοτε πολλάκις στη ζωή του.
Ο Ροντόλφο επέστρεψε στη γενέτειρά του κάποια στιγμή, ένιωσε ωστόσο ότι ήταν φτιαγμένος για μεγάλα πράγματα και αποφάσισε να μετακομίσει στην Αμερική, κυνηγώντας το όνειρο του εύκολου πλουτισμού. Η Ιταλία δεν τον χωρούσε πλέον, είχε ήδη απορριφθεί από τη στρατιωτική ακαδημία και έκανε δουλειές του ποδαριού για να επιβιώσει, όταν μάζεψε τα λιγοστά του υπάρχοντα και έβαλε πλώρη για τη Νέα Υόρκη το 1913.
Παρά το γερό χρηματικό ποσό που του εμπιστεύτηκε η μητέρα του για το νέο του ξεκίνημα, ο Ροντόλφο έκανε αυτό που ήξερε καλά: ξόδεψε όλο το κομπόδεμα σε ποτά και διασκεδάσεις και σύντομα βρέθηκε στους δρόμους, ζητιανεύοντας για φαγητό. Αφού πέρασε από μπόλικες δουλειές, ακόμα και λαντζέρης δούλεψε, βρήκε τελικά δουλειά ως χορευτής σε καμπαρέ της Νέας Υόρκης, αξιοποιώντας στο έπακρο το χάρισμά του με το ωραίο φύλο.
Μετατράπηκε έτσι σε συνοδό κυριών και σύντομα είδε την πελατεία του να κάνει ουρές για να απολαύσει την παρέα του, σε αυτό που λογίζεται η γενετήσια στιγμή της γυναικείας υστερίας: καλή του πελάτισσα πυροβόλησε τον άντρα της για χάρη του Ροντόλφο, κάτι που θα τον φέρει στο δικαστήριο για εκπόρνευση! Παρά το γεγονός ότι ο ζιγκολό αθωώθηκε, τα αρχεία αυτά εξαφανίστηκαν στη συνέχεια, ευγενική χορηγία των στελεχών των χολιγουντιανών στούντιο όταν ο Βαλεντίνο έγινε αστέρι του σινεμά.
Ο καβαλιέρος ώριμων κυριών κυνηγούσε βέβαια παράλληλα το πέρασμα στο σινεμά, αν και συναντούσε συνέχεια πόρτες κλειστές. Κάποια στιγμή βρήκε δουλειά σε περιοδεύοντα θίασο, ο οποίος διαλύθηκε ωστόσο στη Γιούτα και ο Ροντόλφο, που την εποχή αυτή υιοθέτησε το καλλιτεχνικότερο «Βαλεντίνο», μετακινήθηκε στο Σαν Φρανσίσκο, επιστρέφοντας στα γνώριμα λημέρια του χορού και της συνοδείας κυριών. Το είχε βάλει όμως σκοπό της ζωής του να γίνει ηθοποιός και από το 1917 κυνήγησε το όνειρο λυσσαλέα, στρέφοντας πια τα μάτια του στο Χόλιγουντ…
Από συνοδός κυριών, κομπάρσος του κινηματογράφου
Ο Βαλεντίνο κατάφερε να κάνει μερικά κομπαρσιλίκια σε ταινίες δεύτερης διαλογής, παίζοντας συνήθως τον κακό σε 15 περίπου ταινίες. Τότε έκανε την κίνηση-ματ: πλησίασε τις κυρίες του Χόλιγουντ, θεωρώντας πως αυτές θα του άνοιγαν τις πόρτες της κινηματογραφίας διάπλατα. Είχε απόλυτο δίκιο!
Σύναψε σχέσεις με γυναίκες ηθοποιούς και άρχισε να κάνει επαφές με σκηνοθέτες και σεναριογράφους, συχνάζοντας πια στα καλλιτεχνικά στέκια του Λος Άντζελες. Το 1919, ο Βαλεντίνο παντρεύτηκε μια από τις ηθοποιούς που ήταν αθεράπευτα ερωτευμένες μαζί του, την Jean Acker, αν και ο γάμος τους δεν θα ολοκληρωνόταν ποτέ.
Η ίδια κλείδωσε τον Βαλεντίνο έξω από τη νυφική σουίτα την πρώτη νύχτα του γάμου και δεν την ξανάνοιξε ποτέ. Σύμφωνα με τις πηγές, η Acker συνδεόταν ερωτικά με γυναίκες και το βήμα με τον Βαλεντίνο έγινε στην προσπάθειά της να ξεπεράσει την ερωμένη της. Παρά το γεγονός ότι ο γάμος διάρκεσε μόλις 6 ώρες, το ζευγάρι δεν θα έπαιρνε διαζύγιο πριν από το 1923, διατηρώντας πάντα φιλικές σχέσεις…
Αστέρας του Χόλιγουντ και σύμβολο του σεξ
Ο ζωώδης μαγνητισμός που εξέπεμπε ο Βαλεντίνο δεν μπορούσε να κρυφτεί και κάποια στιγμή οι παραγωγοί αποφάσισαν να τον εκμεταλλευτούν κινηματογραφικά. Η σεναριογράφος June Mathis, «τσιμπημένη» φυσικά με τον Βαλεντίνο, τον θεώρησε ιδανικό για έναν από τους «Τέσσερις Ιππότες της Αποκάλυψης» (1921), αν και έπρεπε να κάνει τα πάντα για να πείσει τα στελέχη της Metro να τον εντάξουν στο καστ της ταινίας.
Ήταν η γέννηση ενός θρύλου! Ο Βαλεντίνο έκλεψε την παράσταση, τις καρδιές των γυναικών, ενώ το ταγκό που χόρεψε στην πρώτη του σκηνή στην ταινία έγινε δημοφιλές παγκοσμίως, παίζοντας πια στα γραμμόφωνα όλου και του κόσμου και εκτοξεύοντας τις πωλήσεις του soundtrack! Η ταινία έγινε ασύλληπτη εισπρακτική επιτυχία και ο άλλοτε ζιγκολό ήταν πια αστέρας πρώτου μεγέθους…
Η γυναικεία μανία με τον Βαλεντίνο είχε μόλις ξεκινήσει: πολλές κυρίες λιποθυμούσαν βλέποντάς τον, ενώ όλες του έδιναν δώρα και την καρδιά τους φυσικά στο πιάτο. Όταν μάλιστα γύρισε την επόμενη βωβή ταινία του, τον «Σεΐχη» (1921), τότε η μανία μετατράπηκε σε υστερία! Ο Βαλεντίνο ως βεδουίνος δεν έσπασε μόνο τα ταμεία, αλλά και κάθε γυναικεία αντίσταση…
Μετά το υπερεπιτυχημένο ρομάντζο της ερήμου, ο Βαλεντίνο ξαναχτύπησε την επόμενη χρονιά με άλλη μια αστρονομική επιτυχία, το «Blood and Sand», που του χάρισε παράλληλα και πλούτη ζηλευτά, επιτρέποντάς του πια να κάνει τη ζωή που ονειρευόταν: αγόρασε μια τεράστια έπαυλη στην κορυφή λόφου του Λος Άντζελες, την οποία ονόμασε «Γερακοφωλιά» και στέγαζε πια τα αμέτρητα ειδύλλιά του. Μέχρι και φύλακες προσέλαβε για να διώχνουν τις θαυμάστριες από την οικία του, ενώ πλέον χρειαζόταν η επέμβαση της αστυνομίας για να τον γλιτώσει από τις γυναίκες που τον κυνηγούσαν στις δημόσιες εμφανίσεις του…
Η φήμη του γυναικά που τον κυνηγούσε γιγαντώθηκε ακόμα πιο πολύ όταν συνελήφθη για διγαμία το 1922! Γιατί μπορεί να χώρισε με την Acker το 1921, δεν μπορούσε ωστόσο να περιμένει για να βγει το διαζύγιό του επίσημα, κι έτσι ο γάμος του το 1922 με την ηθοποιό και σχεδιάστρια Natasha Rambova στο Μεξικό του έφερε μπλεξίματα με τον νόμο, αν και θα τη σκαπούλαρε τελικά με την παρέμβαση του Χόλιγουντ πληρώνοντας βαρύ χρηματικό πρόστιμο. Ο γάμος ακυρώθηκε και το ζευγάρι ξαναπαντρεύτηκε την επόμενη χρονιά…
Η σχεδιάστρια μύησε τον Βαλεντίνο στον αποκρυφισμό, κάτι που αντικατοπτρίστηκε στην ποιητική συλλογή που εξέδωσε ο ηθοποιός την εποχή αυτή, με τίτλο «Day Dreams». Η Rambova ανέλαβε τα ηνία της υποκριτικής καριέρας του συζύγου της και λειτουργούσε πια ως σιδηρά ατζέντισσα, κάνοντας τον Βαλεντίνο να έχει πια παράλογες απαιτήσεις από την παραγωγή, γεγονός που θα τον έκανε αντιεπαγγελματία και θα τον έβαζε στον πάγο για περισσότερο από έναν χρόνο.
Ταυτοχρόνως, η σύζυγος προσπάθησε να αλλάξει και την καλλιτεχνική του περσόνα, υιοθετώντας πια ένα πιο θηλυπρεπές στιλ στις ερμηνείες του, όπως στο φιλμ του 1924 «Monsieur Beaucaire». Παρά το γεγονός ότι οι ταινίες της περιόδου σημείωσαν εμπορική επιτυχία, ο Βαλεντίνο έχασε κάτι από τη λάμψη του ως το απόλυτο αρσενικό της μεγάλης οθόνης.
Απογοητευμένος τόσο από την προσωπική του ζωή όσο και από την παρεμβατικότητα της συζύγου του στη δουλειά του, ο Βαλεντίνο τη χώρισε σύντομα και το 1925 επέστρεψε στην κινηματογραφική επικράτεια που τον είχε κάνει θρύλο: «Ο Αετός» (1925) τον ενθρονίζει και πάλι στην κινηματογραφική κορυφή, ενώ την επόμενη χρονιά επέστρεψε σε γνώριμα ύδατα με τον «Γιο του Σεΐχη», το κλασικό φιλμ του βωβού κινηματογράφου που έμελλε να είναι και το τελευταίο του…
Τραγικός θάνατος
Παρά το γεγονός ότι ήταν ακόμα το βαρύ πυροβολικό του Χόλιγουντ, τόσο η προσωπική του ζωή όσο και οι επιθέσεις του Τύπου τον έκαναν να αποτραβηχτεί από τα φώτα της δημοσιότητας. Το διαζύγιο με τη δεύτερη σύζυγό του τον άφησε βουτηγμένο στη μελαγχολία, την ίδια ώρα που οι εφημερίδες άρχισαν να τον κατηγορούν ανοιχτά για ομοφυλοφιλία.
Η «Chicago Tribune» δημοσίευσε χαρακτηριστικά άρθρο τον Ιούλιο του 1926 με τίτλο «Ροζ Πουδριέρες», στο οποίο κατηγορούσε τον ηθοποιό για ομοφυλοφιλικές σχέσεις. Ο Βαλεντίνο οργίστηκε τόσο που κάλεσε τον αρθρογράφο σε αγώνα πυγμαχίας για να φανεί ποιος είναι πιο άντρας, αν και ο συντάκτης δεν εμφανίστηκε ποτέ…
Ταυτοχρόνως, στο στόχαστρο μπήκε και ο υπεροπολυτελής τρόπος ζωής του, με τα ακριβά αυτοκίνητα, τις γούνες και τα χρυσαφικά που κυκλοφορούσε να τον κάνουν διαβόητο. Μέσα στο κλίμα αυτό λοιπόν και όντας σε προωθητική περιοδεία για τη νέα του ταινία, τον «Γιο του Σεΐχη», ο Βαλεντίνο αρρώστησε και επέστρεψε άρον-άρον στη Νέα Υόρκη για να νοσηλευτεί. Παρά την πετυχημένη εγχείριση για το έλκος και την οξεία σκωληκοειδίτιδα στις 15 Αυγούστου 1926, στο μετεγχειρητικό στάδιο έπαθε μόλυνση και η κατάστασή του χειροτέρεψε άρδην.
Ο Ροντόλφο Βαλεντίνο πέθανε στις 23 Αυγούστου 1926 στο νοσοκομείο, μέσα σε γυναικείο πανζουρλισμό για την κατάσταση της υγείας του. Ήταν μόλις 31 ετών και έγινε έτσι ο πρώτος από μια μακρά σειρά πρόωρα αδικοχαμένων σταρ που πέρασαν στη σφαίρα του μύθου. Όσο για την κηδεία του, μετατράπηκε σε κοσμοϊστορικό γεγονός, με περισσότερα από 80.000 άτομα να μαζεύονται στη νεκρώσιμη τελετή της Νέας Υόρκης, την ίδια στιγμή που οι συγκεντρώσεις στους δρόμους οδήγησαν σε ταραχές.
Τουλάχιστον τρεις απόπειρες αυτοκτονίας από τεθλιμμένες θαυμάστριες έλαβαν χώρα εκείνη τη μέρα, ένα γεγονός που οδήγησε το Βατικανό στην έκδοση έγγραφης δήλωσης, στην οποία καταδίκαζε «τη συλλογική τρέλα που ενσαρκώνει την τραγική κωμωδία ενός νέου φετιχισμού»!
Ο Τύπος βέβαια συνέβαλε τα μέγιστα στη συλλογική υστερία με τον αιφνίδιο χαμό του μεγάλου γόη, σκαρφιζόμενος όλων των λογιών τα σενάρια συνομωσίας: δηλητηρίαση από αλουμίνιο, λήψη παράνομου φαρμάκου για την αντιμετώπιση της αραίωσης των μαλλιών, ακόμα και πυροβολισμό από ζηλιάρη σύζυγο είδαν οι εφημερίδες της εποχής, συμβάλλοντας έτσι στη γιγάντωση του μύθου του ως ο «Μεγάλος Εραστής» της εποχής του βωβού.
Κι αν τα υποκριτικά του ταλέντα δεν θα περνούσαν στην Ιστορία, ήταν η μαγεία, η σεξουαλικότητα και ο μαγνητισμός που εξέπεμπε που θα τον έκαναν θρύλο της μεγάλης οθόνης…
Δείτε όλα τα πρόσωπα που φιλοξενούνται στη στήλη «Πορτραίτα» του newsbeast.gr
