«Εγώ είμαι ο Θεοφιλογιαννάκος! Ξέρετε τι σημαίνει αυτό;», αρεσκόταν άλλοτε να ρωτά σαδιστικά τα εκατοντάδες θύματά του ο ΕΣΑτζής δήμιος πριν ξεκινήσει το αποτρόπαιο έργο του. Τα μέχρι εξοντώσεως βασανιστήριά του διακόπτονταν συχνά για να ακουστούν οι εθνικιστικές του κορόνες: «Εκατό χρόνια θα μείνει η Επανάσταση!», όπως συνήθιζε να λέει για το ζοφερό Απριλιανό Πραξικόπημα που βύθισε τη χώρα μας στο σκοτάδι. Τυπικό δείγμα χουντικού στρατιωτικού αλλά και ένας από τους πρωταίτιους της Επταετίας, ο κτηνώδης βασανιστής αποτέλεσε μέλος του σκληρού πυρήνα της συνωμοτικής παρέας. Ο ίδιος ήταν περισσότερο μέλος μιας άλλης παρέας, εξίσου διαβόητης, της μοχθηρής πεντάδας των αρχιβασανιστών της Χούντας. Πλάι στους Μάλλιο, Μπάμπαλη, Πέτρου και Χατζηζήση, ο Θεοφιλογιαννάκος ανέλαβε με τιμή και καμάρι το έργο του βασανισμού των αντιφρονούντων και του ξετρυπώματος των κομμουνιστών, παραμένοντας ως το τέλος πιστός στα μαύρα ιδανικά των συνταγματαρχών. Ως η απόλυτη ενσάρκωση της βίας και του παραλογισμού του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου, ο υποδιοικητής του ΕΑΤ-ΕΣΑ (Ειδικό Ανακριτικό Τμήμα της Ελληνικής Στρατιωτικής Αστυνομίας) από το 1968-1970 και διοικητής κατόπιν (από το 1970-1972) συνδέθηκε όσο λίγοι με το φριχτότερο πρόσωπο της Χούντας, στρεφόμενος μάλιστα συχνά και εντός των ενόπλων δυνάμεων. Κι αυτό γιατί ήταν εξίσου εθνικιστής όσο και κομμουνιστοφάγος και το έργο του χαφιεδισμού δεν σταματούσε ποτέ γι’ αυτόν. Ένα έργο θεάρεστο στα μάτια του, γι’ αυτό και δεν παραδέχτηκε ποτέ τα εγκλήματά του, αποκαλώντας μάλιστα στη δίκη των πραξικοπηματιών τις αναφορές περί χουντικών βασανιστηρίων «υπερβολικές»! Παρά το γεγονός ότι θα περνούσε στη φυλακή λίγο λιγότερα από 18 χρόνια για κακουργήματα όπως σωματική βλάβη, κατάχρηση εξουσίας, ηθική αυτουργία σε απλή σωματική βλάβη κ.ά., το 2009 δήλωνε ατάραχος στην «Ελευθεροτυπία» ότι κοιμάται με ήσυχη τη συνείδησή του! Ενδεικτική για το αμετανόητό του ήταν εξάλλου και η παρουσία του στην κηδεία του χουντικού Νικολάου Ντερτιλή το 2013. Ο Θεοφιλογιαννάκος χαιρετίστηκε από τη συνωμοτική ομήγυρη και τα «σταγονίδια» του καθεστώτος ως «συνεπαναστάτης» κι εκείνος αντιγύρισε την αβρότητα πλέκοντας το εγκώμιο του αρχιχουντικού. Κανείς δεν είχε ξεχάσει βέβαια ποιος ήταν ο ισχυρός άντρας του διαβόητου ΕΑΤ-ΕΣΑ που ξυλοκόπησε, κακοποίησε και βασάνισε εκατοντάδες έλληνες πολίτες κατά την προδοτική περίοδο της Επταετίας. Ακόμα και πρώην συνάδελφοί του στρατιωτικοί τον εχθρεύονταν ανοιχτά επειδή είχε στραφεί και βασανίσει δεκάδες αξιωματικούς στα χρόνια της έκνομης και αντισυνταγματικής δράσης του. Ο μανιάτης αξιωματικός του Πεζικού έζησε τις τελευταίες του δημόσιες στιγμές κατά τις δίκες της Χούντας το 1975, όταν η απολογία του μετατράπηκε σε τυφλό παραλήρημα ψευτοπατριωτισμού και πατριδοκαπηλίας. Θα ήταν πράγματι κωμικοτραγικά τα όσα είπε, αν δεν έκρυβαν εντός τους τόσο πόνο, αίμα και εμφύλια βία…
Πρώτα χρόνια
Η Χούντα και το κολαστήριο του ΕΑΤ- ΕΣΑ
Ο Παναγούλης εξομολογήθηκε ακόμα πώς ο Θεοφιλογιαννάκος του έκλεινε το στόμα ώστε να μην μπορεί να αναπνεύσει, μέχρι που κάποια στιγμή τον δάγκωσε το θύμα. Κι έτσι χρησιμοποιούσε έκτοτε κουβέρτα και μαξιλάρια για τον τεχνητό πνιγμό. Όσο για τον ίδιο τον αρχιβασανιστή, καμάρωνε φυσικά για τον νέο και αναβαθμισμένο ρόλο του στην Εθνοσωτήριο: «Θέλουμε να ακούει ο κόσμος πώς βασανίζουμε και να τρέμει. Γκάγκστερς δεν μας λέτε; Ε, λοιπόν, τέτοιοι είμαστε. Εγώ είμαι ο Θεοφιλογιαννάκος, ο γνωστός βασανιστής»…
Δίκη και μεταπολιτευτικά χρόνια
Το αντικομμουνιστικό μένος δεν θα τον έσωζε φυσικά από τη δικαιοσύνη της δημοκρατίας, καθώς ο Θεοφιλογιαννάκος έφαγε κάθειρξη 20 χρόνων. Οι βασανιστές θα περάσουν και από δεύτερη δίκη, ενώπιον του Στρατοδικείου στο Ρουφ, για τα βασανιστήρια κρατουμένων στις φυλακές Μπογιατίου αλλά και διάφορες στρατιωτικές μονάδες του Νομού Αττικής. Μεταξύ των κατηγορουμένων ήταν και πάλι ο Θεοφιλογιαννάκος και τώρα οι μάρτυρες κατηγορίας ήταν περισσότεροι από 150 άνθρωποι. Και άλλοι 700 που είχαν καταθέσει σε βάρος τους μηνύσεις, μεταξύ αυτών και ο Παναγούλης. Οι βασανιστές συνέχισαν απτόητοι το ίδιο μοτίβο προκλήσεων, ακόμα και όταν βρέθηκαν απέναντι από τα θύματά τους. Ο Θεοφιλογιαννάκος συνέχισε τον αντικομμουνιστικό οχετό του, που θα ήταν γραφικά κωμικοτραγικός αν δεν έκρυβε τόσο αίμα μέσα του. Ολοκληρώνοντας μάλιστα την απολογία του, όπου ισχυρίστηκε πως οι κατηγορίες περί βασανιστηρίων ήταν ψέματα, ζήτησε να απολυμανθεί το Ευαγγέλιο γιατί «είχαν βάλει πάνω του τα χεριά τους οι κομμουνιστές». Το στρατοδικείο αθώωσε τελικά τους 14 από τους 36 κατηγορουμένους, επιβάλλοντας μικρές ποινές στους καταδικασθέντες.
Ο Θεόδωρος Θεοφιλογιαννάκος έφυγε από τον κόσμο στις 24 Σεπτεμβρίου 2015, χάνοντας τη μάχη με τον καρκίνο. Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πηγές, ενταφιάστηκε στο Συκάκι Λακωνίας… Δείτε όλα τα πρόσωπα που φιλοξενούνται στη στήλη «Πορτραίτα» του newsbeast.gr