Όχι ένας, όχι δύο, αλλά τρεις Παπαδόπουλοι μπλέχτηκαν στο μαύρο χρονικό της Χούντας των Συνταγματαρχών το 1967, κάνοντας τη δικτατορία τουλάχιστον οικογενειακή υπόθεση. Κι αν για τον πρωτεργάτη της «Εθνοσωτηρίου» Γεώργιο τα πράγματα είναι γνωστά και λιγότερο γνωστά για τον ταξίαρχο και αρχισυνωμότη Κωνσταντίνο, υπήρξε και ένας τρίτος αδελφός παντελώς άγνωστος. Ο Χαράλαμπος κράτησε μεν χαμηλότερο κοινωνικό προφίλ από τους άλλους δύο, όχι όμως και λιγότερη δράση. Το Πανελλήνιο τον έμαθε στις 16 Οκτωβρίου 1975, όταν άρχισε η δίκη των κατηγορουμένων για την αιματηρή καταστολή της εξέγερσης του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973 και μεταξύ των δραστών καθόταν και ο μικρότερος αδελφός του αρχιχουντικού, Χαράλαμπος. Εκεί, σε αίθουσα των Γυναικείων Φυλακών Κορυδαλλού, άκουσε για πρώτη φορά ο ελληνικός λαός τον άγνωστο Παπαδόπουλο να αρνείται τις κατηγορίες για την εμπλοκή του στη βίαιη καταστολή της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, όντας ένας από τους 33 στρατιωτικούς, αστυνομικούς και ανώτερους κρατικούς υπαλλήλους που κατηγορούνταν για 24 φόνους και σωρεία άλλων εγκλημάτων. Σύμφωνα με το βούλευμα, ο Χαράλαμπος Παπαδόπουλος, συνταξιούχος δημόσιος υπάλληλος και πρώην γενικός γραμματέας του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως, κατηγορούνταν για ηθική αυτουργία και συνέργεια σε εκτέλεση ανθρωποκτονιών εκ προθέσεως. Την ώρα (30 Δεκεμβρίου 1975) που ο αδελφός του Γεώργιος καταδικαζόταν εκ νέου (είχε ήδη καταδικαστεί σε ισόβια δεσμά) σε 25 χρόνια κάθειρξης για απλή συνέργεια σε ανθρωποκτονίες εκ προθέσεως και απόπειρες ανθρωποκτονιών, ο Χαράλαμπος έπεφτε στα μαλακά, καθώς βγήκε από τη δικαστική αίθουσα με το χαρτί της αθώωσης στο χέρι. Ο μεσαίος ηλικιακά Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος, αντισυνταγματάρχης κατά την αποφράδα 21η Απριλίου 1967 και υπουργός παρά τω πρωθυπουργώ τελικά στην προδοτική κυβέρνηση του αρχιπραξικοπηματία Γεωργίου, είχε ήδη καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας. Την ώρα βέβαια που ο θρυλικός νεποτισμός του Παπαδόπουλου είχε επιφυλάξει για τον Κωνσταντίνο θέσεις-κλειδιά στην κυβέρνησή του (από γενικός γραμματέας του Υπουργείου Προεδρίας της Κυβερνήσεως και περιφερειακός διοικητής Αττικής και Νήσων μέχρι υφυπουργός Προγραμματισμού και Κυβερνητικής Πολιτικής και υπουργός παρά τω πρωθυπουργώ τελικά!), ο μικρότερος Χαράλαμπος αποτελούσε ένα αίνιγμα. Το μόνο που ήταν γνωστό γι’ αυτόν ήταν πως οι χωροφύλακες τον αποκαλούσαν χαριτολογώντας «Μπον Φιλέ», μιας και μόνο αυτό έτρωγε στα πανάκριβα εστιατόρια των ξενοδοχείων που σύχναζε επί Επταετίας, αλλά και οι παροιμιώδεις και θρυλικά δαπανηρές νυχτερινές περιηγήσεις του στα καμπαρέ της Αθήνας. Ο βενιαμίν Παπαδόπουλος ήθελε προφανώς λιγότερες σκοτούρες στο κεφάλι του, γι’ αυτό και συγκατατέθηκε τελικά με την ταχύτατα αναρρίχησή του στην ιεραρχία του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης, όπου έφτασε μέσα σε χρόνο-ρεκόρ στη θέση του γενικού γραμματέα. Η υπόθεσή του ήταν άλλο ένα τρανταχτό παράδειγμα των διορισμών ημετέρων αλλά και της ασύστολης οικογενειοκρατίας των πραξικοπηματιών. Ο Παπαδόπουλος δεν ήταν εξάλλου ο μόνος που έβαλε από τα παράθυρα τους δικούς του στο φαυλοκρατικό κράτος που οραματίστηκε. Η ευνοιοκρατία και το ρουσφέτι επί Χούντας τέλος δεν είχαν: ο Μακαρέζος, για να αναφέρουμε μερικά μόνο δηλωτικά παραδείγματα, διόρισε τον κουνιάδο του, Αλέξανδρο Ματθαίου, υπουργό Γεωργίας, ο Λαδάς έκανε τον έναν του ξάδερφό στρατηγό (και διοικητή της ΑΣΔΕΝ) και τον άλλο γενικό γραμματέα του Υπουργείου Κοινωνικών Υπηρεσιών, ενώ ο γαμπρός του Παττακού, Ανδρέας Μεϊντάσης, έπαιρνε χαριστικά και μαζικά τα δημόσια έργα του Δήμου Αθηναίων… Ο Ιωαννίδης εξάλλου έσπευσε να αρπάξει την εξουσία από τον Παπαδόπουλο εν µέσω φηµών για αυξανόµενα κρούσµατα διαφθοράς µε πρωταγωνιστές τους απριλιανούς αξιωµατικούς και τους συγγενείς τους. Τοποθετώντας τους ανθρώπους του σε θέσεις-κλειδιά, ο Παπαδόπουλος λάμβανε ιδιαίτερη μέριμνα για να συνοδεύει τους δικούς του η αρετή της εντιµότητος και των χρηστών ηθών, αν και δεν τα κατάφερνε πάντα να συγκαλύψει τα σκάνδαλά τους…
Πρώτα χρόνια
Ο Χαράλαμπος Παπαδόπουλος γεννιέται στο Ελαιοχώρι Αχαΐας ως το τρίτο παιδί του δασκάλου Χρήστου Παπαδόπουλου και της συζύγου του Χρυσούλας, κόρης του μεγαλοκτηματία Αλκιβιάδη Παπαδόπουλου. Ο Γεώργιος γεννήθηκε το 1919 και ο Κωνσταντίνος το 1921, ενώ για τον Χαράλαμπο δεν αναφέρεται χρονολογία γέννησης. Ο μικρός μεγαλώνει μέσα στο πολιτικοποιημένο κλίμα της οικογένειας, μιας και ο πατέρας Χρήστος είναι ταγμένος οπαδός του Γεωργίου Παπανδρέου και υπάρχουν αναφορές που τον θέλουν ακόμα και τοπικό κομματάρχη του «Γέρου της Δημοκρατίας» στην ευρύτερη περιοχή. Η οικογένεια με τα έξι παιδιά (είχαν ακόμα δυο κόρες αλλά και έναν γιο από τον πρώτο γάμο της μητέρας) εγκαθίσταται κάποια στιγμή στην Πάτρα, όπου και μεγάλωσε ο Χαράλαμπος. Την ώρα βέβαια που οι δυο μεγαλύτεροι αδελφοί του ακολουθούν στρατιωτική καριέρα, εκείνος στρέφεται στον δημοσιοϋπαλληλικό κλάδο…
Η εμπλοκή του στο μεγάλο φαγοπότι της Χούντας
Ο συνωμότης Χαράλαμπος Παπαδόπουλος χάνεται στα πλοκάμια του κρατικού μηχανισμού και τον ξαναβρίσκουμε το 1967, πριν από το πραξικόπημα, ως κατώτερο υπάλληλο του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης. Στους φακέλους που αποχαρακτήρισε το βρετανικό Υπουργείο Εξωτερικών και αφορούν στις εξελίξεις στη χώρα μας κατά τη ζοφερή Επταετία συναντάμε και το όνομα του άγνωστου Παπαδόπουλου, που παρά τον μη φανερό του χαρακτήρα είχε ενεργό εμπλοκή στη χούντα του συνταγματάρχη αδελφού του. Στο υπόμνημα που στέλνει για τα τεκταινόμενα στην Ελλάδα στις 16 Φεβρουαρίου 1971 ο πρεσβευτής της Βρετανίας στην Αθήνα, σερ Μάικλ Στιούαρτ, αναφέρει τον μεσάζοντα του δικτάτορα και αδελφό του, Χαράλαμπο. Η αγγλική πρεσβεία πληροφορείται από κύκλους που συνδέονται με τους φιλοβασιλικούς αξιωματικούς ότι ο Χαράλαμπος Παπαδόπουλος ήταν σε επαφή με τους εν λόγω αξιωματικούς με στόχο την εξασφάλιση της υποστήριξής τους προς το πρόσωπο του δικτάτορα. Ως αντάλλαγμα για την εύνοια των φιλοβασιλικών αξιωματικών, ο Χαράλαμπος Παπαδόπουλος έταζε «οφίκια» στη δημόσια διοίκηση. Διαβάζουμε: «Σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, ο Χαράλαμπος Παπαδόπουλος υποσχόμενος τη μερική αποκατάσταση των υποστηρικτών του βασιλιά, προσπαθεί να εξασφαλίσει την υποστήριξη των στοιχείων αυτών μάλλον για το πρόσωπο του πρωθυπουργού παρά για την κυβέρνηση. Ειδικότερα σε έναν πρώην ταξίαρχο προσέφερε τη θέση του γενικού διευθυντή των τεχνικών υπηρεσιών της Διεύθυνσης του Λιμένος Πειραιώς. Οι φιλοβασιλικοί αξιωματικοί φαίνεται να έχουν περιέλθει σε αμηχανία και αποφάσισαν να στείλουν τη σύζυγο ενός εξ αυτών, ο οποίος είναι εξόριστος στο Θερμόν, ένα χωριό στην Τριχωνία, να συμβουλευθεί τον στρατηγό Περίδη. O τελευταίος είναι ένας από τους ηγέτες της ομάδας αυτής. Λέγεται ότι η κυρία αυτή μετέφερε επιστολή που συνέταξε ομάδα αξιωματικών στην Αθήνα μετά από αίτημα του Χαράλαμπου Παπαδόπουλου. Στην επιστολή αυτή οι αξιωματικοί της Αθήνας ζητούν να μάθουν τη γνώμη των εξόριστων για την προσφορά του πρωθυπουργού». Το όνομά του θα παίξει επίσης δυνατά στο σκάνδαλο με την προμήθεια των κρεάτων της Αργεντινής, όταν αμέσως μετά την ανατροπή του Παπαδόπουλου ο Ιωαννίδης απαιτεί να ανοίξει ο φάκελος για τις μίζες που εισέπραττε ο πραξικοπηματίας αξιωματικός Μιχαήλ Μπαλόπουλος. Στο κατηγορητήριο για τις κομπίνες µε τα κρέατα Αργεντινής αναφερόταν και ο Χαράλαµπος Παπαδόπουλος, ο οποίος από «Μπον Φιλέ» που τον χαρακτήριζαν ήδη οι αξιωματικοί της αστυνομίας θα γίνει τώρα γνωστός ως «Φιλετοφάγος»! Η υπόθεση Μπαλόπουλου ήταν μάλιστα το μόνο σκάνδαλο που εκκαθαρίστηκε δικαστικά επί Χούντας, μιας και αποκαλύφθηκε εξαρχής για λόγους προπαγανδιστικής νομιμοποίησης της ανατροπής του Παπαδόπουλου από τον Ιωαννίδη. Γνωστό στην εποχή του ως «υπόθεση των κρεάτων», το σκάνδαλο διαφθοράς έφερε ως βασικούς κατηγορουμένους τον πρώην υφυπουργό Εμπορίου Μιχαήλ Μπαλόπουλο και τον γενικό διευθυντή του υπουργείου του Ζαφείριο Παπαμιχαλόπουλο και αφορούσε σε ποικίλες λοβιτούρες, με κυριότερη τη «δωροληψία κατά συρροήν» από μεγαλεμπόρους για τη μονοπωλιακή εξασφάλιση αδειών εισαγωγής κρέατος. Το κατηγορητήριο μιλούσε επίσης για δόλιες ανατιμήσεις («καπέλα») σε βάρος των καταναλωτών αλλά και για την παράνομη απαγόρευση διάθεσης ντόπιων ζώων ώστε να μοσχοπουληθούν τα προβληματικά κρέατα της Αργεντινής που «μαύριζαν» και «δεν τα ήθελε ο κόσμος». Ο Μπαλόπουλος καταδικάστηκε τελικά σε 3,5 χρόνια φυλάκισης, ενώ δεν διώχθηκε χαρακτηριστικά για το άλλο μεγάλο του σκάνδαλο, το «μπαλόσημο» που εισέπραττε ως γραμματέας του ΕΟΤ (με το παρατσούκλι «Ο κύριος 10%»). Ο Χαράλαμπος απολάμβανε τη φαυλοκρατία της «Επαναστάσεως» του αδελφού του και ανέβαινε γοργά τα σκαλιά της ιεραρχίας του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης, υπηρετώντας επί Επταετίας ως γενικός γραμματέας του. Και επειδή έτρωγε καθημερινά σε πανάκριβα ξενοδοχεία με τους τόσους παρατρεχάμενούς του (τραπέζωνε από την προσωπική του φρουρά μέχρι και όποιον βρισκόταν στο διάβα του), οι αξιωματικοί της Χωροφυλακής του κόλλησαν αυτό το «Κύριος Μπον Φιλέ» που θα σφράγιζε την εμπλοκή του στην ένοχη «Εθνοσωτήριο». Το όνομά του θα το ξανασυναντήσουμε και στο μεγαλύτερο σκάνδαλο της Χούντας, το ανίερο φαγοπότι που στήθηκε γύρω από το «Τάμα», την υπόσχεση της Δ’ Εθνοσυνέλευσης του Άργους το 1829 για ανέγερση ενός μεγαλοπρεπούς Ναού του Σωτήρος που ανέλαβε να εκπληρώσει στις 14 Δεκεμβρίου 1968 η «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών» του Παπαδόπουλου στα Τουρκοβούνια, αν και φάνηκε αμέσως ότι το μεγάλο έργο θα μετατρεπόταν σε τσιμπούσι των ημετέρων. Το «Τάμα» που χτιζόταν επί χρόνια (αν και δεν χτιζόταν ουσιαστικά ποτέ) και είχαν φτιαχτεί γι’ αυτό γνωμοδοτικά συμβούλια, επιτροπές σοφών και ειδικά ταμεία έσκασε τον Ιανουάριο του 1974, όταν το Ειδικό Ταμείο δημοσίευσε τον απολογισμό του ανύπαρκτου έργου. Στον προϋπολογισμό του είχαν εισρεύσει 453,3 εκατομμύρια δραχμές, εκ των οποίων είχαν κάνει φτερά τα 406 εκατομμύρια! Πού πήγαν; Σε απαλλοτριώσεις, προπαρασκευαστικά έργα, μελέτες, αντιμελέτες, εργασίες, κόντρα εργασίες, αλλά και στους τρεις διαγωνισμούς για τα προσχέδια του «Τάματος»! Κι ενώ κανείς δεν μπορούσε να υπολογίσει την έκταση της διαφθοράς και πόσα από τα αρπακτικά του καθεστώτος είχαν φάει με χρυσά μαχαιροπίρουνα, το όνομα του Χαράλαμπου ήταν κι εδώ μπλεγμένο. Τα οικονομικά στοιχεία του «Τάματος» τα έβγαλε μάλιστα στη φορά και πάλι ο Ιωαννίδης, όταν ο Παπαδόπουλος είχε ήδη αποκαθηλωθεί εδώ και δυο μήνες και ο διάδοχός του στο τιμόνι της δικτατορίας θέλησε να δείξει τη φαυλοκρατία των προκατόχων του. Τον Χαράλαμπο τον συναντάμε επίσης να εκμεταλλεύεται την απλόχερη φιλοξενία του αδελφού του Γεώργιου στις τρεις βίλες του τελευταίου, αυτή στο Ψυχικό, την άλλη στην Πάρνηθα και την τρίτη που του «δάνεισε» ο Ωνάσης στο Λαγονήσι. Ο άγνωστος, αν και όχι ακίνδυνος, αδελφός του Παπαδόπουλου αναμείχθηκε και σε μια σειρά από ληστρικές συμβάσεις και μετά την τραγική Επταετία τα ίχνη του χάνονται ξανά. Η πρόσφατη ελληνική ιστορία δεν επιφύλαξε γι’ αυτόν καμιά σελίδα, ούτε μια τόση δα υποσημείωση, μιας και δεν ήταν παρά ο μικρός αδελφός του συνωμότη Παπαδόπουλου. Ο ταξίαρχος (πια) Κωνσταντίνος πέθανε στις φυλακές Κορυδαλλού τον Απρίλιο του 1999, ο αμετανόητος χουντικός Γεώργιος τον ακολούθησε στον άλλο κόσμο λίγους μήνες αργότερα, τον Ιούνιο του 1999, και ο Χαράλαμπος έφυγε από τη ζωή ως το…«Μπον Φιλέ» της Χούντας των Συνταγματαρχών… Δείτε όλα τα πρόσωπα που φιλοξενούνται στη στήλη «Πορτραίτα» του newsbeast.gr