«Όταν κατέβηκα στα καταφύγια του Κιέβου» είναι ο τίτλος άρθρου του υπουργού Εξωτερικών, Νίκου Δένδια, στην «Καθημερινή της Κυριακής. «Το βομβαρδισμένο Κίεβο είναι, τρόπον τινά, η ιδανική τοποθεσία για να εξηγήσουμε στην παγκόσμια κοινότητα τι αντιμετωπίζουμε εμείς οι Έλληνες», τονίζει, μεταξύ άλλων, ο υπουργός Εξωτερικών.
Αναφερόμενος στην τουρκική προκλητικότητα, ο κ. Δένδιας αναφέρει πως η τουρκική πλευρά έχει υιοθετήσει πλήρως τις ρωσικές μεθόδους. Το επισημαίνει ξεκάθαρα: «Προσέξτε, αν δεν θέλετε να γίνετε Ουκρανία». Απέναντι στην πρωτοφανή πρόκληση που αντιμετωπίζουμε απαντάμε.
Ακολουθεί απόσπασμα από το άρθρο του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια στην «Καθημερινή» της Κυριακής:
«Το βομβαρδισμένο Κίεβο είναι, τρόπον τινά, η ιδανική τοποθεσία για να εξηγήσουμε στην παγκόσμια κοινότητα τι αντιμετωπίζουμε εμείς οι Έλληνες. Στις επαφές μου, τόσο με τον ομόλογό μου όσο και με τον πρόεδρο Ζελένσκι, συνειδητοποίησα ακόμη περισσότερο το στοιχείο των κοινών προκλήσεων. Οι δύο χώρες έχουν μεγάλους και επιθετικούς γείτονες στα ανατολικά τους. Γείτονες που υποστηρίζουν ότι τα εδάφη μας κακώς αποσπάστηκαν από αυτοκρατορίες του παρελθόντος, την ρωσική, την οθωμανική. Για τους ανατολικούς γείτονες της Ελλάδας και της Ουκρανίας τα σύνορα δεν υφίστανται. Είναι τεχνητά. Αμφισβητούνται ευθέως. Τόσο η Ελλάδα όσο και η Ουκρανία δήθεν κατέχουμε «ξένα εδάφη». Την Κριμαία, το Ντονμπάς, τα νησιά του Αιγαίου. Στην καλύτερη περίπτωση, οι χώρες μας πρέπει να ασκούν μειωμένη κυριαρχία στα εδάφη, μέσω της αποστρατιωτικοποίησής τους. Οι χώρες μας, σύμφωνα με το αναθεωρητικό αφήγημα, καταπατούν τα δικαιώματα των «εθνικών» μειονοτήτων.
Οι απειλές για εισβολή, που στην περίπτωση της Ουκρανίας έπαψαν να είναι απειλές, διαδέχονται την άσκηση υβριδικού πολέμου. Με όλα τα μέσα, όπως η εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού, η διακοπή των ενεργειακών ροών. Ο πόλεμος προπαγάνδας και οι προσωπικές επιθέσεις εναντίον της ηγεσίας των χωρών μας αποτελεί μέρος του υβριδικού πολέμου.
Η τουρκική πλευρά έχει υιοθετήσει πλήρως τις ρωσικές μεθόδους. Το επισημαίνει ξεκάθαρα: «Προσέξτε, αν δεν θέλετε να γίνετε Ουκρανία». Απέναντι στην πρωτοφανή πρόκληση που αντιμετωπίζουμε απαντάμε. Διεθνοποιώντας την τουρκική επιθετικότητα σε συμμάχους και εταίρους. Χτίζοντας τις συμμαχίες μας. Με τους Ευρωπαίους εταίρους, τις ΗΠΑ, τις χώρες της ευρύτερης γειτονιάς μας, καθώς και με ανερχόμενες δυνάμεις που ασπάζονται τις ίδιες αξίες, όπως η Ινδία και η Ιαπωνία. Σεβόμενοι πάντα τις θεμελιώδεις αρχές του Διεθνούς Δικαίου και του ευρωπαϊκού κεκτημένου. Άλλη, όμως, είναι η βαρύτητα του λόγου μας όταν προβάλλουμε τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε, στην Αθήνα, στις Βρυξέλλες, στην Ουάσιγκτον. Και άλλη όταν τις εκφράζουμε από το καταφύγιο στο Κίεβο.
Από το Κίεβο μεταφέραμε ένα μήνυμα που είναι δύσκολο να αγνοηθεί. Για αυτό εξοργίσθηκε η Τουρκία. Το μήνυμα είναι απλό. Οι πρακτικές εναντίον της Ουκρανίας, εάν δεν τεθεί φραγμός, βρίσκουν και άλλους μιμητές. Η πιο συγκινητική στιγμή της επίσκεψής μου ήταν όταν ο Ουκρανός ομόλογός μου επανέλαβε μπροστά στις κάμερες το σύνθημα της Ελληνικής Επανάστασης «ελευθερία ή θάνατος». Η επίσκεψη αυτή εκπλήρωσε τους στόχους της. Η ουκρανική πλευρά εξέφρασε την ευγνωμοσύνη της για την παρουσία μας στο Κίεβο. Και δεν είναι τυχαίο, ότι ομόλογοί μου, όπως της Λιθουανίας και της Γερμανίας, που συνάντησα πρόσφατα, έδειξαν ιδιαίτερη κατανόηση και στήριξη για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα μας».
