Με το ιδιότυπο και σύντομο μορατόριουμ ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία κατά την Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στην Μαδρίτη να ξεμακραίνει και με τον Ερντογάν να επανέρχεται δριμύτερος επιχειρώντας μάλιστα κάτι το αδιανόητο όπως πολιτική παρέμβαση στα εσωτερικά της Ελλάδας, το πολιτικό σκηνικό δείχνει πόσο ρευστό είναι και θυμίζει στους πρωταγωνιστές του ότι τίποτα δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένο.
Το επικρατέστερο σενάριο μέχρι σήμερα ήταν ότι μέσω ενός ήρεμου καλοκαιριού θα οδεύαμε σε εκλογές το φθινόπωρο, έτσι ώστε η χώρα να μην ζήσει μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδο, ειδικά σε ένα οικονομικά ασταθές περιβάλλον. Πόσο ήρεμο όμως μπορεί να είναι το καλοκαίρι όταν για παράδειγμα ο Τούρκος Πρόεδρος εξαπολύει επιθέσεις εναντίον της Ελλάδας ακόμα και τρεις φορές την ημέρα; Και αυτή η προκλητική ρητορική νομοτελειακά δεν θα έχει τέλος καθώς ο Ερντογάν θέλοντας να ανεβάσει τα ποσοστά του στο εσωτερικό ενόψει των δικών του εκλογών δεν ορρωδεί προ ουδενός.
Τα περιθώρια λοιπόν στενεύουν όπως και οι επιλογές για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Οι δρόμοι προς τις κάλπες είναι δύο και ο ένας εξ’ αυτών έχει πολλές παραμέτρους.
Η οδός που θα επιθυμούσε ο πρωθυπουργός θα ήταν να εξαντλήσει την 4ετία. Το έχει πει άλλωστε και ο ίδιος πολλές φορές ότι η ολοκλήρωση της συνταγματικής θητείας θα έπρεπε να είναι αυτονόητη, όπως σε άλλες δημοκρατικές χώρες, έτσι ώστε να μπορέσει να τηρήσει στο μέγιστο δυνατό τις προγραμματικές του δεσμεύσεις. Ο δρόμος αυτός όμως δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα γιατί στην πορεία μέχρι την Άνοιξη του 2023 θα μεσολαβήσει και ένα δύσκολος χειμώνας, ο οποίος λόγω της ενεργειακής κρίσης ή και ενός σφοδρού κύματος της πανδημίας του κορονοϊού θα προκαλέσει αναπόφευκτα φθορά στην κυβέρνηση.
Εκτός όμως από το θέμα της συνέπειας υπάρχει και άλλος ένας λόγος για τον οποίο δεν θα πήγαινε ποτέ σε μια πρόωρη εκλογική αναμέτρηση ο Κυριάκος Μητσοτάκης: ένα θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο. Κυβερνητικοί κύκλοι τονίζουν μετ’ επιτάσεως ότι σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο δεν θα μπορούσε να ανταπεξέλθει σε καμία περίπτωση μια υπηρεσιακή κυβέρνηση. Δεν θα μπορούσε να λάβει κρίσιμες αποφάσεις για θέματα υψίστου ενδιαφέροντος και σημασίας όπως είναι τα εθνικά.
Ο άλλος δρόμος προς τις κάλπες είναι γεμάτος προϋποθέσεις, ειδικά για τον χρόνο που θα επιλεγεί για την διεξαγωγή των εκλογών.
Για να οριστεί ημερομηνία θα πρέπει κατ’ αρχήν να έχει κυλήσει ομαλά ο Ιούλιος, ειδικά όσον αφορά στο μέτωπο των πυρκαγιών. Και ακόμα και αν όλα πάνε κατ’ ευχήν και ο κρατικός μηχανισμός ανταποκριθεί στις όποιες προκλήσεις εμφανιστούν στα δάση μας, το κυβερνητικό επιτελείο με ένα βασικό εργαλείο που έχει κάθε πολιτικός και κομματικός οργανισμός στα χέρια του, τις δημοσκοπήσεις, θα πρέπει να «μετρήσει» πόσο θα έχουν αποδώσει τα μέτρα στήριξης των πολιτών κατά της ακρίβειας τα οποία θα ξεδιπλωθούν τον δεύτερο μήνα του καλοκαιριού.
Και για τους δυο αυτούς δρόμους θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψιν και ακόμα μια παράμετρος: οι κάλπες αυτές δεν θα εκλέξουν κυβέρνηση μια και έξω. Λόγω της απλής αναλογικής η χώρα θα οδηγηθεί σε δεύτερες εκλογές και το ακραίο σενάριο σε περίπτωση μη σχηματισμού κυβέρνησης, σε τρίτες. Μια τέτοια εξέλιξη με τους μισούς από το παραπάνω παράγοντες να ισχύουν θα οδηγούσε την χώρα σε μια περίοδο παρατεταμένης αστάθειας η οποία θα την γυρίσει πολλά χρόνια πίσω.
Όπως και να έχει όλο το πολιτικό προσωπικό βρίσκεται πλέον σε εκλογική ετοιμότητα ανεξάρτητα από το πότε θα στηθούν οι κάλπες. Ακόμα και στην κυβέρνηση, βουλευτές μαζί με υπουργούς σαρώνουν την χώρα για να προβάλλουν το κυβερνητικό έργο το οποίο έμεινε στην αφάνεια και ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχει πει ότι δεν προβλήθηκε σωστά με αποτέλεσμα αυτό να κοστίζει δημοσκοπικά στη ΝΔ.
Τέλος, με την Βουλή να μην έχει φέτος θερινά τμήματα και με κομβικά νομοσχέδια να εισάγονται προς ψήφιση μέσα στο καλοκαίρι, ένα είναι βέβαιο, ότι βουλευτές, υπουργοί και κομματικά στελέχη θα κάνουν από λίγες έως ελάχιστες διακοπές και αυτό το «ιδιαίτερο» καλοκαίρι.