Η αλήθεια είναι πως εάν ρωτούσες μέχρι και πριν από λίγους μήνες «ποιος είναι ο Νίκος Ανδρουλάκης», ελάχιστοι θα σου έδιναν κατατοπιστική απάντηση, καθώς άλλοι τον μπέρδευαν με τον συνεπώνυμό του Μίμη Ανδρουλάκη και άλλοι θεωρούσαν πως είναι βουλευτής και όχι εκπρόσωπος του ΚΙΝΑΛ στην Ευρωβουλή.
Ωστόσο το ευρύ κοινό άρχισε να τον μαθαίνει σταδιακά όταν προκηρύχθηκαν οι εσωκομματικές εκλογές για την ανάδειξη νέας ηγεσίας και ιδίως μετά τον θάνατο της προέδρου του κόμματος της ελάσσονος αντιπολίτευσης Φώφης Γεννηματά, καθώς κατόρθωσε έναν πολιτικό άθλο. Μέσα σε λίγες εβδομάδες «όργωσε» ένα σημαντικό μέρος της επικράτειας, και ιδίως περιφέρειες που το ΠΑΣΟΚ παλαιότερα έπαιρνε σημαντικά ποσοστά όπως η Κρήτη, η Θεσσαλία και η Αχαΐα, πραγματοποιώντας περιοδείες και συνομιλώντας με τον κόσμο, ενώ παράλληλα μπόρεσε να ξεπεράσει σε αποδοχή μεγάλα ονόματα του χώρου όπως είναι ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, ο πολύπειρος κοινοβουλευτικός Ανδρέας Λοβέρδος και ο επί χρόνια υπουργός του Κινήματος, Χάρης Καστανίδης. Ποιος είναι τελικά ο Νίκος Ανδρουλάκης;
Πρόεδρος ετών 42
Είναι μόλις 42 ετών καθώς γεννήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου του 1979 στο Ηράκλειο της Κρήτης. Η καταγωγή του είναι από το Χουμέρι, ένα πολύ μικρό χωριό της κοινότητας Αρκαλοχωρίου του δήμου Μινώα Πεδιάδος, με πληθυσμό μόλις 92 κατοίκους. Ο πατέρας του Μαρίνος, υπήρξε θερμός υποστηρικτής του Κώστα Σημίτη.
Σπούδασε πολιτικός μηχανικός στην Πολυτεχνική Σχολή του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης και έχει μεταπτυχιακό στο πρόγραμμα «Νέα υλικά και περιβάλλον» του ίδιου εκπαιδευτικού ιδρύματος. Επιπλέον, είναι υποψήφιος διδάκτωρ της Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έχει εργαστεί ως πολιτικός μηχανικός και στον τουριστικό τομέα, ενώ έχει διδάξει ως καθηγητής στην Ανώτατη Σχολή Παιδαγωγικής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης.
Σπόντες κατά του Γιώργου Παπανδρέου από το μακρινό 2008
Μπορεί να έγινε μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου Νεολαίας του ΠΑΣΟΚ το 2001 σε ηλικία 22 ετών, ωστόσο το όνομά του απασχόλησε για πρώτη φορά τα στελέχη του κινήματος στον Μάρτιο του 2008. Ο 29χρονος βραχύσωμος νέος με το παλαιομοδίτικο μούσι, έκανε την έκπληξη στο 8ο Συνέδριο και εκλέχθηκε στη δεύτερη θέση του Εθνικού Συμβουλίου, αμέσως μετά την αείμνηστη Φώφη Γεννηματά. Τότε, είχε αναρωτηθεί επισήμως: «Μπορεί να έχουμε 100 Τσίπρες στο ΠΑΣΟΚ, όπως είπε ο Μίμης Ανδρουλάκης, έχουμε όμως έναν Αλαβάνο;», φράση που αποτελούσε έμμεση αιχμή προς τον τότε πρόεδρο Γιώργο Παπανδρέου, υπονοώντας ότι δεν δίνει στους νέους χώρο. Τα λεγόμενά του έκαναν αίσθηση αλλά όχι για όσους τον γνώριζαν, καθώς ήταν δηλωμένος Βενιζελικός.
Πέντε χρόνια αργότερα, στις 14 Μαρτίου 2013, θα εκλεγόταν από το Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ, γραμματέας της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής, λαμβάνοντας 109 ψήφους σε σύνολο 168 ψήφων. Ακριβώς έναν χρόνο αργότερα, Μάρτιο του 2014, ανακοινώθηκε η υποψηφιότητά του για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με την Ελιά – Δημοκρατική Παράταξη. Εξελέγη δεύτερος με 113.719 σταυρούς προτίμησης και έκτοτε, συμμετέχει στην ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών (S&D) στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Η πορεία στο Ευρωκοινοβούλιο
Κατά την πρώτη του θητεία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, συμμετείχε στις επιτροπές Εξωτερικών Υποθέσεων και στην Αντιπροσωπεία για τις σχέσεις με τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας. Παράλληλα, διετέλεσε αναπληρωτής στις επιτροπές Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων, Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Ασφάλειας και Άμυνας και στην Αντιπροσωπεία στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση ΕΕ – Λατινικής Αμερικής.
Τον Ιανουάριο του 2016, μετά από πρόταση της Σοσιαλιστικής Ομάδας, επιλέχθηκε να συμμετάσχει στην Εξεταστική Επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά τις μετρήσεις εκπομπών στην αυτοκινητοβιομηχανία ως πλήρες μέλος (Σκάνδαλο Volkswagen). Κατά τη διάρκεια της πρώτης του θητείας ήταν εισηγητής για την αναβάθμιση του Μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας, γνωστού ως rescEU, εκ μέρους των Σοσιαλιστών. Επιπλέον ορίστηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εισηγητής για τον φάκελο ενόψει των διαπραγματεύσεων για τη νέα προγραμματική περίοδο.
Τον Μάιο του 2019, επανεξελέγη Ευρωβουλευτής με το Κίνημα Αλλαγής πρώτος αυτή τη φορά, λαμβάνοντας 180.822 ψήφους. Στη νέα του θητεία ανέλαβε Αντιπρόεδρος στις επιτροπές Ασφάλειας και Άμυνας, καθώς και στην Αντιπροσωπεία στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση Ε.Ε. – Λατινικής Αμερικής. Παράλληλα συμμετείχε ως βασικό μέλος στην Επιτροπή Διεθνούς Εμπορίου και στην Αντιπροσωπεία στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση Ίσης Εκπροσώπησης ΑΚΕ-ΕΕ, ενώ ως αναπληρωτής συμμετέχει στις επιτροπές Εξωτερικών Υποθέσεων, Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων, Επιτροπή Αλιείας και στην Αντιπροσωπεία για τις σχέσεις με την Κοινή Αγορά του Νότου (Mercosur).
Τον Νοέμβριο του 2017, έθεσε υποψηφιότητα για τον ενιαίο φορέα της Δημοκρατικής Παράταξης στις εκλογές ηγεσίας κεντροαριστεράς του 2017, όπου οι πολίτες που συμμετείχαν στον 1ο και τον 2ο γύρο, του έδωσαν 51.736 (2η θέση) και 66.483 ψήφους (2η θέση) αντίστοιχα.
Ο αγαπημένος του μοναχογιός και ο χωρισμός
Στην προσωπική του ζωή προτιμά να κρατά χαμηλούς τόνους, ωστόσο είναι γνωστή σε όσους συναναστρέφονται μαζί του, η αγάπη που έχει προς τον μοναχογιό του Μαρίνο, ο οποίος έχει πάρει το όνομα του παππού του.
Με τη μητέρα του πολυαγαπημένου του γιου του, την Ελένη Ψαρρού, υπήρξαν συμφοιτητές στο Πανεπιστήμιο. Εκείνη ήταν λίγο μικρότερη σε ηλικία και ασχολούνταν με τις τουριστικές επιχειρήσεις. Οι δυο τους είχαν υπογράψει σύμφωνο συμβίωσης, ωστόσο λίγο αργότερα επέλεξαν να τραβήξουν χωριστούς δρόμους στη ζωή.
