Έργα και ημέρες του Προκόπη Παυλόπουλου

Έκπληξη και πολλές αντιδράσεις προκάλεσε η ανακοίνωση του ονόματος του Προκόπη Παυλόπουλου ως επιλογή του πρωθυπουργού για την θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Ο Προκόπης Παυλόπουλος μπορεί να είναι ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όμως τα απόνερα στο ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ δεν περνούν απαρατήρητα.

Τη διαφωνία τους εξέφρασαν ανοιχτά και δημόσια τέσσερις βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ για την πρόταση του κόμματός τους στο πρόσωπο του Προκόπη Παυλόπουλου για το ύπατο πολιτειακό αξίωμα.

Ο Κώστας Λαπαβίτσας, ο Δημήτρης Κοδέλας, η Ιωάννα Γαϊτάνη (η οποία δεν ψήφισε την επιλογή Τσίπρα) και η Ελένη Σωτηρίου, με ανακοινώσεις τους, εμφανίστηκαν αντίθετοι στην επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ για τον κ. Παυλόπουλο.

Οι βουλευτές εκτίμησαν ότι δεν εκφράζει την υπόθεση της σωτηρίας του λαού και της χώρας, αλλά και το μήνυμα των εκλογών για καταδίκη και απόρριψη του παλιού πολιτικού προσωπικού.

Ανάλογη ήταν και η αντίδραση του Κυριάκου Μητσοτάκη από τη ΝΔ, ο οποίος δεν ψήφισε τον Προκόπη Παυλόπουλο γιατί εκτιμά ότι δεν αντιστάθηκε στις «σειρήνες» του πελατειακού κράτους, χειρίστηκε με ανεπάρκεια μια από τις μεγαλύτερες κρίσεις της σύγχρονης ιστορίας μας, το Δεκέμβριο του 2008 κ δεν εκφράζει τη θέση της Ελλάδας στην ενωμένη Ευρώπη

Πολλά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, όπως ο κ. Κακλαμάνης και ο κ. Αντώναρος επιδοκίμασαν την επιλογή και ευχήθηκαν καλή επιτυχία στο νέο έργο, ενώ άλλοι άσκησαν σκληρή κριτική όπως ο κ. Παπανδρέου που χαρακτήρισε τον κ. Παυλόπουλο «εκπρόσωπο των πελατειακών αντιλήψεων και κατ’ εξοχήν εκπρόσωπο μιας κυβέρνησης, που ευθύνεται για τον διπλασιασμό του χρέους». Την ίδια ώρα το κλίμα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, σημείωνε μια έντονη αντίδραση κι ένα επακόλουθο τρολάρισμα ακόμα μάλιστα κι από τους όψιμους υποστηρικτές του ΣΥΡΙΖΑ.

Το βιογραφικό του Παυλόπουλου ήδη από τα πρώτα λεπτά της ανακοίνωσης αναρτήθηκε σε ιστοσελίδες και εκφωνήθηκε σε δελτία ειδήσεων, ενώ δεν έλλειψαν και αποσπασματικά δημοσιεύματα που θύμισαν μερικές πρόσφατες στιγμές του πολιτικού του βίου. Ποια είναι όμως τα βασικότερα πολιτικά «ενσταντέ» που χαρακτήρισαν την μέχρι τώρα κοινοβουλευτική πορεία του πρώην υπουργού της Νέας Δημοκρατίας;

Πλήθος αναρτήσεων μετά την προχθεσινή ανακοίνωση χρησιμοποίησαν την φράση «έμεινε Παυλόπουλος» κάνοντας εμμέσως πλην σαφώς νύξη στο σχετικά πρόσφατο περιστατικό «ξυλοδαρμού» της κ. Κανέλλη από τον κ. Κασιδιάρη, σε πάνελ πρωινής ενημερωτικής εκπομπής, παρουσία του κυρίου Παυλόπουλου ο οποίος τότε κατηγορήθηκε από πολλούς πως «έλαμψε για της απουσίας του».

Σε συνέντευξή του που ακολούθησε του περιστατικού ο ίδιος δήλωνε «Δεν ήμουν μόνο εγώ ακίνητος. Και η κ. Δούρου δίπλα μου έμεινε ακίνητη και διάφοροι άλλοι. Ήταν στον “αέρα” όλη αυτή η ιστορία. Εάν κανείς επιχειρούσε εκείνη τη στιγμή να αντιπαρατεθεί με τον συγκεκριμένο κύριο, το «κύριος» καθ’ υπερβολή, τότε θα μεταβαλλόταν ολόκληρο το στούντιο σε μια πάλη και θα επιβάρυνε πιο πολύ το πολιτικό κλίμα… Θα ρίχναμε νερό στο μύλο του κ. Κασιδιάρη… Το τονίζω: διήρκεσε ελάχιστα δευτερόλεπτα και εάν υπήρχε άλλη αντίδραση θα γινόταν αυτό που η Χρυσή Αυγή επεδίωκε».

Δεδομένου βέβαια πως ο κ. Παυλόπουλος μπήκε επίσημα στον στίβο της πολιτικής σκηνής ήδη από το 1996, όταν εξελέγη βουλευτής Επικρατείας με την Νέα Δημοκρατία, το κοινοβουλευτικό του έργο δεν περιορίζεται στο εν λόγω περιστατικό. Από το 1990 υπήρξε νομικός σύμβουλος του Προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή ενώ τον Σεπτέμβριο του 1995 ανέλαβε πολιτικός σύμβουλος του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, Μιλτιάδη Εβερτ. Ένα από τα πρώτα «έργα» του ήταν η συμβολή του, μαζί με τον γενικό γραμματέα κ. Αργ. Καρρά, στην κωδικοποίηση της εθνικής νομοθεσίας και τον γενικό συντονισμό της αναθεώρησης του Συντάγματος. Από εκεί και έπειτα υπήρξαν διάφορες κατά τις οποίες  το όνομά του ήρθε στο προσκήνιο της πολιτικής σκηνής.

Βασικός Μέτοχος

Ήταν τον Δεκέμβριο του 2004 όταν παρουσιάστηκαν στην δημοσιότητα οι βασικές διατάξεις του νόμου για τον βασικό μέτοχο, από τον κ. Προκόπη Παυλόπουλο και τους συναρμόδιους τότε υπουργούς κ. Α. Παπαληγούρα και κ. Θ. Ρουσόπουλος. Ο τότε υπουργός εσωτερικών κ. Παυλόπουλος, τόνιζε ότι «στον προηγούμενο νόμο υπήρχαν κενά που επέτρεπαν να υπάρχει ώσμωση μεταξύ ΜΜΕ και εταιρειών που έπαιρναν δημόσιες συμβάσεις και πως με το νέο νόμο έπαιρναν σάρκα και οστά οι επιταγές του Συντάγματος». Ο νέος αυστηρότερος εκτελεστικός νόμος για τον «βασικό μέτοχο» περιόριζε από το 5% στο 1% το όριο της βασικής συμμετοχής κάποιου στο ιδιοκτησιακό καθεστώς των ΜΜΕ, απαγόρευε ρητά τη συμμετοχή «παρένθετων» προσώπων και συγγενών τρίτου βαθμού στο μετοχολόγιο καθώς και την αγορά μετοχών από off shore εταιρείες. Λίγο αργότερα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απειλεί την Ελλάδα με παραπομπή στο Ευρωδικαστήριο (ΔΕΚ) θεωρώντας ότι ο νέος νόμος πλήττει τον ανταγωνισμό στις δημόσιες συμβάσεις, προβάλλοντας ισχυρές ενστάσεις τόσο για την ονομαστικοποίηση των μετοχών όσο και για τα «αμάχητα ασυμβίβαστα».

Από τον Μάιο του 2005 ο νόμος αναστέλλεται προσωρινά, και συζητείται ως λύση ακόμα και η κατάργησή του, προκειμένου να μη «χρεωθεί» η χώρα με τα προβλεπόμενα πρόστιμα. Εν όψει δε της αναθεώρησης του Συντάγματος, προτείνεται η απάλειψη των σχετικών εδαφίων που θεωρούνται η ρίζα του κακού. Το Δεκέμβριο του 2006 η ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας στέλνει προδικαστικό ερώτημα στο Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων για τη συμβατότητα του νόμου με το κοινοτικό δίκαιο. Τα 2014, σχεδόν δέκα χρόνια μετά την τότε σφοδρή σύγκρουση με τον δημοσιογραφικό χώρο και το αδιέξοδο με τον «βασικό μέτοχο», στη δεύτερη συνεδρίαση της επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας για τη συνταγματική αναθεώρηση υπό τον πρώην υπουργό Προκόπη Παυλόπουλο, η πρόταση για τον βασικό μέτοχο επαναφέρεται στην δημοσιότητα, με λυμένες όπως υποστήριζε ο κ. Παυλόπουλος τις ερμηνευτικές διαφορές και αφού η απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δικαίωσε στο μεγαλύτερο μέρος της, τον νόμο της κυβέρνησης Καραμανλή για τον «βασικό μέτοχο».

«Γαλάζια Συνέντευξη»

Έντονη ήταν η κριτική από την αριστερά και την κεντροαριστερά όταν κυκλοφόρησαν δημοσιεύματα που έκαναν λόγο για «865.000 προσλήψεις γαλάζιων παιδιών με βούλα Παυλόπουλου», ενώ στελέχη του δημοσίου απέδιδαν σε μεγάλο βαθμό τις απαιτήσεις της τρόικας για απολύσεις και περιορισμό υπηρεσιών και προσωπικού σε αυτές. Όπως χαρακτηριστικά ανέφεραν τότε δημοσιεύματα «Κατά το διάστημα 2004-2009 με την υπογραφή του τότε υπουργού Δημόσιας Διοίκησης Προκόπη Παυλόπουλου, εγκρίθηκαν 865.000 προσλήψεις δημοσίων υπαλλήλων, χωρίς να περάσουν από τις αντικειμενικές διαδικασίες του ΑΣΕΠ, δίνοντας προφορική συνέντευξη», η οποία έμεινε γνωστή ως γαλάζια. Χαρακτηριστικά ανέφεραν πως έξι στις δέκα προσλήψεις πραγματοποιούνταν με διαδικασίες οι οποίες δεν υπάγονταν στον έλεγχο της ανεξάρτητης Αρχής ενώ μόνο δύο στις δέκα προσλήψεις αφορούσαν μόνιμο προσωπικό, για το οποίο οι φορείς ήταν υποχρεωμένοι να τηρούν διαφανείς διαδικασίες. Ωστόσο, και σε αυτή την περίπτωση καθιερώθηκε η προφορική συνέντευξη.

C4I

Το όνομα του κυρίου Παυλόπουλου είχε αναφερθεί προκαλώντας μάλιστα διαφωνία μεταξύ εισαγγελικών αρχών, στην υπογραφή επιζήμιων για το ελληνικό δημόσιο συμβάσεων των C4Ι με τις εταιρείες SAIG και Siemens. Ο  αντιεισαγγελέας Εφετών της υπόθεσης, κ. Στυλιανός Κωσταρέλλος, διαφωνώντας με την αρχειοθέτηση της υπόθεσης, έγραφε στην έκθεσή του για τα γεγονότα, αίροντας μάλιστα την διαφωνία μεταξύ της ανακρίτριας Μαρίας Νικολακέα και εισαγγελέα: «Η από 29-3-2007 τροποποίηση 5 και από 29-10-2008 τροποποίηση 7 της σύμβασης 020 Α/03 που υπογράφηκαν αντίστοιχα από τους τότε υπουργούς Δημόσιας Τάξης Βύρωνα Πολύδωρα και Εσωτερικών Προκόπη Παυλόπουλο και της εταιρείας SAIC ήταν επιζήμιες για το Ελληνικό Δημόσιο για τους λόγους που προαναφέραμε… Αλλά και ο τότε αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών Χρήστος Μαρκογιαννάκης… αγνοώντας παντελώς τις εκθέσεις των τεχνικών προέβη και αυτός σε ζημιώδη διαχειριστική πράξη για το Ελληνικό Δημόσιο από την οποία επήλθε ελάττωση της δημόσιας περιουσίας…Ανεξάρτητα της συνδρομής ή μη του υποκειμενικού στοιχείου στα πρόσωπα των ανωτέρω υπουργών, το οποίο δεν μπορεί να εξεταστεί επαρκώς από την ανακριτική διαδικασία (σ.σ.: λόγω του άρθρου 86) προκύπτουν επαρκείς ενδείξεις ότι τελέστηκε κατά αντικειμενικά στοιχεία η πράξη της κακουργηματικής απιστίας περί την υπηρεσία του άρθρου 256 Π. Κ. σε συνδυασμό με το άρθρο 1 παρ. 1 του νόμου 1608/50». Ο κ. Παυλόπουλος την περίοδο εξέτασης του σκανδάλου τοποθετούνταν με μακροσκελής δηλώσεις στις οποιες αντέκρουε τα όσα αναφέρονταν εναντίον του, στέλνοντας μάλιστα επιστολή στον τότε πρόεδρο της Βουλής, Φ. Πετσάλνικο. Παρόλα αυτά η ετυμυγορία κατέληγε πως η ευθύνη που βάραινε τον τότε υπουργό ήταν πως «δεν διαχειρίστηκε με την πρέπουσα προσοχή την δημόσια περιουσία, η οποία του ήταν διεπιστευμένη με την ιδιότητά του ως Υπουργού» όμως όπως κατέληγε ο κ. Κωσταρέλλος για τα αδικήματα υπάρχει θέμα παραγραφής (αποσβεστική προθεσμία) και επομένως δεν μπορούν να ελεγχθούν ποινικά για παράβαση καθήκοντος.

Bonus 50 εδρών

Εν έτει 2008 ο κ. Παυλόπουλος ήταν εκείνος που έδωσε την σημερινή μορφή στο εκλογικό μας σύστημα (με αύξηση του bonus από 40 σε 50 έδρες) με τον ν. 3636/2008. O νέος εκλογικός νόμος καθιέρωνε ένα μεικτό αναλογικό-πλειοψηφικό σύστημα. Tο αναλογικό του στοιχείο συνίσταται στην κατανομή με βάση τη μέθοδο της απλής αναλογικής 250 εδρών σε όλα τα κόμματα που υπερβαίνουν το κατώφλι του 3% σε εθνικό επίπεδο ενώ το πλειοψηφικό του στοιχείο συνίσταται στην παραχώρηση των 50 υπόλοιπων εδρών στο πρώτο κόμμα ανεξάρτητα από το ποσοστό του.

Υπόθεση Γρηγορόπουλου

Βέβαια από πολλούς εκφράζεται και η άποψη πως ο κ. Παυλόπουλος, ο καθηγητής Δικαίου με το πλούσιο νομοθετικό έργο στην διάρκεια της πολιτικής του καριέρας, βρισκόταν στη λάθος θέση τη λάθος στιγμή. Διατελούσε υπουργός εσωτερικών κατά τις δολοφονικές πυρκαγιές το καλοκαίρι του 2007 όπου κατηγορήθηκε από μερικούς για κατάρρευση των υπηρεσιών του υπουργείου εσωτερικών ενώ υπήρξε και υπουργός εσωτερικών κατά την δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου τον Δεκέμβριο του 2008. Μάλιστα μετά από τις τότε δηλώσεις του, που ξεκαθάριζαν πως «πρόκειται για μία δολοφονική πράξη», είχε υποβάλει, μαζί με τον υφυπουργό, την παραίτησή του για το περιστατικό για λόγους ευθιξίας. Ωστόσο, οι παραιτήσεις δεν έγιναν αποδεκτές από τον τότε πρωθυπουργό, Κώστα Καραμανλή και πολλοί έκτοτε του αναγνωρίζουν την ψυχραιμία που υπέδειξε ώστε να μην εκτραχυνθεί περαιτέρω η κατάσταση με αυξημένο βαθμό αστυνομικής παρέμβασης.

Άδωνις vs Παυλόπουλου

Αξιοσημείωτο στην πολιτική του καριέρα είναι και ένα ακόμα περιστατικό το οποίο βέβαια δεν βαραίνει την δική του πολιτική συνείδηση. Ήταν τότε που ο Άδωνις Γεωργιάδης τον είχε αποκαλέσει τον αχρηστότερο υπουργό από καταβολής κράτους» σε τηλεοπτικό πάνελ, όταν συντασσόταν με τον κ. Καρατζαφέρη και το ΛΑΟΣ. Αργότερα βέβαια όταν είχε ήδη μετακομήσει στη Νέα Δημοκρατία σε ένα άλλο τηλεοπτικό πάνελ του είχε ζητήσει δημοσίως συγγνώμη αναγνωρίζοντας πως την αποφράδα ημέρα τον είχε πιάσει νευρικό γέλιο και οι χαρακτηρισμοί του ήταν απαράδεκτοι. Ο κ. Παυλόπουλος είχε για άλλη μια φορά αποδειχτεί ψύχραιμος.

Ατού για την επιλογή του από τον κ. Τσίπρα θα μπορούσε να θεωρηθεί η στάση του στο θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων και το νομικό οπλοστάσιο που έχει ήδη έτοιμο. Κατά καιρούς επέκρινε τη Γερμανία τόσο για το θέμα των αποζημιώσεων όσο και για του κατοχικού δανείου ενώ προ ημερών ανέφερε ότι οι ισχυρισμοί του Υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, για το θέμα είναι προκλητικά εσφαλμένοι και δεν υφίσταται ζήτημα παραγραφής.Βέβαια στα πλεονεκτήματα του που «μέτρησαν στην επιλογή» θα μπορούσε να αναφερθεί και η αρθρογραφία του κατά του μνημονίου καθώς και η τοποθέτησή του στο πρόσφατο ζήτημα του απεργού πείνας Νίκου Ρωμανού χαρακτηρίζοντας τη στάση των αρμοδίων υπουργείων «υποκριτική». Ένα επιπρόσθετο σημείο που ενδεχομένος τον έκανε να ξεχωρίσει από το γαλάζιο στρατόπεδο, ήταν οι δηλώσεις που έκανε ο κύριος Παυλόπουλος για τον Ενιαίο Φόρο Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝΦΙΑ) όταν στην κυβέρνηση ήταν η παράταξη του! Ο κ.Παυλόπουλος είχε πει χαρακτηριστικά ότι ο ΕΝΦΙΑ πάσχει από έλλειψη συνταγματικότητας, κάνοντας λόγο για «δήμευση της περιουσίας».