Το στόχο του για τη νέα αστυνομία παρουσιάζει στον «Ελεύθερο Τύπο» της Κυριακής ο νέος υπουργός Δημόσιας Τάξης, Γιάννης Πανούσης.
«”Επιστήμονες” αστυνομικοί και όχι “στρατιώτες”, όχι αστυνομικούς “μπάτσους” και πολίτες “κλωτσοσκούφια”, συλλήψεις όσων παρανομούν όχι εκείνων που διαδηλώνουν, μόνο αναγκαία χρήση χημικών σε διαδηλώσεις και κανένας αστυνομικός «μυστικός», κανένας αστυνομικός με κουκούλα ή μπαλακλάβα (περιλαίμιο μοτοσυκλετιστών), που θα παριστάνει τον… διαδηλωτή, οι αύρες έχουν προληπτικό χαρακτήρα, θέλουμε προστασία και πρόληψη όχι καταστολή, δεν έχει ρόλο η άσκηση βίας, δεν είναι οι αστυνομικοί σε «πόλεμο» με τους πολίτες και αντίστροφα, θέλουμε μία συμμετοχική και αποκεντρωμένη αστυνόμευση για την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας, ο πολίτης είναι σύμμαχος όχι εχθρός” αναφέρει χαρακτηριστικά.
Ο σχεδιασμός της συντονισμένης και αποκεντρωμένης αστυνόμευσης που επιθυμεί ο καθηγητής εγκληματολογίας, περιλαμβάνει τη συμμετοχή μόνο ένστολων σε συγκεντρώσεις και πορείες διαμαρτυρίας. Ακόμη και οι «μυστικοί» θα είναι… διακριτοί, χωρίς ρουχισμό και είδη που παραπέμπουν σε… διαδηλωτές, καθώς αυτή η μεταμφίεση προσφέρει έδαφος-κάλυψη σε μερικούς, έστω και ελάχιστους ένστολους, να κινηθούν πέρα από τα όρια, ανεξέλεγκτα και χωρίς ευκολία εντοπισμού τους. Πλέον θα υπάρχει ονομαστικοποιημένη τοποθέτηση των… undercover αστυνομικών-παρατηρητών, που θα αναφέρουν για κάθε κίνηση και ενέργειά τους. Ενδέχεται το προσωπικό υπηρεσιών της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής που θα απασχολείται σε μέτρα ασφαλείας διαδηλώσεων να φορά… αντιανεμικά μπουφάν με διακριτικά των τμημάτων τους.
«Οι αντιεξουσιαστές πρέπει να καταλάβουν ότι η κυβέρνηση χρειάζεται χρόνο και τρόπο εφαρμογής της νέας φιλοσοφίας της. Δεν είμαστε υπέρ της βίας και του πολέμου. Πρέπει όμως να κάνουν και εκείνοι το ίδιο», τόνισε ο κ. Πανούσης.
Ο αρμόδιος υπουργός ή καθηγητής, όπως θέλει να τον αποκαλούν ακόμη, θα επιδιώξει τη δημιουργία ενός Ερευνητικού Ινστιτούτου Αστυνομικών Σπουδών, ενταγμένου σε ένα Ινστιτούτο Αντεγκληματικής Πολιτικής για ανάπτυξη τεχνολογικών και πληροφοριακών εφαρμογών (τύπου CSI).
Οι σπουδές εκτός από ομιλίες, συζητήσεις, επιδείξεις, πρέπει να περιλαμβάνουν και «εθισμούς σε ρόλους» (roleplaying) καθώς και «προσομοιώσεις» (simulations), ενώ στον σχεδιασμό αστυνόμευσης πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη σημασία στις ιδιομορφίες του χώρου και τις ιδιότητες των κατοίκων (π. χ. πολυεθνική προέλευση), που καθιστούν το «υπηρετείν» (serve) και «προστατεύειν» (protect) αντικείμενο ειδικής ανάλυσης.
«Μαθαίνουμε πράττοντας και όχι απλώς ακούγοντας», υποστηρίζει ο κ. Πανούσης και συμπληρώνει ότι κρίνεται αναγκαία η (αυτο)αξιολόγηση του συστήματος μέσα στα πλαίσια μιας σταθερότητας αρχών αλλά και μιας ευκαμψίας δομών.
Πρόθεσή του είναι ακόμη και η δημιουργία… ΙΕΚ στην Αστυνομική Ακαδημία όπου οι σπουδαστές θα ενημερώνονται για ζητήματα ΜΜΕ (π. χ. ίδρυση Ρ/Σ: «Ο μπλε φίλος»), Διεθνών Σχέσεων, Οικονομίας, Μεταναστευτικής Πολιτικής, Σωφρονιστικής και θα μαθαίνουν ξένες γλώσσες. Ο κ. Πανούσης είναι υπέρμαχος ενός ειδικού τμήματος εκπαίδευσης ατόμων που προέρχονται από ειδικές κοινωνικές ομάδες (όπως Ρομά, πομάκοι, ελληνοπόντιοι, πολιτογραφηθέντες).