«Στην καρδιά του καλοκαιριού, συνεχίζονται οι μεθοδεύσεις της κυβέρνησης για τα δυο σχέδια νόμου, για τα δάση και τους αιγιαλούς, που προκάλεσαν σάλο για τις αντιπεριβαλλοντικές διατάξεις τους», τονίζουν σε ανακοίνωσή τους οι Οικολόγοι Πράσινοι.
Όπως σημειώνουν, από τις διατάξεις του σχεδίου νόμου για τους αιγιαλούς, στο πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών, που κατατέθηκε πρόσφατα στη Βουλή, «μετά την υπαναχώρηση της κυβέρνησης περιλαμβάνεται μόνο το μέρος που αφορά στην ενιαία χάραξη της οριογραμμής του αιγιαλού, που έπρεπε να έχει γίνει εδώ και χρόνια αλλά υπάρχει μόνο στο 8% της χώρας. Για τις υπόλοιπες διατάξεις κανείς δεν γνωρίζει προς το παρόν αν θα επανέλθουν σε κάποιο άλλο νομοσχέδιο και πότε».
Η Ελλάδα, με ένα μήκος ακτών περίπου 15.021 χιλιομέτρων, δηλ. με την πιο εκτεταμένη ακτογραμμή από όλες τις μεσογειακές χώρες, δε διαθέτει ενιαία και αειφορική χάραξη της οριογραμμής του αιγιαλού αλλά κατακερματισμένη και ελλειπτική, κατά παράβαση της σχετικής με την παράκτια ζώνη ευρωπαϊκής νομοθεσίας, σημειώνουν οι Οικολόγοι Πράσινοι και προσθέτουν:
«Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το Μεσογειακό Πρωτόκολλο για την Ολοκληρωμένη Διαχείριση των Παράκτιων Ζωνών, που υπέγραψε η Ελλάδα στη Μαδρίτη στις 21.1.2008 και έχει κυρωθεί με Απόφαση του Συμβουλίου της ΕΕ στις 4.12.2008, η παράκτια ζώνη αποτελεί ενιαία γεωμορφολογική περιοχή εκατέρωθεν της ακτογραμμής, η οποία πρέπει να ορίζεται με κριτήρια που θα «διασφαλίζουν την αειφόρο χρήση και διαχείριση των παράκτιων ζωνών, προκειμένου να διατηρηθούν τα παράκτια φυσικά ενδιαιτήματα, τοπία, φυσικοί πόροι και οικοσυστήματα, σύμφωνα με τα διεθνή και περιφερειακά νομικά μέσα» (Άρθρο 8)».
Ο εκπρόσωπος Τύπου των Οικολόγων Πράσινων Μιχάλης Τρεμόπουλος δήλωσε σχετικά: «Το προσωρινό πάγωμα των απαράδεκτων διατάξεων του σχεδίου νόμου δε σημαίνει και νίκη των οικολογικών απόψεων, ιδιαίτερα εφόσον γνωρίζουμε τη δήθεν «αναπτυξιακή» λογική της κυβέρνησης και τους εισπρακτικούς της στόχους. Καλούμε τους βουλευτές να μην υποστηρίξουν οποιαδήποτε διάταξη νομιμοποιεί κάθε είδους επιβαρυντικές κατασκευές και δραστηριότητες στην παράκτια ζώνη, δεν διασφαλίζει την προστασία φυσικών οικοσυστημάτων, επιδεινώνει τους όρους δόμησης στην παράκτια ζώνη, επιτρέπει έργα και δραστηριότητες που υποβαθμίζουν τα φυσικά οικοσυστήματα και παρακάμπτουν τις ισχύουσες ρυθμίσεις προστασίας σε εθνικά πάρκα και άλλες προστατευόμενες περιοχές και μειώνει την έκταση της κοινόχρηστης και αδόμητης παραλίας. Μαζί με περιβαλλοντικές οργανώσεις, κοινωνικούς και πολιτικούς φορείς θα προσπαθήσουμε να αυξήσουμε την πίεση για να μην περάσουν τέτοιες διατάξεις, μετά και την “αναδίπλωση” αλλά και για να αλλάξει η νοοτροπία που θεωρεί τα δάση και τις ακτές ως “εμπόδιο στην ανάπτυξη”. Η προστασία του φυσικού πλούτου της χώρας αποτελεί προϋπόθεση για μια αναζωογόνηση της οικονομίας και για τη βιώσιμη διέξοδο από την κρίση. Επίσης, στηρίζει την εικόνα της Ελλάδας στον κόσμο και προσελκύει εκατομμύρια τουρίστες κάθε χρόνο. Τα συγκεκριμένα νομοσχέδια προβάλουν μια εικόνα αυτο-υπονόμευσης και “πριονίσματος του κλαδιού” στο οποίο στηριζόμαστε!».
