Θετικά αποτιμά την υποψηφιότητα του Θοδωρή Ζαγοράκη στις ευρωεκλογές με την Νέα Δημοκρατία το στέλεχος του Ποταμιού, Γιώργος Μαυρωτάς, με άρθρο του στην επίσημη ιστοσελίδα του κόμματος.

Ο πρώην πρωταθλητής της υδατοσφαίρισης επικαλείται την πορεία του κ. Ζαγοράκη στον αθλητισμό επισημαίνοντας πως στηρίζει έναν «αντίπαλο» κόντρα στα πολιτικά στερεότυπα.
Ακολουθεί το άρθρο του

«Υπέρ Ζαγοράκη

Του Γιώργου Μαυρωτά

Είμαι καινούργιος στην πολιτική και δεν ξέρω αν είθισται να υπερασπίζεσαι “αντιπάλους”, αλλά αλίμονο αν το έβλεπα έτσι. Εξάλλου, ήρθαμε για να κάνουμε τα πράγματα διαφορετικά με το Ποτάμι και να παραβούμε τα στερεότυπα.
Η αναγγελία του ονόματος του αρχηγού της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου Θοδωρή Ζαγοράκη για το ευρωψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας προκάλεσε ποικίλα (και μάλλον απαξιωτικά) σχόλια του στυλ “τι ξέρει από πολιτική”, “τον έβαλαν μόνο και μόνο για την αναγνωρισιμότητά του”, “θα είναι διακοσμητικός” κλπ. Σίγουρα δεν έχει ανάγκη να του κάνω τον συνήγορο, αλλά επιτρέψτε μου να πω δυο λόγια με αφορμή τη συγκεκριμένη περίπτωση.

Με τον Θοδωρή Ζαγοράκη έχουμε αποφοιτήσει από το ίδιο σχολείο. Το σχολείο που λέγεται αθλητισμός. Σ’ αυτό το σχολείο λοιπόν μαθαίνεις καταρχήν την αξιοκρατία γιατί η μεζούρα και το χρονόμετρο δεν λένε ποτέ ψέματα. Δεν μπορείς να γίνεις με μέσο πρωταθλητής ή να διοριστείς ρέκορντμαν. Μαθαίνεις να βάζεις στόχους, να διαχειρίζεσαι την ήττα και τη νίκη, να πέφτεις και να ξανασηκώνεσαι. Αν μάλιστα κάνεις ένα ομαδικό άθλημα τότε μαθαίνεις και το “μαζί” που σημαίνει να παίζεις και για τον συμπαίκτη σου και να βάζεις το ατομικό σου συμφέρον κάτω από το ομαδικό.
Αν και στην ελληνική κοινωνία η έννοια του αθλητή είναι συνυφασμένη με μια ημερομηνία λήξης, αυτή η “διδακτέα ύλη” του σχολείου που λέγεται αθλητισμός πιστεύω ότι είναι χρήσιμη σε κάθε κοινωνική δραστηριότητα, πόσο μάλλον στην πολιτική. Νομίζω ότι με την πολιτική πρέπει να ασχολούνται άνθρωποι άξιοι από κάθε τομέα. Άνθρωποι λοιπόν που διακρίθηκαν στον αθλητισμό και μάλιστα σε ένα τόσο ανταγωνιστικό επίπεδο, κάτι θα έχουν να προσφέρουν και μετά. Κι αν τους λείπουν κάποιες πολιτικές δεξιότητες (που ποτέ δεν είναι αργά να τις μάθεις), κουβαλάνε μέσα τους άλλες ικανότητες και αξίες που θα ζήλευαν πολλοί.

Η σκοπιμότητα της επιλογής του Θοδωρή Ζαγοράκη από τη Νέα Δημοκρατία είναι προφανής και δεν χρειάζεται επιπλέον ανάλυση. Η επιλογή του κόμματος από τον ίδιο είναι δική του υπόθεση είτε συμφωνούμε είτε διαφωνούμε. Όσο περισσότεροι διακεκριμένοι άνθρωποι από διάφορους χώρους ασχολούνται με τα κοινά τόσο το καλύτερο. Αρκεί να παίρνουν και οι ίδιοι στα σοβαρά το ρόλο τους.

Αυτό λοιπόν που θα περιμένω από τον Θοδωρή Ζαγοράκη, αν τον εμπιστευτούν οι Έλληνες πολίτες όπως πιστεύω, είναι να μην είναι διακοσμητικός και να ασχοληθεί ενεργά με το νέο του ρόλο. Υπάρχουν άλλωστε διεθνώς αρκετά παραδείγματα ανθρώπων του αθλητισμού που προσφέρουν σε σχετικά πόστα. Το λάθος θα είναι να αφήσει μόνο τη φανέλα της εθνικής ομάδας στη θέση του ως Ευρωβουλευτή. Τότε θα δικαιώσει τους τωρινούς επικριτές του…».